Ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη …

Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών: Ψέμα ή εφιάλτης;

Επαληθεύονται τα Πρωτόκολα των Σοφών της Σιων; Σας παραθέτουμε κάποια από αυτά, τα οποία έχουν ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΕΣ ομοιότητες με την καθημερινότητά μας. Στο σύνολό τους είναι 24, λόγω χώρου όμως δεν μπορούμε να τα γράψουμε όλα, πάντως όποιος ενφιαφέρεται η αναζήτησή τους στο Διαδίκτυο είναι πολύ εύκολη. Η δημιουργία τους τοποθετείται στο 1900 και για σειρά ετών κατηγορούνταν ως πλαστά, και αντισημητικό δημιούργημα της Οχράνα της μυστικής αστυνομίας του Τσάρου. Εμείς ξέρουμε ότι ο Τσάρος είχε κακό τέλος και δεν μπορεί να μας απαντήσει, καο ότι τα «πλαστά» κατά τα λεγόμενα κάποιον έγγραφα, είναι πολύ λεπτομερειακώς «προφητικα» για κείμενα που γράφτηκαν έναν αιώνα πριν. Η κρίση δική σας, αξίζει όμως να τα διαβάσετε.

Τί σημαίνει μοναξιά; ὅτι δέν ἔχω καθόλου τό βίωμα τῆς ἐγγύτητος τοῦ ἄλλου.

Ὅλος ὁ ἄνθρωπος κλείνεται ἐν ἑαυτῷ, ἀντί νά ἀνοιχθῆ πρός τόν Θεόν, ἀντί νά χωρέση ὁ Θεός καί νά τά σκεπάση ὅλα. Τότε αὐτός ὁ ἄνθρωπος τρώγεται μέ τά νύχια του, βγάζει τά μάτια του μόνος του, τσακώνεται μέ τόν ἑαυτό του. Οἱ λογισμοί του, οἱ περιπέτειές του, τά πάθη του, οἱ νόμοι συγκρούονται μέσα του. Καί τί γίνεται ὁ ἄνθρωπος; Ὅπως κάποιος πού κρατάει ἕνα μαχαίρι κόβει τά πάντα καί τά πετάει, ἔτσι καί ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου διασπᾶται, κατακρεουργεῖται. Καί ἀφοῦ ἡ ψυχή εἶναι κλειστή, σκοτεινή, ἀκυριάρχητη, διότι ἔκανε αὐτοκράτορά της κάποιον πού δέν μπορεῖ νά τῆς δώση εἰρήνη καί ἠρεμία, μέσα της βασιλεύει ἡ παγωνιά, οἱ φόβοι, ἡ μοναξιά.

Τί σημαίνει μοναξιά; ὅτι δέν ἔχω καθόλου τό βίωμα τῆς ἐγγύτητος τοῦ ἄλλου. Τόν καθένα τόν ζῶ σάν «ὁ ἄλλος». Ὅλοι εἶναι «ὁ ἄλλος»: ἐσύ καί ἐγώ, τό θέλημά σου καί τό θέλημά μου, ἡ ἀγάπη σου καί ἡ ἀγάπη μου. Γι΄ αὐτό καί πάντα διερωτώμεθα: «Ἄραγε μέ ἀγαπάει ὁ ἄλλος; Ἄραγε μέ σκέπτεται; Ἄραγε μέ θυμᾶται;». Αὐτό δείχνει ὅτι ζῶ τόν ἄλλον ὡς ἕναν ξένο. Βλέπετε τήν παγωνιά τῆς ὑπάρξεώς μας, τήν ἀπομόνωσί μας, τήν ἀποξένωσί μας ἀπό τήν ζωή. Κανένας δέν μπορεῖ νά ζεστάνη πλέον τήν καρδιά μας, νά λειώση καί νά ἐξαφανίση τούς πάγους οἱ ὁποῖοι τήν κατακλύζουν, πρίν μπῆ αὐτό τό φῶς καί αὐτό τό πῦρ, τό ὁποῖο ζεσταίνει καί φωτίζει τά πάντα εἰς τά ἐνδότερα τῆς ὑπάρξεώς μας.

Ἡ μοναξιά εἶναι ἕνα γενικό σμπαράλιασμα, εἶναι τό ἀλληλοφάγωμα τοῦ εἶναι μας. Ἀλληλοσυγκρούονται οἱ ὁρμές μας, τά πάθη μας, οἱ πόθοι μας, τά ἄγχη μας, χωρίς νά τό καταλαβαίνωμε καί χωρίς νά ὑπάρχη λόγος. Διαπληκτίζονται οἱ δυνάμεις τοῦ ἀνθρώπου ἐν ἑαυτῷ, γδέρνεται μόνος του ὁ ἄνθρωπος, γράφει τήν ἱστορία τῆς σκλαβιᾶς του καί τῆς δυστυχίας του. Κανείς δέν μπορεῖ νά ζήση μόνος του…

