Η Προφητεία επί του τάφου του Μεγάλου Κωνσταντίνου και ο Γέρων Παΐσιος

 

Μια επιγραφή στον τάφο του Μεγάλου Κωνσταντίνου στην Κωνσταντινούπολη, προφητεύει την επιστροφή των Ελλήνων στην Πόλη…

Το κείμενο για παραπάνω από 1000 χρόνια δεν μπορούσε να αποκρυπτογραφηθεί, κάτι που τελικά έγινε 13 χρόνια πριν την άλωση της Πόλης, από τον Γεννάδιο Σχολάρχιο, πατριάρχη της Ορθοδοξίας.
Η επιγραφή αναφέρει: «Τ. πτ. τ. ιδτ. Η βελ. τ. ιμλ. Ο Κλμν. μαμθ. μ. δ. ν. τρπσ. γν. τ. πλολγ. τ. επτλφ. κρτσ. εσθ. βελε. εθν. ππλ. κτξ. κ. τ. νσ. ερμσ. μχρ. τ. εξν. πτ. ιστργτν. πθσ. τ. ινδκτ. πλυσ. κτδ. τ. εντ. τ. ιδκτ. ε. τβρ. τ. μρ. μλ. δ. ν. στρτσ. τ. δκτ. τ. ιδκτ. τ. δμτ. τρπσ. πλ. επστψ. ετ. χν. τ. δμτ. πλμ. εγρ. μγ. μρκτ. στρβν. κ. τ. πλθ. κ. τ. φλ. σνδ. τ. επρ. δ. θλσ. κ. ξρ. τ. πλμ. σνω. κ. τ. ισμλ. τρπσ. τ. απγν. ατ. βσλσ. ελτ. μκρ. ολγ. τ. δ. ξθ. γν. αμ. μτ. τ. πκτρ. ολ. ιμλ. τπσ. τ. επλφ. επρο. μετ. τ. πρμ. ττ. πλμ. εγρ. εφλ. ηγρων. μχ. τ. ππτ. ωρ. κ. φν. βσ. ττ. στ. στ. μτ. φβ. σπστ. πλ. σδω. ε. τ. δξ. τ. μρ. αδ. ερτ. γν. θμστ. κ. ρμλο. ττ. εξτ. δσπυ. φλ. γ. εμ. υπχ. κ. ατ. πρλβτ. θλμ. εμ. πλρτ.».
Σύμφωνα με τον Σχολάρχιο, αυτό μεταφράζεται ως εξής: «Τη πρώτη της Ινδίκτου, η βασιλεία του Ισμαήλ ο καλούμενος Μωάμεθ, μέλλει δια να τροπώση γένος των Παλαιολόγων, την Επτάλοφον κρατήσει, έσωθεν βασιλεύσει, έθνη πάμπολα κατάρξει, και τας νήσους ερημώσει μέχρι του Ευξείνου Πόντου. Ιστρογείτονας πορθήσει τη ογδόη της Ινδίκτου, εις τα βόρεια τα μέρη μέλλει δια να στρατεύση τη δεκάτη της Ινδίκτου τους Δαλμάτας τροπώσει, πάλιν επιστρέψει έτι χρόνον, τοις Δαλμάτοις πόλεμον εγείρει μέγαν μερικόν τε συντριβήναι και τα πλήθη και τα φύλα συνοδή των εσπερίων δια θαλάσσης και ξηράς τον πόλεμον συνάψουν, και τον Ισμαήλ τροπώσουν. Το απόγονον αυτού βασιλεύσει έλαττον μικρόν ολίγον. Το δε ξανθόν γένος άμα μετά των πρακτόρων όλον Ισμαήλ τροπώσουν, την Επτάλοφον επάρουν μετά των προνομίων. Τότε πόλεμον εγείρουν έμφυλον ηγριωμένον, μέχρι της πεμπταίας ώρας και φωνή βοήσει τρίτον, στήτε, στήτε, στήτε, μετά φόβου σπεύσατε πολλά σπουδαίως εις τα δεξιά τα μέρη άνδρα εύρητε γενναίον θαυμαστόν και ρωμαλέον, τούτον έξετε. Δεσπότην, φίλος γαρ εμού υπάρχει. Και αυτόν παραλαβόντες, θέλημα εμού πληρούται». Συνέχεια

Πολυθρησκευτικό παρεκκλήσι: Πειράματα Πανθρησκείας στο Euro 2012 με πολυθρησκευτικό εκκλησάκι

