Ἀκούσαμε τό συγκεκριμένο κείμενο ἀπό τόν Λυκοῦργο Μαρκούδη στό ῥαδιόφωνο τῆς πειραϊκῆς ἐκκλησίας καί μᾶς συνετάραξε… τό μοιραζόμαστε μαζί σας.
Πρεσβυτέρου Αθανασίου Μηνά
Εὐρέθην στό Ἃγιον Ὄρος μέ ἀποστολή νά μεταφέρω τίς ἀνησυχίες πολλῶν πατέρων, ἱερέων, διακόνων, μοναχῶν καί λαϊκῶν θεολόγων σέ ὃ,τι ἀφορᾶ τόν θανάσιμο κίνδυνο γιά τήν ἐν Χριστῷ ἐλευθερία τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων, ἐξαιτίας τῆς ‹‹Κάρτας τοῦ Πολίτη›› καί τήν ὑποχρεωτική χρήση αὐτῆς στή ζωή τῶν πολιτῶν πού μέ ἀπειλές οἱ κρατοῦντες προσπαθοῦν νά ἐπιβάλουν δικτατορικά στό λαό μας. Ἀφοῦ ἄκουσα τήν ἀπάντησή τους μέ προσοχή, ἀντήλλαξα σκέψεις ὠφέλιμες μέ πολλούς ἁγιορεῖτες πατέρες, ἡγουμένους καί μή. Κατενόησα δέ, ὃτι πολλοί ἐξ αὐτῶν ἀνησυχοῦσαν σφόδρα καί ἀνησυχοῦν ἓως τῆς σήμερον. Ἀπόδειξις ἡ γνωστή ἐγκύκλιος πού ἐξέδωσε ἡ διπλή σύναξις τοῦ Ἁγίου Ὄρους πρός τό Ὀρθόδοξο πλήρωμα.
Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες, ἐνῶ ἡ ζέστη ἦταν ἀνυπόφορη (ἀρχές Αὐγούστου 2010) ἀποφάσισα νά ἐπιστρέψω στή βάση μου, ἒχοντας ἀποκομίσει ἃγια ἐν πολλοῖς συμπεράσματα, τά ὁποῖα ἀνεκοίνωσα σέ ἄλλους πατέρες.
Περιμένοντας νά ἔλθει ἡ ὣρα πού τό λεωφορεῖο τῆς γραμμῆς θά μᾶς μετέφερε ἀπό τίς Καρυές στή Δάφνη, μέ πλησίασε ἓνας σεβάσμιος γέροντας, ἂγνωστος σέ μένα, στάθηκε καί μέ ρώτησε: «Πάτερ, εἶστε πνευματικός;». Ντράπηκα νά τοῦ ἀπαντήσω καταφατικά. Τότε ἐκεῖνος μέ ξαναρωτάει, κοιτώντας με διαπεραστικά στά μάτια, δίνοντάς μου νά καταλάβω ὃτι αὐτή τήν ὣρα δέν χρειάζονται ἀρρωστημένες ταπεινολογίες. Τοῦ ἀπήντησα, τότε, ὃτι μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ ἡ Ἐκκλησία μοῦ εἶχε δώσει τήν εἰδική εὐλογία καί ἂδεια νά εἶμαι ἐξομολόγος. Εὐθύς ἀμέσως μοῦ εἶπε ἐπί λέξει: «Πάτερ, πρίν λίγες ἡμέρες εἶδα ἓνα φοβερό ὃραμα, τό ὁποῖο δέν μπορῶ νά κρατήσω ἐπάνω μου. Νοιώθω τήν ἀνάγκη νά τό ἀποκαλύψω σέ πνευματικό τῆς Ἐκκλησίας μας, μέ τήν παράκληση ἐκεῖνος νά τό χειριστεῖ ὃπως τόν φωτίσει ὁ Θεός». «Μιλῆστε, πάτερ», τοῦ ἀπήντησα. «Εἶδα, μοῦ εἶπε, μεγάλη κινητικότητα στίς οὐράνιες δυνάμεις Ἁγίων καί Ἀγγέλων, καί ἒνοιωσα ὃτι κάποιος μεγάλος κίνδυνος ἒρχεται στό ἐγγύς μέλλον νά ἀπειλήσει τήν πατρίδα μας καί ὃλους ἐμᾶς καί ὃτι αὐτή ἡ κινητικότητα στίς οὐράνιες δυνάμεις μοῦ φάνηκε ὡς μιά προετοιμασία γιά ἂμεση βοήθεια στήν πατρίδα μας καί τόν λαό μας ἀπό τούς Ἁγίους μας».