Ἔρχομαι, παραδείγματος χάριν, καί σοῦ ἀνοίγω τήν καρδιά μου. Σοῦ λέγω, σοῦ λέγω, ἐσύ μοῦ χαμογελᾶς, κουνᾶς τό κεφάλι σου, ἐπιβεβαιώνοντας ὅσα σοῦ λέγω, χωρίς νά πῆς λέξι. Ὅταν τελειώσωμε, θά σοῦ πῶ: «Σέ εὐχαριστῶ· πόσα μοῦ ἔμαθες σήμερα! πόσα μοῦ εἶπες!». Στήν πραγματικότητα τίποτε δέν μοῦ εἶπες. Ἀλλά τά πάντα μοῦ εἶπες, γιατί ἐγώ ἔτσι ἔζησα. Ἔνοιωσα ὅτι σέ μετέλαβα. Σέ ἔβαλα μέσα στήν καρδιά μου, καθώς σοῦ ἀνοιγόμουν. Μόλις ἀνοίξης κάτι, ἀμέσως μπαίνει τό φῶς. Ἡ κροῦσις λοιπόν ὑποδηλοῖ τό ἄνοιγμα τῆς καρδιᾶς, πού κάνει ὁ ἄνθρωπος, ὅταν παύση νά συζητᾶ μέ τόν ἑαυτό του. Δέν εἶναι δυνατόν νά συζητάω καί μέσα μου καί μέ τόν ἄλλον. Πρέπει κάποιον νά προτιμήσω: ἤ τό ἐγώ μου ἤ τόν ἕτερον. Εἶναι δηλαδή τό ἄνοιγμα τῆς καρδιᾶς μία ἀνθρώπινη βουληφόρα ἐνέργεια.

ἀρχιμ. Αἰμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Δραχμάς δεν δίδω. Λίρας δεν δίδω!

Από της υπομονής το δέντρο φυτρώνουν οι αρετές.

Αν  είσαι  φτωχός κάνε υπομονή, γιατί  στα  χέρια  του  Θεού  βρίσκεται  η τροφή  των ανθρώπων, μερικές  φορές όμως  δοκιμάζει  κάποιους  λιγοστεύοντας  την.

Αλλά  και  οι  πλούσιοι  δεν  πρέπει  να λησμονούν  ότι  τους  δόθηκαν  τα  υλικά  αγαθά  με  σκοπό  να  βοηθήσουν  τους  συνανθρώπους  τους  στις  ανάγκες  τους,  για  να  μην  βρεθούν  στην  ίδια  θέση  με  τον  πλούσιο της  παραβολής  ο  οποίος   εξαιτίας  της  αδιαφορίας  του  προς  τον  φτωχό  Λάζαρο  βρέθηκε  στην  φοβερή  κόλαση  μέσα  σε τρομερή  δίψα, αφού  απόλαυσε  σε  αυτήν εδώ  τη  ζωή  γλέντια  τρυφή  και  τιμές.

Ρήματα ζωής ….

«Είδα άνθρωπον που φανερά αμάρτησε, αλλά μυστικά μετανόησε,

 

και αυτόν που εγώ τον κατέκρινα ως ανήθικο,

 

ο Θεός τον θεωρούσε αγνό, διότι με την μετάνοια του

 

τον είχε εξευγενίσει πλήρως» 

 

(Άγιος Ιωάννης Κλίμακας).

Απίστευτη εμπειρία 4χρονου αγοριού την ώρα της εγχείρησης

Μια παρατήρηση για τον ξάδελφο του Ιησού, του οποίου το όνομα δεν θυμόταν, ότι «ήταν πολύ ωραίος», έκανε τον Todd Burpo να πειστεί ότι η εμπειρία του γιου του κατά τη διάρκεια μιας σχεδόν θανατηφόρας ασθένειας ήταν κάτι το εξωπραγματικό.

Στο νέο βιβλίο «Ο Παράδεισος είναι Αληθινός», ο Τόντ και η Σόνια Μπόυρπο, μαζί με την Lynn Vincent, αφηγούνται την εκπληκτική ιστορία που αποκάλυψε ο γιος τους, Colton Burpo.

«Γνωρίζατε ότι ο Ιησούς έχει ένα ξάδελφο; Ο Ιησούς μου είπε ο ξάδερφός του τον βάπτισε», είπε ο Colton στον πατέρα του ένα βράδυ, όπως παρατίθενται στο κεφάλαιο 12 του βιβλίου.

Ο Todd, που είναι πάστορας, συμφώνησε.

«Η Αγία Γραφή λέει το όνομα του εξάδελφου του Ιησού, ότι είναι Ιωάννης».

Αλλά μετά σταμάτησε και τα έβαλε με τον εαυτό του, που έδωσε αυτές τις πληροφορίες.
«Δεν θυμάμαι το όνομά του,» είπε ο Colton χαρούμενος, «αλλά ήταν πολύ ωραίος!»
«Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είναι ‘ωραίος’;!» γράφει ο Todd. «Ακριβώς την ώρα που συλλογιζόμουν το νόημα της δήλωσης του γιου μου – ότι είχε συναντήσει τον Ιωάννη τον Βαπτιστή – ο Colton κοιτούσε επίμονα ένα πλαστικό άλογο που είχε μέσα στα παιχνίδια του και το κράτησε για να μου το δείξει : 

«Μπαμπά, ήξερες ότι ο Ιησούς έχει. άλογο;»
Το βιβλίο αναφέρεται στην ιστορία του 4χρονου γιου ενός πάστορα σε ένα μικρό χωριό στην Νεμπράσκα που κατά τη διάρκεια της έκτακτης χειρουργικής επέμβασης έχασε τις αισθήσεις του και βρέθηκε στον Ουρανό. Και επέστρεψε.