Day: 06/05/2012
Από πού προέρχεται η φράση που ακούμε στο τέλος της Θείας Λειτουργίας: «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένο, από του νυν και έως του αιώνος»;
Αγιος Ιώβ (6 Μαίου)
O Ιώβ ήταν άνθρωπος πολύ πλούσιος, ευσεβής, ενάρετος και δεν αδικούσε κανέναν. Aπέφευγε το κακό. Είχε επτά γιους και τρεις κόρες. Όμως απανωτές συμφορές του προέκυψαν. Ληστές έκλεψαν τρεις φορές τα κοπάδια του, έσφαξαν τους δούλους του, φωτιά έκαψε τα υπόλοιπα πρόβατά του και τέλος το σπίτι του κατέρρευσε σκοτώνοντας τα παιδιά του … και τα δέκα! Μετά από όλες αυτές τις συμφορές αρρώστησε κιόλας, κόλλησε κάτι σαν λέπρα. Παρόλα αυτά ποτέ δεν έπαψε να δοξάζει τον Θεό ούτε πριν, ούτε μετά.
Μια μέρα που καθόταν πάνω στην κοπριά και έξυνε τις πληγές του με ένα κεραμίδι, (φανταστείτε την εικόνα: ο πρώην ευκατάστατος Ιώβ, με μια ζωή καθόλα συνετή, ήρεμη, οικογενειακή, τώρα κάθεται πάνω στην κοπριά έχοντας χάσει τα πάντα, βασανιζόμενος από απίστευτη φαγούρα που του δημιουργούν οι πληγές τις αρρώστιας και χρησιμοποιεί ένα κεραμίδι για να απαλύνει κάπως τον πόνο του) Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, η άλλη τραγική φιγούρα της οικογένειας, η μάνα που δεν μπορούσε να αντέξει το χαμό των παιδιών της, αλλά τουλάχιστον είχε την υγεία της, γυρίζει και του λέει: Ζωή είναι αυτή που περνάς; Τι περιμένεις; Βλαστήμα τον Θεό και αυτοκτόνησε…Και ο Ιώβ της λέει: Όλα τα καλά που μας έστελνε ο Θεός, τα δεχόμασταν με ευχαρίστηση και τα κακά δεν μπορούμε να υπομείνουμε;Πράγματι για την υπομονή του αυτή, του τα ξαναγύρισε όλα ο Θεός και με το παραπάνω. Και επισφράγισε την ζωή του με μια φράση που ακούγεται μέχρι σήμερα, αλλά και θα ακούγεται μέχρι να υπάρχει εκκλησία και Θεία Λειτουργία : Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένο, από του νυν και έως του αιώνος. Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου από τώρα και πάντοτε.
Έτσι λοιπόν κάθε φορά που ακούμε αυτή την φράση προς το τέλος της Θείας Λειτουργίας ας σκεφτόμαστε λίγο τον Ιώβ και την υπομονή του και ας παρακαλούμε τον Χριστό να μας χαρίσει ένα κομματάκι μικρό από την «Ιώβειο υπομονή» του και την ακλόνητη πίστη του στον Θεό. Μόνο υπομονή να έχουμε στην σημερινή πραγματικά δύσκολη εποχή, τίποτε άλλο, είναι αρκετό εφόδιο ή μάλλον είναι το μοναδικό εφόδιο: «ο υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται» (Ματθ. ι΄ 22).
από :
http://panagiaalexiotissa.blogspot.com
και
Γέροντας Παίσιος: Να παρακαλούμε να φωτίζει ο Θεός και αυτούς που κυβερνούν
Να παρακαλούμε να φωτίζη ο Θεός ανθρώπους όχι μόνο στην Εκκλησία, αλλά και αυτούς που κυβερνούν, να έχουν φόβο Θεού, για να μπορέσουν κάτι να πουν.
Λίγο, μια φωτισμένη κουβέντα αν πουν, τακ, αλλάζουν μια κατάσταση.
Αν πουν μια ανοησία, μπορεί ολόκληρο κράτος να το τσαλακώσουν.
Μια άσχημη απόφαση είναι καταστροφή.
Δεν είναι μόνον η υλική δυστυχία, που πεινούν, που δυστυχούν οι άνθρωποι, η πνευματική δυστυχία είναι πιο μεγάλη.
Η προσευχή πολύ θα βοηθήση να τους φωτίση λιγάκι ο Χριστός.
Παίρνει το κατσαβιδάκι ο Χριστός, λίγο ένα στρίψιμο, μια βόλτα πίσω …εντάξει, όλα τακτοποιούνται.
Σιγά-σιγά, όταν ο Θεός φωτίζη μερικούς ανθρώπους, τότε το κακό εξευτελίζεται μόνο του.
Γιατί το κακό μόνο του καταστρέφεται, δεν το καταστρέφει ο Θεός. Τελικά τα πράγματα θα έρθουν στην θέση τους!!
πηγή
Εκλογές σήμερα! Δές τον προβληματισμό ενός αδελφού σου …
Δεν βλέπουν
Δεν ακούν
Δεν ενδιαφέρονται
Δεν νοιώθουν
Δεν σκέπτονται
Δεν έχουν δουλέψει
Δεν έχουν φιλότιμο
Δεν πάνε φυλακή
Δεν μας σέβονται
Δεν διάβασαν το μνημόνιο
Μας βρίζουν
Μας ενοχοποιούν
Μας κοροϊδεύουν
Μας τάζουν
Μας Ξε-τάζουν
Μας υπόσχονται
Μας δουλεύουν
Έχουν απο 10 σπίτια ο καθένας
Έχουν ασυλία
Έχουν παχυλούς μισθούς
Έχουν τηλέφωνα δωρεάν
Έχουν δωρεάν μετακινήσεις
Έχουν δωρεάν διαμονές
Έχουν επιχορηγήσεις
Έχουν «καρέκλες»
Έχουν πουλήσει την Ελλάδα
Έχουν πουληθεί οι ίδιοι
Έχουν φυλακίσει αθώους
Έχουν αποφυλακίσει ενόχους
Έχουν «φίλους» τα κανάλια
Αν δεν πας να ψηφίσεις κερδίζουν
Αν ρίξεις λευκό κερδίζουν
Αν ρίξεις άκυρο κερδίζουν
Αν πάρεις όπλο και καθαρίσεις μερικούς τους κανείς ήρωες
Αν φύγεις απο την χώρα νιώθεις άσχημα
Αν μείνεις είσαι ηλίθιος
Αν όμως προσέξεις τι ψηφίζεις, τότε μπορεί και να αλλάξουν όλα τα παραπάνω …
http://trelogiannis.blogspot.com/2012/05/blog-post_6200.html
Τώρα κάνεις ρίζες βαθιές …
Σπλάχνο μου της ψυχής
Διατί αθυμείς;
Διατί απελπίζεσαι;
Διατί αποκάμνεις;
Ιδού ότι άφησεν ο Θεός τους δαίμονας
Να σε σινιάσουν ολίγον, να ιδής πού ευρίσκεσαι.
Να ταπεινωθή η καρδία σου.
Να γίνεις συμπαθής προς τους αμαρτάνοντας
Και ποσώς να μην τους κατακρίνεις.
Πως θα γνωρίσεις της φύσεως την ασθένειαν
Εάν δεν σε ξυπνήσουν οι κόρακες;
Εάν ο γλυκύς Ιησούς δεν στείλει την Χάριν Του
Πως εσύ θα μάθεις την τέχνην πασών των τεχνών;
Τώρα μανθάνεις την τέχνην
Τώρα έχεις μισθόν
Τώρα δεικνύεις ότι αγαπάς τον Χριστόν, όχι όταν είναι η Χάρις…
Όταν φύγει η Χάρις, όχι εσύ και εγώ, αλλά μήτε οι άγιοι Απόστολοι δεν θα ήσαν Απόστολοι!
Δι΄ αυτό λοιπόν σου επήρε την Χάριν, διά να γίνεις σοφός.
Και πάλιν θα έλθει.
Δεν σε αφήνει.
Είναι νόμος Θεού.
Αλλά πάλιν θα φύγει.
Μα και πάλιν θα έλθει.
Βραδύνει ολίγον θέλων να σε διδάξει υπομονή και ταπείνωσιν.
Τώρα μανθάνεις τον πόλεμο, παιδί μου.
Τώρα κάμνεις ρίζες βαθιές, όπως τα δένδρα
Όπου όσον τα φυσά ο αέρας, τόσο ριζώνουν βαθύτερα.
Τέλος, μάρτυς μου ο Θεός, ότι στους μεγαλύτερούς μου πειρασμούς εύρον την μεγαλύτεραν παράκλησιν.
Του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού
ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΜΙΧΑΙΑΣ: Η ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ
Ή εξαγγελλόμενη αυτή καταστροφή παριστάνεται αλλού ότι πρόκειται να συντελεσθεί με πόλεμο, κατά τον όποιο οι εχθροί, έκπληρώνοντες το σχέδιο του Θεού, θα καταστρέψουν τα πάντα:
6, 9 Άκου, ό Γιαχβέ φωνάζει προς την πόλη.
Ακούτε εσείς πού ανήκετε στην φυλή και τον δήμο της πόλης,
της όποιας οι πλούσιοι είναι γεμάτοι κακουργία
και οι κάτοικοι της μιλούν ψεύδη.
10 Μπορώ να λησμονήσω τον αθέμιτο πλούτο
και το βδελυκτό ελλιπές μέτρο;
11 Μπορώ να συγχωρήσω τις ψευδείς πλάστιγγες
και τα μέσα στον θύλακα ψεύτικα σταθμά;
13 Αλλά και εγώ θα αρχίσω να σε κτυπώ,
να σε ερημώνω λόγω της αμαρτίας σου.
14 Θα τρως, αλλά ποτέ δεν θα χορταίνεις.
15 Θα σπέρνεις, αλλά ποτέ δεν θα θερίζεις.
Θα πατάς ελιές, αλλά ποτέ δεν θα αλειφθείς με
λάδι, θα πατάς σταφύλια, αλλά δεν θα πιεις ποτέ κρασί.
16 Τήρησες τις εντολές του Όμρί και όλες τις πράξεις του οίκου Άχάβ.
Γι’ αυτό θα σε καταστήσω έρημη και τούς κατοίκους σου αντικείμενο εμπαιγμού.
Άλλου ό προφήτης παριστάνει την καταστροφή ότι έγινε ήδη, ότι ό εχθρός καταμετράει την γη, δείγμα ότι περιήλθε πια στην κυριαρχία του:
2,4 Ή κληρονομιά του λαού μου καταμετρείται, κανένας δεν υπάρχει πού να μπορεί να αποδώσει κάτι.
Οι εχθροί μας διαμοιράζουν την χώρα μας. Τελείως καταστραφήκαμε!
Αυτό το περί καταστροφής κήρυγμα πλήγωνε βεβαίως την ψυχή του Ιουδαίου προφήτη. Είχε όμως εντολή από τον Θεό ό Μιχαίας να εξαγγείλει αυτό το κήρυγμα. Την θλίψη του προφήτη για την ερχόμενη καταστροφή εκφράζει και αυτός ό μονόλογος του:
1, 8 Για τα έξης θέλω να θρηνήσω,
θέλω γυμνόπους και γυμνός να βαδίσω, θέλω σαν το τσακάλι να θρηνήσω και σαν στρουθοκάμηλος να στενάξω!
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΜΙΧΑΙΑΣ ΥΠΟ ΑΡΧΙΜ. ΙΕΡΕΜΙΟΥ ΦΟΥΝΤΑ 1998
Χαρίλαος Φλωράκης: «Μακάρι να ‘χα πάει νωρίτερα στο Άγιο Όρος και ‘γω θα ‘μουν καλύτερα και ο τόπος»!
Βρε παιδιά, περίμενα να βρω μέσα στο Όρος γέρους μοναχούς και απεναντίας είδα νέα παιδιά, σπουδαγμένα…
Είναι στ’ αλήθεια παράξενη και μυστήρια η ψυχή κάθε ανθρώπου. Μεγάλοι διανοούμενοι από τον Αριστοτέλη έως τον Σοπενχάουερ έχουν μιλήσει γι’ αυτήν την αντίφαση ανάμεσα στη λογική και στην πορεία του κάθε ανθρώπου. Ο Αριστοτέλης – ο πατέρας της λογικής – έλεγε ότι ο άνθρωπος συμβατικά θεωρείται λογικό ζώο. Ο Σοπενχάουερ έλεγε πως υπάρχει κάτι βαθύτερο μέσα σε κάθε άνθρωπο από τη λογική, η Βούληση. Ο Μακαρένκο ο μεγάλος και παραγκωνισμένος αυτός παιδαγωγός της Ρωσίας, επαναστάτης, ομολόγησε πως κάτι μυστήριο υπάρχει στη ψυχή κάθε ανθρώπου (που προφανώς ο διαλεκτικός υλισμός αδυνατούσε να εξηγήσει). Συνέχεια
Αγίου Ιώβ του Δικαίου και Πολυάθλου (6.5)
Οι θλίψεις στη ζωή μας
Μία από τις πλέον χαρακτηριστικές και συμβολικές προσωπικότητες της Παλαιάς Διαθήκης τιμά σήμερα, αδελφοί μου, η Αγία μας Εκκλησία. Πρόκειται για τον Δίκαιο και Πολύαθλο Ιώβ, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως η προσωποποίηση της υπομονής στις θλίψεις και στις δοκιμασίες της ζωής. Ο Ιώβ ευλογήθηκε πλούσια από τον Θεό με υλικά αγαθά, αλλά και με την απόκτηση δέκα παιδιών.
Επέτρεψε, όμως, ο Θεός να πεθάνουν τα παιδιά του ένα – ένα, να χάσει όλα τα υπάρχοντά του και ο ίδιος να προσβληθεί από ανίατη ασθένεια, που ταλαιπωρούσε όλο του το σώμα. Όμως, παρά την μεγάλη του θλίψη και τον σωματικό του πόνο, συνέχισε να δοξολογεί τον Θεό.
Στη σύζυγό του, που τον προέτρεψε να βλασφημήσει τον Θεό και να δώσει τέλος στην ζωή του, απάντησε: «γιατί μίλησες έτσι σαν μία ανόητη γυναίκα; εάν δεχθήκαμε τα αγαθά από τον Θεό, τα κακά δεν θα τα υπομείνουμε; Ο Κύριος μάς τα χάρισε, ο Κύριος μάς τα πήρε. Ας είναι ευλογημένο το όνομά Σου στους αιώνες»1.
Η πορεία κάθε ανθρώπου σ’ αυτή τη ζωή είναι πορεία πόνου, θλίψεων και δοκιμασιών. Οι καταστάσεις αυτές δεν διακρίνουν τους ανθρώπους, αναλόγως του κοινωνικού ή μορφωτικού τους επιπέδου. Αφορούν όλους και χτυπούν την πόρτα της ζωής ως ασθένειες σώματος και ψυχής, ως απώλεια κεκτημένων, κυρίως, όμως, αγαπημένων προσώπων. Συνέβαινε, όμως, πάντοτε αυτό ή μήπως είναι αποτέλεσμα ανθρώπινων επιλογών; Στην εποχή προ της πτώσης των πρωτοπλάστων ο πόνος και οι θλίψεις ήταν καταστάσεις άγνωστες. Ο πόνος εισήλθε στην ανθρώπινη ζωή μετά την πτώση και ήταν καρπός ακριβώς αυτής της πτώσης. Άρα, η αρχική αιτία των θλίψεων βρίσκεται στον ίδιο τον άνθρωπο και στην λανθασμένη διαχείριση της ελευθερίας του. Έτσι εξηγούνται οι θλίψεις και οι δοκιμασίες που υποφέρει διαχρονικά ο άνθρωπος. Είναι καρπός της αποστασίας από τον Θεό. Είναι απόλυτα συνυφασμένες με τον θάνατο, που εισήλθε στον κόσμο ως ανθρώπινη επιλογή, λόγω, ακριβώς, αυτής της αποστασίας. Συνέχεια Ό,τι και να βγάλουν οι κάλπες σήμερα: “ΑΥΤΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΣΕΙ”
Μιλά ο κ. Ηλίας Καραγιάννης ο οποίος είναι καθηγητής Επιστήμης, Τεχνολογίας, Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας του Πανεπιστημίου George Washington στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ.
Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη
“Η βιωσιμότητα και σταθερότητα της Ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας είναι στρατηγικής σημασίας για την Ευρώπη και την Αμερική ιδίως σήμερα με δεδομένα τα συμβαίνοντα στην ευρύτερη περιοχή. Δυστυχώς μικροπολιτικές και υπερβολικά βραχυπρόθεσμοι ορίζοντες στη Ε.Ε. και τις ΗΠΑ παρεμποδίζουν την δράση με βάση αυτή την πραγματικότητα”.
Αυτά αναφέρει ο κ. Ηλίας Καραγιάννης ο οποίος είναι και συνιδρυτής και συνδιευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Επιχειρηματικής Χρηματοοικονομικης (Global and Entrepreneurial Finance Research Institute – GEFRI) και Διευθυντής Έρευνας σε Επιστήμη, Τεχνολογία, Καινοτομία και Επιχειρηματικότητα του Ερευνητικού Κέντρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (European Union Research Center – EURC) στη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου George Washington, στην πόλη Ουάσινγκτον των ΗΠΑ. Συνέχεια
ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ 