Γέροντας Ιάκωβος – Συζητάει με τους Οσίους Δαβίδ και Ιωάννη Ρώσο


Το 1977 ο π. Ιωάννης Βερνέζος, στο Προκόπι Εύβοιας, του ζήτησε να προσευχηθεί, γιατί παρ’ όλες τις προσπάθειες δεν μπορούσε να βρει νερό και όλα είχανε ξεραθεί. Την εποχή μάλιστα της οργανωμένης
εξέγερσης για τα δάση του Μπέκερ, όταν πολλοί στραφήκανε και κατά του π. Ιωάννη. Τότε ο π. Ιάκωβος υποσχέθηκε ως εξής:


-Θα πάω αμέσως να κάνω την προσευχή μου στον άγιο Δαβίδ, να βρεις νερό. Θα πω στον Όσιο να έρθει εκεί, να πάρει και το θείο Ιωάννη (το Ρώσο) και όπως με το ραβδί του χτύπησε κι έβγαλε νερό στο
μοναστήρι του, έτσι να χτυπήσει και να βγάλει νερό στον καλό μας ιερέα.

Βρέθηκε γρήγορα νερό και, όταν ο π. Ιωάννης πήρε τηλέφωνο να ευχαριστήσει, πριν ειπεί οτιδήποτε, ο γέροντας ενημέρωσε:
-Πάτερ μου, αφού παρακάλεσα θερμά, μου είπε ο όσιος Δαβίδ έσκυψε το κεφάλι του, χαμήλωσε το βλέμμα και μου έκανε νόημα ότι θα βρεις νερό, προχώρει! Συνέχεια

ΔΕΝ ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΕΘΑ ΕΝΩΠΙΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΞΙΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ!

ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΛΑΒΡΑ

 

Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

 

ΠΟΥ ΠΡΟΕΙΔΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ

 

ΒΟΥΒΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ

 

 

«Δεν θα ησυχάσουμε μέχρι να δούμε τους Δεσποτάδες πτωχούς σαν το Ναζωραίο…»

Το βρήκαμε ΕΔΩ.

http://hggiken.pblogs.gr

Τί συμβολίζει τό χέρι τοῦ Ἱερέα πού εὐλογεῖ;

Μέ αὐτόν τόν τρόπο ὁ Ἰησοῦς εὐλογοῦσε τήν ἡμέρα τῆς ἀναλήψεώς Του.

«Καί ἀφοῦ σήκωσε τά χέρια Του, εὐλόγησε καί εὐλογώντας τους, ἐχωρίσθηκε ἀπ’ αὐτούς καί ἐφέρετο πρός τά πάνω, στόν οὐρανό μέχρι πού Τόν ἔχασαν ἀπό τά μάτια τους» ( Λουκ. 24,25 ). Αὐτή ἡ εὐλογία εἶναι πιά ἡ ἀρχή τῆς Πεντηκοστῆς. Ὁ Κύριος ἀνέρχεται γιά νά μᾶς στείλει τό Παράκλητο Πνεῦμα, ὅπως λέγει τό τροπάριο τῆς ἐορτῆς:

«Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν,
χαροποιήσας τοὺς Μαθητάς, τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος·
βεβαιωθέντων αὐτῶν διὰ τῆς εὐλογίας,
ὅτι Σὺ εῖ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ,
ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου».

Μέ τόν ἴδιο τρόπο ἀπό τότε καί κάθε κληρικός μέ τό δεξί του χέρι, εὐλογεῖ τό ποίμνιό του.
Δύο πνευματικές ἐρμηνεῖες ὑπάρχουν γιά τόν συμβολισμό τοῦ χεριοῦ: Συνέχεια

Κι ας χαθώ… Μια αληθινή ιστορία πίστης και διωγμού

 

Έσθερ Αν Κιμ
μετάφραση: Θάνος Β. Κιοσόγλου
Εν πλω, 2013
Σειρά ‘Πορφύρα’, διεύθυνση σειράς: Μαρία Κοκκίνου
 
Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Η Κορέα βρίσκεται υπό Ιαπωνική κατοχή και της επιβάλλεται η λατρεία του Ήλιου. Η Έστερ Αν Κιμ, μια νεαρή δασκάλα μόλις 19 χρονών αποφασίζει να ορθώσει το ανάστημά της και να υποστηρίξει την Χριστιανική της πίστη. Η περιπέτειά της θα μπορούσε να είναι αυτή ενός κοριτσιού της διπλανής πόρτας…
 
«Είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί. Ένα βιβλίο γλύκα, ένα βιβλίο χαστούκι που δέρνει με την απλότητα της πίστης αυτής της γυναίκας. Πονάει γιατί έτσι όπως μπαίνει και μένει στη μνήμη μας, θυμίζει την πίστη μας που ξεθώριασε. Είναι μια λογοτεχνική γραφή που ενώ δεν επιδιώκει να κάνει λογοτεχνία, τελικά αποδεικνύεται αληθινό λογοτέχνημα με μοναδικό στυλ που του το χαρίζει η γυναικεία αισθαντικότητα και απλότητα. Αυτή που βαδίζει παλληκαρίσια, ολόισα στο θάνατο λέγοντας πολύ απλά «κι ας χαθώ». Γιατί έτσι απλά φωτίζει ο ήλιος τις χριστιανικές καρδιές, τις ερωτευμένες με τον Εσταυρωμένο και Αναστημένο Νυμφίο, τις καρδιές που δεν υποκρίνονται την ευσέβεια».
 
(Από τον πρόλογο του π. Σταμάτη Σκλήρη)

ΕΝΑΣ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΦΕΡΝΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 

ΕΝΑΣ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΦΕΡΝΕΙ ΑΜΕΣΩΣ

ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 

Του Γέροντος Παισίου

==================

 

Μου έκανε εντύπωση πώς ένας ταπεινός λογισμός κάνει αμέσως την Χάρη του Θεού να ενεργεί. Είχε έρθει στο Καλύβι ένα ξένο γατάκι. Το καημένο, φαίνεται, κάτι είχε φάει που το πείραξε και ζητούσε βοήθεια. Χτυπιόταν από τον πόνο και πεταγόταν σαν το χταπόδι, όταν το χτυπούν…Το λυπόμουν που το έβλεπα σ’ αυτήν την κατάσταση, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτε.

 

Το σταύρωνα, το ξανασταύρωνα, τίποτε! «Βρε ταλαίπωρε, λέω τότε στον εαυτό μου, βλέπεις τα χάλια σου; Τόσα χρόνια καλόγερος, ούτε ένα γατί δεν μπορείς να βοηθήσεις!».

 

Μόλις ελεεινολόγησα τον εαυτό μου, εκεί που το γατάκι κόντευε να ψοφήσει, αμέσως συνήλθε. Ήρθε κοντά μου, μου έγλειφε τα πόδια και έκανε χαρούμενο όμορφες τούμπες…Τι δύναμη έχει η ταπείνωση!

Συνέχεια