 
Στις 10 Μαΐου 2012, πραγματοποιήθηκε η επίσημη ‘αφιέρωση’ του διαθρησκευτικού παρεκκλησίου στο Εθνικό Στάδιο της Βαρσοβίας.
Στην αφιέρωση του παρεκκλησίου, παρέστησαν λειτουργοί των τριών θρησκειών – του Χριστιανισμού, του Ιουδαϊσμού και του Ισλάμ.
Το multi-faith (πολύ-θρησκευτικό) εκκλησάκι στο Εθνικό Στάδιο της Βαρσοβίας, είχε σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε ο οπαδός οποιασδήποτε θρησκείας να μπορεί να βρει εδώ μια θέση για να «συγκεντρωθεί» (σχ. ΚΟ: όχι για να προσευχηθεί).
Ο χώρος πρόκειται να εξυπηρετεί αθλητές, προπονητές και οπαδούς διαφόρων χριστιανικών δογμάτων και άλλων θρησκειών.
Καλωσορίζοντας τους επισκέπτες, ο Robert Wojtas, πρόεδρος του Εθνικού Αθλητικού Κέντρου, τόνισε ότι «αυτός ο τόπος είναι διαφορετικός από οποιοδήποτε άλλο στον οποίο μπορούν να προσεύχονται εκπρόσωποι όλων των θρησκειών» και εξέφρασε την ελπίδα «ο χώρος αυτός να εκπληρώσει την αποστολή του και να φέρει ενότητα και όχι διαχωρισμό».
 

Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: Τι να σου κάνουν και οι πολιτικοί;

«Τι να σου κάνουν και οι πολιτικοί; Είναι μπερδεμένοι με τα ψυχικά τους πάθη. Όταν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του, πώς θα μπορέσει να βοηθήσει τους άλλους; 
…….Φταίμε και εμείς για την κατάσταση αυτή. Αν ήμασταν αληθινοί χριστιανοί, θα μπορούσαμε να στείλουμε στη βουλή, όχι βέβαια χριστιανικό κόμμα, αλ­λά χριστιανούς πολιτικούς και τα πράγματα θα ήταν δια­φορετικά».
Από το βιβλίο
«Διδαχές Γερόντων» του πρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Δεκάλογος ευλαβικού εκκλησιασμού …

1) Μπαίνουμε στην Εκκλησία αθόρυβα.
2) Προσκυνούμε και ασπαζόμαστε τις άγιες εικόνες με ευλάβεια.
3) Δεν στεκόμαστε στην είσοδο της Εκκλησίας και γενικά δεν εμποδίζουμε τους άλλους που έρχονται.

4) Μένουμε όρθιοι, ακίνητοι και σιωπηλοί και προσευχόμαστε. Οι μητέρες με τα νήπια ας προσέχουν περισσότερο. Να μην κάνουν φασαρία.

5) Μέσα στην Εκκλησία επιτρέπεται «συζήτηση» μόνο με τον Θεό. Κάθε άλλη συζήτηση είναι αμαρτία. Αν χρειαστεί κάτι, το λέμε ψιθυριστά.

6) Είμαστε απαραιτήτως όρθιοι στα εξής σημεία:

Ευλογημένη η βασιλεία.

Σοφία ορθοί.

Ευαγγέλιο.

Χερουβικό.

Πιστεύω.

Λάβετε φάγετε μέχρι και το Άξιον εστί.

Πάτερ ημών.

Τα άγια τοις αγίοις.

Μετά φόβου Θεού.

Απόλυση.

7) Τις Κυριακές δεν γονατίζουμε στο σημείο: Τα σα εκ των σων, σοι προσφέρομεν…

8) Στη θεία κοινωνία πηγαίνουμε με τη σειρά, σε απόσταση ο ένας από τον άλλο.

9) Οι μεγάλοι πρέπει να δίνουν το καλό παράδειγμα, ευλάβειας, υπομονής, σιωπής, προσευχής. Τα παιδιά να δείχνουν σεβασμό στους μεγαλύτερους.

10) Και όταν τελειώσει η Θεία Λειτουργία, πρέπει να έχουμε μέσα στην Εκκλησία την ίδια ευλάβεια, γιατί η Εκκλησία είναι ο οίκος του Θεού. Δεν είναι σωστό στο τέλος να γκρεμίζουμε ό,τι κτίσαμε μέχρι τη στιγμή εκείνη.