Πρίν προλάβω νά συνέλθω ἀπό τήν ἒκπληξη, μέ χαιρέτησε, καί μέ τό ἁγιορείτικο «εὐλογεῖτε» ἀθόρυβα ἀπομακρύνθηκε. Ἒκτοτε δέν τόν ξαναεῖδα, οὔτε προσπάθησα νά μάθω ποιός ἦταν.
Ἦλθε ἡ ὣρα τῆς ἀναχωρήσεως. Ἂνοιξαν οἱ πόρτες τοῦ λεωφορείου. Ἀνέβηκα καί κάθισα μέ προορισμό τήν Δάφνη, Οὐρανούπολη, Θεσσαλονίκη, Ἀθήνα. Τό γεγονός αὐτό ἐρχόταν περιοδικά, στό νοῦ μου. Ἐν τούτοις δέν τοῦ ἒδωσα ἀπόλυτη προτεραιότητα στήν ποιμαντική μου διακονία. (Φοβήθηκα κατ᾿ ἀρχήν, ἐπειδή σύμφωνα μέ τούς πατέρες ὑπάρχει καί ἡ πλάνη).
Ὃμως προχθές, Δευτέρα 7 Μαΐου, μετά τίς βουλευτικές ἐκλογές πού ἒγιναν στή χώρα μας καί κατανοώντας τό ἀδιέξοδο στό ὁποῖο ὁδηγούμεθα καί τόν ἂμεσο κίνδυνο πού διατρέχουμε νά βρεθοῦμε ὃλοι στόν ἀλληλοσπαραγμό ἤ στό χάος, θυμήθηκα ἒντονα τά λόγια τοῦ γέροντα τότε στίς Καρυές καί σκέφθηκα νά δημοσιεύσω τά λεγόμενά του σέ μένα, ὣστε, εἰ δυνατόν, νά γίνουν γνωστά στό πανελλήνιο. Προσευχόμενος ταυτόχρονα, μέ θερμή παράκληση στόν Κύριο καί Βασιλέα Ἰησοῦ Χριστό νά βοηθήσει τήν πατρίδα μας καί τόν λαό μας καί νά στρέψει σέ ἀληθινή μετάνοια τίς καρδιές ὃλων μας ὣστε νά ἀντιληφθοῦμε, ἂρχοντες καί ἀρχόμενοι, τήν ἐπερχόμενη δαιμονική μπόρα πού φανερά πλέον πλησιάζει.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ὃταν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, οἱ Γραμματεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι, οἱ Σαδδουκαῖοι καί οἱ Ἡρωδιανοί, σατανοκίνητοι ὄντες, ἀποφάσισαν νά ἐξοντώσουν τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, τόν Θεάνθρωπο Μεσσία Ἰησοῦ, ἐπειδή ἡ διαβολική τους ὑπερηφάνεια δέν τούς ἂφηνε περιθώρια νά κατανοήσουν τό Εὐαγγέλιον τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, τότε ἀκριβῶς ὁ Κύριος, ἀπεκάλυψε στίς γυναῖκες ἐκεῖνες πού ἒκλαιγαν, ὃταν ματωμένος περνοῦσε σηκώνοντας τόν Τίμιο Σταυρό Του ἀπό μπροστά τους, τά ἐπερχόμενα δεινά πού θά βίωναν οἱ ἴδιες, τά παιδιά τους καί ἡ πόλις τῆς Ἱερουσαλήμ [3]πολύ σύντομα. Ὃπως ἐπίσης, καί σέ ἂλλη στιγμή ἐνώπιον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων προεφήτευσε τήν καταστροφή τοῦ Ναοῦ καί τήν ἰσοπέδωση τῆς πόλης [4].Αὐτά συνέβησαν ἀκριβῶς ἐπί Τίτου τό 67 μ.Χ. ὃπως ἡ ἱστορία ἒχει καταγράψει.
Ὃμως,τῷ καιρῷ ἐκείνῳ πάλι, σέ ἀντίθεση μέ τήν στάση του πρός τούς Ἑβραίους,παρήγγειλε νά βρίσκονται σέ ἐγρήγορση ἐκεῖνοι πού Τόν πίστεψαν, Τόν δέχτηκαν καί Τόν ἀγάπησαν, δηλαδή τούς Ὀρθοδόξους,ἕτοιμοι, ἐν παντί καιρῷ δεόμενοι, ὣστε ὃταν θά ἒβλεπαν τά στρατεύματα νά κυκλώνουν τήν Ἱερουσαλήμ, νά ἀπομακρυνθοῦν ἐγκαίρως καί νά κρυφτοῦν στίς σπηλιές καί στούς γύρω λόφους, δίνοντάς τους τήν ὑπόσχεση ὃτι Ἐκεῖνος θά μεριμνοῦσε καί θά τούς ἒσωζε ἀπό τήν φοβερή αὐτή δοκιμασία. Καί πράγματι ἒτσι ἒγινε. Αὐτό πού συνέβη εἶναι ὄντως ἐκπληκτικό. Οἱ Ὀρθόδοξοι, κλῆρος καί λαός,πού πίστευσαν τόν λόγο τοῦ Μεσσίου, ἀτενίζοντες τά στρατεύματα τοῦ Τίτου,ἒφυγαν ἒξω τῆς πόλεως Ἱερουσαλήμ καί σώθηκαν. Οἱ ἐχθροί Του δέ, πού Τόν ἀρνήθηκαν, βλέποντας τά στρατεύματα νά κυκλώνουν τήν πόλιν, παρέμειναν μέσα σέ αὐτήν καί στό Ναό, ἐλπίζοντες ὃτι θά σωθοῦν. Καί ὃπως ἀναφερθήκαμε πιό πάνω, τό ἀποτέλεσμα πού ἦταν τραγικό καί φοβερό, τό ἒχει ἤδη καταγράψει ἡ Ἱστορία. Πράγματι, δέν ἒμεινε λίθος ἐπί λίθου καί ὃλοι ὃσοι δέν Τόν πίστεψαν πέρασαν ἀπό στόματι μαχαίρας. Ὁ δέ Ναός καταστράφηκε καί παραμένει ἒτσι ἓως τῆς σήμερον.
Τηρουμένων λοιπόν τῶν ἀναλογιῶν, ἀγαπητοί μου Ὀρθόδοξοι ἀδελφοί, κλῆρε καί λαέ τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ,ἀναρωτιέμαι μήπως τώρα εἶναι ἐπί θύραις ἡ ὣρα τῆς προφητείας τοῦ πατρός Παϊσίου γιά τήν μπόρα τήν δαιμονική.
Ὃσοι ἒχουν νοῦν Χριστοῦ καί εἶναι ἀκόλουθοι τῶν Ἁγίων, ἀντιλαμβάνονται ἀκριβῶς ὃτι αὐτά πού συμβαίνουν σήμερα δέν εἶναι ἁπλῶς θέατρον τοῦ παραλόγου, ὃπως μᾶς τσαμπουνίζουν ὃλοι στά μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης• ἀλλά τουναντίον, ἄνθρωποι πού ἀρνήθηκαν καί ἀρνοῦνται στήν πράξη τόν Χριστόν καί τήν διδασκαλίαν Του, κατήντησαν κατοικητήρια πολλῶν δαιμόνων,οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο κανοναρχοῦν τήν δική τους ζωή ἓως τῆς τελικῆς ἐξοντώσεώς τους, ἐπειδή οἱ δαίμονες δέν ἒχουν ἀγάπη, ἀλλά ἀλλοίμονον, παρασύρουν καί ὃσους τούς ἐμπιστεύονται ἤ θά τούς ἐμπιστευθοῦν τήν ζωή τους τίς ἑπόμενες ἡμέρες!
Καί γεννᾶται αἲφνης τό ἐρώτημα: «Τί μέλλει γενέσθαι; Τί ὀφείλουμε νά πράξουμε;»Εἶναι πολύ ἁπλό καί εὒκολο ἀδελφοί μου.
Ἂς μετανοήσουμε εἰλικρινά ὃλοι οἱ Ἓλληνες κι᾿ ἂς κλάψουμε. Καί ἐφ᾿ ὅσον ἐπιστρέψουμε στόν ἀληθινό Ποιμένα καί Ἐπίσκοπο τῶν ψυχῶν μας, τόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν Βασιλέα τῶν βασιλευόντων καί Κύριο τῶν κυριευόντων, ἂς Τοῦ ζητήσουμε μέ καρδιακή προσευχή ταπεινά νά βοηθήσει τό ποίμνιό Του, τήν Ἐκκλησία Του, τήν πατρίδα μας, τόν κόσμο ὃλο, πού κεῖται στήν ἀπόλυτη ἀποστασία καί διαφθορά, ὣστε, εἰ δυνατόν, καί οἱ Εὐρωπαῖοι καί ὁλόκληρος ὁ κόσμος, νά βαπτισθοῦν ὀρθοδόξως καί νά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό τήν πλάνη πού τούς δέρνει καί τούς καθιστᾶ σκληρόκαρδους καί ἀπάνθρωπους.
Μέ ἒκπληξη ἀκούσαμε, αὐτές τίς ἡμέρες, τί ζήτησε ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ἀπό τήν Σλοβακία γιά νά γίνει μέλος της. Νά ἀρνηθοῦν, τούς εἶπαν, οἱ Σλοβάκοι τό ἐθιμικό τους δίκαιο καί νά νομοθετοῦν στό ἑξῆς σύμφωνα μέ τό Εὐρωπαϊκό Δίκαιο, μέ πρῶτο τόν νόμον γιά τήν νομιμοποίηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ὃπως ἐπίσης καί τήν σιωπηλή ἀνοχή τους στά ἐγκλήματα τῆς παιδεραστίας, καθώς καί σέ κάθε σηπώδη καί βορβορώδη ἀνηθικότητα πού μαζί μέ τήν ἐκμετάλλευση τοῦ ἑνός πρός τόν ἂλλον πρυτανεύουν στήν Εὐρωπαϊκή κουλτούρα. Ἐσχάτως, σύμφωνα μέ τά ΜΜΕ, σέ ὃ,τι ἀφορᾶ τόν κυνεδισμό, ἀπέκτησαν συνήγορο, τόν Πρόεδρο τῶν ΗΠΑ, Ὀμπάμα. Τί νά πεῖ κανείς!!! Ἴσως ὁ πόνος καί τά δάκρυα θά δώσουν τή λύση παγκοσμίως.
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ζῶντος, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς καί τήν πατρίδα μας ἀπό τά ἐπερχόμενα δεινά πού καθαρά φαίνονται στόν ὁρίζοντα τῆς ἀνθρωπότητας καί τάχιστα ΚΑΤΑΦΘΑΝΟΥΝ.
Ἀμήν.
ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ 