Από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 χρόνια μετά

Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 χρόνια μετά. Όπως και τότε, το λείψανό της τοποθετήθηκε επί ημιόνου σε ειδικά διαμορφωμένο κοφίνι και διήλθε τον παλαιό δρόμο  που ενώνει την Όσσα με το Ζαγκλιβέρι.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής,
από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 χρόνια μετά. Όπως και τότε, το λείψανό της
τοποθετήθηκε επί ημιόνου σε ειδικά διαμορφωμένο κοφίνι και διήλθε τον παλαιό δρόμο  που ενώνει
την Όσσα με το Ζαγκλιβέρι.
Σύμφωνα με τον βίο της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελίνης της Ζαγκλιβερινής, ο πατέρας της Ακυλίνας σκότωσε έναν Τούρκο μετά από φιλονικία μαζί του. Για ν’ αποφύγει την τιμωρία του θανάτου, δέχτηκε να αλλαξοπιστήσει. Κατόπιν παραινέσεων των Τούρκων προσπάθησε να αλλαξοπιστήσει και την κόρη του, όμως παρά τις επίμονες προσπάθειες του πατέρα της και τις απειλές των Τούρκων, η Ακυλίνα δεν αρνήθηκε τον Χριστό, με αποτέλεσμα να πεθάνει μαρτυρικά, μετά από πολυήμερο ξυλοκόπημα και ραβδισμό, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1764, σε ηλικία δεκαοκτώ χρονών.
Τα ιερά λείψανα της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης - Αγγελίνης της εκ Ζαγκλιβερίου καταγομένης.
Από το βίο της Αγίας Ακυλίνας στο Νέον Μαρτυρολόγιον του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη (που περιέχει βιογραφίες «νεοφανών μαρτύρων», δηλαδή ανθρώπων που μαρτύρησαν μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως.
Από το βίο της Αγίας Ακυλίνας στο Νέον Μαρτυρολόγιον του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη
(που περιέχει βιογραφίες «νεοφανών μαρτύρων», δηλαδή
ανθρώπων που μαρτύρησαν μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως.
Σύμφωνα με τοπικές πηγές, τρεις νέοι μετέφεραν κρυφά τη σορό της από το Ζαγκλιβέρι στην Όσσα, για να την ενταφιάσουν τελικώς στον προαύλιο χώρο, του Ναού των Ταξιαρχών, πλησίον του σημείου, όπου είχε ενταφιαστεί η Αγία Κυράννα η Οσσαία, ώστε να μην βεβηλώσουν τη σορό της οι Οθωμανοί. Το πολυβασανισμένο σώμα της Νεομάρτυρος μεταφέρθηκε με ημίονο κρυμμένο μέσα σε καλάθια, ως να ήταν εμπόρευμα, ώστε να μην προκαλέσει την προσοχή των Οθωμανών.

Τα σεπτά και χαριτόβρυτα λείψανα της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ευρέθησαν κατά θαυμαστό τρόπο το έτος 2012 και μέσα σε κλίμα συγκινήσεως αναχώρησαν την 26η Σεπτεμβρίου 2013, από τον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσης, για να επιστρέψουν στο τόπο καταγωγής της Αγίας, το Ζαγκλιβέρι, 249 έτη μετά το φρικτό μαρτύριο της.

Συγκεκριμένα, το πρωί της 26ης Σεπτεμβρίου 2013 ετελέσθη Δέηση εις τον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου. Εν συνεχείᾳ τα λείψανα της Αγίας τοποθετήθηκαν σε ειδικά διαμορφωμένα κοφίνια, τοποθετούμενα επί ημιόνου (όπως το έτος 1764 που μαρτύρησε) και συνοδείᾳ έφιππων ανδρών ξεκίνησαν από το μονοπάτι που συνδέει την Όσσα με το Ζαγκλιβέρι, όπου το απόγευμα πραγματοποιήθηκε η επίσημος υποδοχή των Λειψάνων και εόρτιες λατρευτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις προς τιμήν της μνήμης της Αγίας.
Δείτε φωτογραφίες από τη μεταφορά του αγίου λειψάνου:


Η αναχώρηση από το Ζαγκλιβέρι και η μεταφορά των σεπτών λειψάνων ως την Όσσα:

Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.

Από την υποδοχή στην Όσσα:

Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά.
Απόσπασμα από: Ἱστορικαί παρατηρήσεις περί τῆς σχέσεως τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων Κυράννης καί Ἀκυλίνης καί τῶν ἱερῶν λειψάνων τους του Πανοσιολ. Ἀρχιμ. π. Εἰρηναίου Δεληδήμου.
Ἦταν δυνατή ἡ μυστική μεταφορά τοῦ σώματος τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνης ἀπό τό Ζαγκλιβέρι στήν Ὄσσα;

Ἐάν ἀκολουθήσουμε τούς παλαιούς δρόμους μεταξύ Ζαγκλιβερίου καί Ὄσσης ὅπως διαγράφονται σέ ὁδικούς χάρτες τοῦ 1979 (μέσῳ Γερακαροῦς, Λαγκαδικίων, Σχολαρίου καί Ἀρετῆς) ἡ συνολική διαδρομή φθάνει περίπου τά 47-48 χιλιόμετρα. Ἕνας πεζός ἄνθρωπος συνήθως διανύει 5 χιλιόμετρα τήν ὥρα καί τήν ἴδια ταχύτητα ἔχει καί ἕνας ὄνος μέ φορτίο. Συνεπῶς ἡ μεταφορά ἐπί ὄνου τοῦ σώματος τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνης (συσκευασμένου ἔτσι ὥστε νά φαίνεται σάν συνηθισμένο φορτίο) ἀπό τό Ζαγκλιβέρι στήν Ὄσσα θά ἀπαιτοῦσε κάπου 10 ὧρες συνολικά. Ὁ χρόνος αὐτός θά μποροῦσε ἄνετα νά κατανεμηθεῖ σέ δύο ἡμέρες, μέ 5 ὧρες τήν ἡμέρα, ὥστε νά ὑπάρχουν διακοπές τῆς πορείας γιά ἀνάπαυση καί φαγητό. Ἡ ἀπόσταση λοιπόν δέν δημιουργεῖ ἰδιαίτερο πρόβλημα.

Πρόβλημα ὅμως ἀποτελεῖ ἡ μυστικότητα τοῦ ὅλου ἐπιχειρήματος. Ἡ ἐκταφή τοῦ σώματος ἔπρεπε νά γίνει τήν νύκτα καί τουλάχιστο τό ἀρχικό τμῆμα τῆς διαδρομῆς ἐπίσης νά πραγματοποιηθεῖ κατά τίς νυκτερινές ὧρες. Ὅμως ἄν ὑπῆρχε σκοτάδι, θά ἔπρεπε νά ἀνάψουν φανάρια γιά νά βλέπουν κατά τήν ἐκταφή καί κατά τήν νυκτερινή πορεία. Ἀλλά τά φανάρια εἶναι ἐπικίνδυνα σέ μυστικές νυκτερινές ἀποστολές, διότι εὔκολα γίνονται ἀντιληπτά ἀκόμη καί ἀπό μακρινές ἀποστάσεις.

Τό πρόβλημα αὐτό ἐξαφανίζεται, ἐάν κατά τήν νύκτα ὑπάρχει ἐπαρκής φωτισμός ἀπό τήν Σελήνη. Ἰδανικές πρός τοῦτο εἶναι οἱ νύκτες στίς ὁποῖες ἔχουμε πανσέληνο. Ἐάν λοιπόν ἐκεῖνες τίς νύκτες, μετά τό μαρτύριο τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνης, ὑπῆρχε πανσέληνος, ὅλα μποροῦσαν νά γίνουν μέ μεγάλη ἄνεση, χωρίς τήν ἀνάγκη φαναριῶν.

Εἶναι δυνατό νά διαπιστώσουμε, ἐάν ὑπῆρχε τότε πανσέληνος. Ἡ Ἁγία Ἀκυλίνα ἐμαρτύρησε τήν 27η Σεπτεμβρίου τοῦ 1764, μέ τό «παλαιό» Ἰουλιανό ἡμερολόγιο. Τήν ἐποχή ἐκείνη ἡ διαφορά τοῦ Ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου ἀπό τό «νέο» Γρηγοριανό ἡμερολόγιο ἦταν 11 ἡμέρες (ὄχι 13, ὅπως εἶναι σήμερα). Συνεπῶς ἡ 27η Σεπτεμβρίου τοῦ 1764 μέ τό «παλαιό» ἡμερολόγιο ἀντιστοιχεῖ στήν 8η Ὀκτωβρίου μέ τό «νέο».

Ἡ χαρά μου ὑπῆρξε πολύ μεγάλη, ὅταν ἀπό τούς ἀστρονομικούς πίνακες τῆς NASA (βλέπε ἐπισυναπτόμενη φωτοτυπία) διαπίστωσα ὅτι τήν 9η Ὀκτωβρίου 1764, ἀκριβῶς τήν νύκτα τῆς ἑπομένης μετά τό μαρτύριο ἡμερομηνίας, ὑπῆρχε πανσέληνος! Συνεπῶς ὑπῆρχε ὁ ἰδανικός φυσικός φωτισμός καί γιά τήν ἐκταφή καί γιά νυκτερινές διαδρομές, καί δέν ὑφίστατο κανένα πρόβλημα γιά τήν εὔκολη πραγματοποίηση τοῦ πόθου τῆς μητέρας τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνης, νά ταφεῖ ἡ νεομάρτυς κόρη της δίπλα στήν νεομάρτυρα Ἁγία Κυράννα τῆς Ὄσσης.

Ἡ χαρά μου ὑπῆρξε πολύ μεγάλη, ὅταν ἀπό τούς ἀστρονομικούς πίνακες τῆς NASA διαπίστωσα ὅτι τήν 9η Ὀκτωβρίου 1764, ἀκριβῶς τήν νύκτα τῆς ἑπομένης μετά τό μαρτύριο ἡμερομηνίας, ὑπῆρχε πανσέληνος!
Ἡ χαρά μου ὑπῆρξε πολύ μεγάλη, ὅταν ἀπό τούς ἀστρονομικούς πίνακες τῆς NASA
διαπίστωσα ὅτι τήν 9η Ὀκτωβρίου 1764, ἀκριβῶς τήν νύκτα τῆς ἑπομένης
μετά τό μαρτύριο ἡμερομηνίας, ὑπῆρχε πανσέληνος!

Πηγή:

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΑΓΚΑΔΑ ΛΗΤΗΣ ΚΑΙ ΡΕΝΤΙΝΗΣ

You might also like:
140 – Πληγή εις τα οστά, πικρόν ύδωρ ερυθρόν : το μαρτύριο …
327 – Αποστολή της Αγίας Ζώνης στην Αρναία Χαλκιδικής προς …
272 – Περί τῶν Ἁγίων καί τῆς τῶν λειψάνων αὐτῶν τιμῆς
123 – Πώς ήρθε στην Ελλάδα το 1922 η δεξιά χείρα του …
6 – Άγια Λείψανα – Οδηγός του προσκυνητή
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Συνέχεια

Άγιος Ιερομάρτυρας Χρυσόστομος Σμύρνης

 

Άγιος Ιερομάρτυρας Χρυσόστομος Σμύρνης

Δια χειρός Φίκου (κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση)

 

 

 

Μέγαν μάρτυρα η Εκκλησία
Εισήγηση του Μακαριστού Μητροπολίτου Πατρών Νικοδήμου Βαλινδρά προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος περί αναγνωρίσεως του Εθνομάρτυρος …
Ο άγγελος της εν Σμύρνη Εκκλησίας
Περιεβλήθη τον φωτοστέφανον του ιερομάρτυρος και εθνομάρτυρος «ο άγγελος της εν Σμύρνη Εκκλησίας»2, καθ’ όσον «γενναίως αθλήσας υπέμεινεν υπέρ Πατρίδος και Πίστεως θάνατον»
Η προσφορά του αγίου Μητροπολίτου Χρυσοστόμου στον Μακεδονικό αγώνα
Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που είναι αποφασισμένοι να αγωνίζονται, να θυσιάζονται, να προσφέρουν. Άνθρωποι, σαν τον Άγιο …
Η νίκη των Συμμάχων και η επάνοδοs στη Σμύρνη
Γεύεται την πιο γλυκειά ώρα της ζωής του. Κι όμως ο μεγάθυμος αρχιερέας δεν ζητεί εκδίκηση, ζητεί ομόνοια, συναδέλφωση με τους σύνοικους…
Ώρες και ημέρες ταραχής και αγωνίας Του Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης
Η επιστολή αυτή του Χρυσοστόμου Σμύρνης προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη στάλθηκε λίγες μέρες πριν από το μαρτυρικό του…
H εξιλέωση της ντροπής
Σαράντα χρόνια θρηνεί η Φυλή μας το μαρτυρικό θάνατο του ιεράρχη· σαράντα χρόνια κι η ανάμνηση της υπέροχης αυτοθυσίας του, ενός μαρτυρικού τέλους, που μόνο ο Χρυσόστομος …
Η Αγιότητα του Χρυσοστόμου Σμύρνης
Και τίποτε να μην ξέραμε για τον άγιο Χρυσόστομο, και μύρια όσα να του έχουν καταλογιστεί, το τέλος του είναι εκείνο που φανερώνει την εσωτερική, της καρδιάς του…
Ιερομάρτυς Χρυσόστομος Σμύρνης
… τον χτυπούν λυσσασμένα με γροθιές και με ξύλα, και να τον φτύνουν στο πρόσωπο· του ξερίζωσαν τη γενειάδα· του έβγαλαν τα μάτια· του έκοψαν τη μύτη και τα αυτιά…
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ:  Ο ΑΓΙΟΣ
Θεέ μου, εγώ να εγκαταλείψω την Σμύρνην και την Μητρόπολίν μου; Ποτέ! Θα με καταδιώκη η σκιά του Ιερού Πολυκάρπου και του Γρηγορίου τού Ε΄ ως ανάξιον…

 

Συνέχεια

ΣΟΥΗΔΙΑ: Έβαλαν παιδάκια του παιδικού σταθμού να παρελάσουν στην παρέλαση των ομοφυλόφιλων

Περίπου 120 παιδάκια αναγκάστηκαν να παραβρεθούν στην παρέλαση που διοργανώθηκε από το σουηδικό ομοφυλοφιλικό λόμπι στην πόλη του Γκέτεμποργκ.

Η παρέλαση των παιδιών του παιδικού σταθμού διοργανώθηκε για δεύτερη φορά μέσα στα δύο τελευταία χρόνια, ως μέρος της εκδήλωσης “West Pride”, μιας εκδήλωσης όπου «παρελαύνουν» ενήλικες που ανήκουν σε διαφορετικούς τύπους σεξουαλικών μειονοτήτων, συνήθως μισόγυμνοι στους δρόμους του Γκέτεμποργκ.

Τα παιδιά υποχρεώθηκαν να πουν το σύνθημα «επιτρέπεται να αγαπάς όποιον θέλεις». Όταν ρωτήθηκε σχετικά με το γιατί τα παιδιά του παιδικού σταθμού έπρεπε να παρακολουθήσουν την εκδήλωση, η δασκάλα φύλαξης Sara Ghazi, δήλωσε:

«Μιλάμε καθημερινά για την ισότητα των ανθρώπων και ότι δεν έχει σημασία τι σεξουαλικότητα ή τι χρώμα του δέρματος έχει κανείς …».

Η εκδήλωση δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα πρόγραμμα πλύσης εγκεφάλου αθώων παιδιών. Το σουηδικό κράτος επιτρέπει την χειραγώγηση των παιδιών από εκφυλισμένα άτομα κάτι που ισοδυναμεί με παιδική κακοποίηση. 

Είναι η καταστροφή μιας γενιάς. 

Η ίδια αηδιαστική πρακτική εξαπλώνεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. 

Η αθωότητα των παιδιών δέχεται άμεση επίθεση από αυτούς που μιλάνε για «δικαιώματα». 

Οι υπόλοιποι (που «δεν συμφωνούν») απλά σιωπούν…
πηγή

Απολυτίκιον Αγίας Ματρώνας της Αομμάτου

 

(Η μνήμη της τιμάται στις 2 Μαίου)
Αδιάσειστον στύλον Ρωσίας όγδοον, την στερουμένην ομμάτων εκ γενετής ευλαβώς ανυμνήσωμεν Ματρώναν την αοίδοιμον, ως σκεύος θείων δωρεών και αγάπης ακραιφνούς προς πάντας εμπεριστάτους βοώντες σκέδασον ζόφον παθών ημων σης χάριτος.
Η γιαγιά της Ρωσσίας. Η αγία Ματρώνα, που γεννήθηκε Αόμματος. Μια σύχρονη οσιακή μορφή της Εκκλησίας μας, που έζησε και τελείωσε την ζωή της στην Ρωσσία. Ένα ζωντανό παράδειγμα της υπομονής και της καρτερίας. Η μορφή της και το χαμόγελό της, δηλώνει την παρουσία της θείας χαρης μέσα της. Ας έχουμε την ευχή της.

Μια ιεραποστολικη προσπαθεια του ΙΔ παρεκκλησιου Αγιου Θεραποντος επισκοπου Κυπρου στις Ερυθρες Αττικης (Κριεκουκι) προς δοξαν Θεου

«Όταν μας παίρνουν (στην αγχόνη) τι να ψάλλομεν;»

Σημείωση Ομοθυμαδόν:

Το ξαναείπαμε και το ξαναλέμε. Ήρωες και Άγιοι. Άγιοι ήρωες. Αιωνία η μνημη τους!

 

«ΟΤΑΝ ΜΑΣ  ΠΑΙΡΝΟΥΝ (ΣΤΗΝ ΑΓΧΟΝΗ) ΤΙ ΝΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝ;» – ΙΑΚΩΒΟΣ ΠΑΤΑΤΣΟΣ

(Όταν πριν χρόνια συνάντησα τη μάνα του Ιάκωβου Πατάτσου)

Του  Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου

Θυμάμαι αρκετά χρόνια πριν, θα ήταν  κοντά στο έτος 1985, πήγαινα με το αυτοκίνητό μου ένα κυριακάτικο πρωινό στην εκκλησία, εκείνη τη μαυροφορεμένη γιαγιά,  με τη μαύρη παραδοσιακή μαντήλα,  που αργόσερνε τα βήματά της στην άκρη του δρόμου.  «Τέτοια ώρα στην εκκλησιά θα πηγαίνει», σκέφτηκα.  Σταμάτησα και τη ρώτησα : «στην Εκκλησία πηγαίνεις γιαγιά;»  «Ναι γιέ μου σ’ ευχαριστώ», και  μπαίνοντας μέσα με ρώτησε «Με ξέρεις;»  «Όχι γιαγιά» της είπα, απλά σκέφτηκα ότι τέτοια ώρα στην εκκλησία θα πηγαίνεις.  Νόμισα πως με ξέρεις από το γιό μου.  Και στην ερώτηση «ποιός είναι ο γιός σου» έμαθα ότι ήταν η μάνα του ήρωα του Εθνικοαπελευθερωτικού και Ενωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ Ιάκωβου Πατάτσου.

 

Θυμάμαι αυτό που είπε για το Ιάκωβο, με τόση απλότητα.  Το μόνο κατόρθωμα που βρήκε να μου πει, ήταν ότι «αγαπούσε πολύ την Εκκλησία ο Ιάκωβος γιέ μου.  Κάθε Κυριακή πήγαινε στην Εκκλησία.  Κοινωνούσε κάθε Κυριακή».  Δεν μου είπε τίποτε άλλο.  Αυτός ήταν ο Ιάκωβος, που δεν λυπήθηκε καθόλου να δώσει και τη ζωή του για την Πατρίδα του.  Ο Ιάκωβος Πατάτσος, ήταν από τους πρώτους ήρωες που οδηγήθηκαν στην αγχόνη, μετά τους ήρωες Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου.

Αντηχεί ακόμα στους τοίχους των Φυλακών, η ερώτηση που με τόση Ορθόδοξη απλότητα έκανε στον πάτερ Αντώνιο, τον ιερέα των φυλακών, μετά που εξομολογήθηκε και κοινώνησε των Αχράτων Μυστηρίων, «Όταν μας παίρνουν (στην αγχόνη) τι να ψάλλομε;» Ο Ιάκωβος, γνώριζε καλά τη Βυζαντινή Μουσική.  Κι έτσι οδεύοντας προς την αγχόνη, οι συγκρατούμενοι του τραγούδησαν μαζί του τον Εθνικό Ύμνο, έψαλλαν μαζί του το «Τη Υπερμάχω» κι ο ήρωας Ιάκωβος συνέχισε να ψάλλει «Ότε κατήλθες προς τον θάνατον», «Έκστηθι φρίττων ουρανέ» και το «Ότε εκ του ξύλου σε νεκρόν».

Ο Ιάκωβος, πολεμώντας για τη Λευτεριά της Κύπρου και την Ένωση της με την Μητέρα Ελλάδα, συνελήφθηκε σε επίθεση που έγινε στον αστυνομικό σταθμό Σεραγίου στη Λευκωσία.   Μετά την αποτυχημένη εκείνη επίθεση, ο Ιάκωβος έπεσε από το ποδήλατό του, και ένας Τουρκοκύπριος αστυνομικός τον άρπαξε.  Ο σύντροφος του Ιάκωβου πυροβόλησε θανάσιμα τον Τουρκοκύπριο αστυνομικό. Ο Ιάκωβος όμως για λίγο μόνο ελευθερώθηκε, γιατί το μανιασμένο πλήθος των Τουρκοκυπρίων τον συνέλαβε.  Κατηγορήθηκε ακολούθως για την εκτέλεση του Τουρκοκυπρίου αστυνομικού, αποδεχόμενος να κατηγορηθεί εις θάνατο,  αντί άλλου.  Το άλλο μεγαλείο του Ιάκωβου Πατάτσου, του Ιάκωβού μας.

Στην μητέρα του μεταξύ άλλων έγραφε τις τελευταίες του στιγμές από τη φυλακή «Η χαρά μου είναι μεγάλη γιατί σύντομα αι δοκιμασίαι και αι θλίψεις θα σβήσουν και τότε θα μείνη ο ‘’καρπός του Πνεύματος’’. »

Μετά τον χαιρετισμό της εν Χριστώ «Χαίρε», της χαράς που «δύναται να άρη αφ’ ημών», γράφει σε φίλο του λίγο πριν την εκτέλεση : «Ο Θεός με κάνει να χαίρω.  Η συναίσθησις ότι σύντομα η ψυχή μου θα φτερουγίζει γύρω από τον ένδοξο θρόνο Του, με κάνει να χαίρω.  Ο Θεός με αγαπά γι’ αυτό θα με πάρει κοντά του.  Σε ευχαριστώ για το θάρρος που μου δίδεις».

Αυτός ήταν ο Ιάκωβος Πατάτσος, ο Ιάκωβός μας.

http://aktines.blogspot.gr/2015/03/blog-post_697.html

Ο Όσιος Παΐσιος για τον Μακρυγιάννη

142732072561492.jpg

Μα γιατί να μάς φαίνεται παράξενο το να βλέπει θεϊκά οράματα ένας τόσο καλός άνθρωπος όπως ο Μακρυγιάννης με ψυχική καθαρότητα , ειλικρίνεια , θεϊκή δικαιοσύνη, αρχοντια πνευματική, φιλότιμο,θυσία κ.α ; Από μικρό παιδάκι έκανε εδαφιαίες μετάνοιες αντί γυμναστική , προσκυνούσε τον Θεό με ευλάβεια , μέχρι τα γεράματα του μετάνοιες με τις ώρες, παρόλο που είχε και τραύματα , που άνοιγαν οι πληγές του προσκυνώντας τον Θεό και ζητώντας την βοήθεια για την σωτηρία του για την σωτηρία του κόσμου και την σωτηρία τού Έθνους , με πολύ ταπείνωση έβρεχε το πάτωμα με τα πολλά του δάκρυα.
Επόμενον ήταν να αναπαυθεί το Πνεύμα τού Θεού στον Στρατηγό Μακρυγιάννη και να τον χρησιμοποιήσει ο Θεός σαν νέο μωυσή να οδηγήσει τον νέο Ισραήλ (τον ελληνικό λαό) στην ορθόδοξη πάλι πορεία του μετά την τουρκική σκλαβιά.
Επέτρεψε δε ο καλός Θεός να δεί πολλά οράματα :τον Χριστό, την Παναγία και πολλούς Αγίους για να καταλάβουμε εμείς οι μεταγενέστεροι τον μεγάλο κίνδυνο που διέτρεχε το Έθνος μας , και την μεγάλη προστασία τού Χριστού, τής Παναγίας και των αγίων σαν να έκαναν «παγκοινιά» για να μη μας φραγκέψουν .
Βλέπει κανείς μέσα σ’όλον τον αγώνα του Μακρυγιάννη την ορθόδοξη ευαισθησία του μαζί με την αγιοπατερική του ακρίβεια σε όλα.Παράλληλα δε και την ανεξικακία τού ήρωα , που δεν τους καταδικάζει ο ίδιος τους αλλόθρησκους γιατί αυτό είναι θέμα τού Θεού.Αλλά «αφήστε μας ήσυχους με την Ορθοδοξία μας, σαν να τους λέει, και ας σωθεί και ο καθένας σας με τη θρησκεία του».
Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης το γνήσιο τέκνο τής Εκκλησίας μας , ήταν από μικρός αναθρεμμένος , μεγαλωμένος και καπνισμένος με το λιβάνι στην Εκκλησία.Και στην συνέχεια σαν γνήσιος πια Πατέρας τού Εθνους, μπαρουτοκαπνισμένος και τραυματισμένος,χύνοντας δάκρυα με πόνο στον Θεό και αίμα για την λευτεριά μας.Και αν θέλουμε να τον γνωρίσουμε θα πρέπει να ξεκαπνίσουμε την καρδιά και τους λογισμούς μας.

1 Αυγούστου
Μνήμη τών Αγίων Μακκαβαίων
1984 ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
Μοναχός Παϊσιος

(περιοδικό Πολύτεκνη Οικογένεια ,τεύχ.36,Μάρτιος 1986)

 misha.

Οσία Μαρία η Αιγυπτία

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.

Κάποτε, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ένας Ιερομόναχος, ο Γέρων Ζωσιμάς, αποσύρθηκε μέσα στην έρημο πέραν του Ιορδάνου. Οδοιπορούσε επί είκοσι ημέρες, χωρίς να δει ψυχή, όταν, ξαφνικά, μια ανθρώπινη φιγούρα με ζαρωμένο γυμνό σώμα και κατάλευκα σαν χιόνι μαλλιά πέρασε φευγαλέα από μπροστά του κι έγινε άφαντη. Ο Γέροντας έτρεχε ξοπίσω της για αρκετή ώρα, μέχρι που η φιγούρα στάθηκε σε ένα ρυάκι και τον κάλεσε με το όνομά του: »Αββά Ζωσιμά», του είπε, »συγχώρεσέ με χάριν του Κυρίου· δεν μπορώ να εμφανιστώ σε σένα, διότι είμαι μια γυναίκα γυμνή».
Ο Ζωσιμάς της πέταξε το εξώρασό του κι εκείνη τυλίχτηκε μ’ αυτό και εμφανίστηκε μπροστά του. Στο άκουσμα του ονόματός του, από το στόμα της άγνωστης γυναίκας, ο Γέροντας φοβήθηκε. Ύστερα από παρατεταμένη επιμονή του, η γυναίκα διηγήθηκε την ιστορία της.
Γεννήθηκε στην Αίγυπτο και σε ηλικία μόλις δώδεκα ετών άρχισε να ζει ακόλαστο βίο στην Αλεξάνδρεια επί δεκαεπτά χρόνια ακολουθούσε διεστραμμένο τρόπο ζωής. Η Μαρία, οιστρηλατημένη απ’ το σαρκικό πάθος της πορνείας, ακολούθησε κάποιους νέους και επιβιβάστηκε σε ένα πλοίο με προορισμό τα Ιεροσόλυμα. Φθάνοντας στην Αγία Πόλη, θέλησε να επισκεφθεί την εκκλησία για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό. Όμως μια αόρατη δύναμη την εμπόδιζε να εισέλθει στον Ναό της Αναστάσεως. Έντρομη, τότε, στήλωσε το βλέμμα της στην εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου στον νάρθηκα και προσευχήθηκε θερμά να της επιτραπεί να ασπαστεί τον Τίμιο Σταυρό, ομολογώντας την αμαρτωλότητά της και εμπιστευό­μενη τα βήματά της στην Πανάχραντο Θεοτόκο.
Τότε πράγματι, της επετράπη η είσοδος μέσα στην Εκκλησία. Αφού προσκύνησε τον Σταυρό, επέστρεψε στον νάρθηκα γονάτισε μπροστά στην εικόνα και ευχαρίστησε θερμά τη Θεοτόκο. Την ίδια στιγμή άκουσε μια φωνή να της λέει: »Εάν περάσεις τον Ιορδάνη, θα βρεις την αληθινή ειρήνη!». Η Μαρία βγήκε και, αφού αγόρασε τρία καρβέλια ψωμί, ξεκίνησε για τον Ιορδάνη ποταμό.
Την επομένη μετέλαβε των Αχράντων Μυστηρίων στο Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή και πέρασε τον Ιορδάνη πόταμο. Παρέμεινε σαράντα οκτώ χρόνια στην έρημο ολομόναχη, υπομένοντας αγόγγυστα πολλές δοκιμασίες, με ακρότατη άσκηση, »πυκτεύουσα», παλεύοντας με τα άλογα πάθη της και τους εμπαθείς λογισμούς σαν με άγρια θηρία. Τρεφόταν μόνο με αγριόχορτα.
Αφού τελείωσε την αφήγησή της, στάθηκε όρθια σε στάση προσευχής· τότε ο Ζωσιμάς την είδε να αιωρείται πάνω από το έδαφος. Η Μαρία τον παρακάλεσε να έλθει ξανά τον επόμενο χρόνο να της φέρει τη Θεία Ευχαριστία· εκεί, στις όχθες του Ιορδάνη, θα ερχόταν να τον συναντήσει για να κοινωνήσει.
Πράγματι, ένα χρόνο αργότερα, ο Αββάς Ζωσιμάς κατέφθασε με τη Θεία Κοινωνία στις όχθες του Ιορδάνη· ήταν ήδη βράδυ. Έμεινε να αναρωτιέται πώς εκείνη θα διέσχιζε τον Ιορδάνη ποταμό; Τότε, μέσα στο φεγγαρόφωτο διέκρινε τη μορφή της να πλησιάζει το ποτάμι, να κάνει το σημείο του Σταυρού επάνω του και κατόπιν να βαδίζει επάνω στο νερό σαν να ήταν ξηρά! Αφού την κοινώνησε, η οσία τον παρακάλεσε να ξανάρθει μετά από ένα χρόνο στην ίδια εκείνη πηγή όπου συναντήθηκαν την πρώτη φορά.
Ο καιρός πέρασε, ο αββάς επέστρεψε σ’ εκείνο το σημείο και ανακάλυψε εκεί το άψυχο σώμα της. Πάνω απ’ το κεφάλι της ήταν γραμμένο στην άμμο: »Αββά Ζωσιμά, θάψε εδώ το σώμα της ταπεινής Μαρίας, απόδος χουν εις χουν.

Απεβίωσα την 1η Απριλίου, το ίδιο βράδυ του σωτηρίου μαρτυρίου του Χριστού, αφού κοινώνησα των Αχράντων Μυστηρίων». Από την επιγραφή αυτή πληροφορήθηκε για πρώτη φορά ο Ζωσιμάς το όνομα της οσίας και ερμήνευσε το άλλο φοβερό θαύμα που είχε συντελεστεί: το γεγονός ότι τον προηγούμενο χρόνο, όταν της μετέδωσε τη Θεία Κοινωνία, εκείνη είχε φθάσει μέσα σε λίγες ώρες το ίδιο βράδυ στο σημείο συνάντησής τους, ενώ εκείνος πεζοπορούσε είκοσι ημέρες για να μεταβεί εκεί. Ο Άγιος Ζωσιμάς έθαψε το σώμα της μεγάλης αυτής Οσίας, της Μαρίας της Αιγύπτιας. Επιστρέφοντας στο Μοναστήρι του, διηγήθηκε όλο τον Βίο της και τα θαύματα στα οποία ο ίδιος υπήρξε αυτόπτης μάρτυς.
Έτσι δοξάζει ο Κύριός μας τους μετανοημένους αμαρτωλούς.
Η Οσία Μαρία εορτάζει την 1η Απριλίου και μνημονεύεται την Ε΄ Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ημέρα που είναι αφιερωμένη σ’αυτήν. Η Εκκλησία την έχει ως υπόδειγμα μετανοίας για τους πιστούς, τις ημέρες αυτές της Αγίας Νηστείας. Αναπαύθηκε περί το έτος 530 μ.Χ.

TO ΑΣΚΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ.

Ιερά κειμήλια του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου

Ιερά κειμήλια του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου http://leipsanothiki.blogspot.be/
Ιερά κειμήλια του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου.
Την Κυριακή 22 Μαρτίου 2015, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Καστοριάς, έγινε υποδοχή του μοναχικού σχήματος και της ζώνης του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου καθώς και ενός ξύλινου Σταυρού, ο οποίος είναι χειροτέχνημα του Οσίου Γέροντος.
Τα ιερά αντικείμενα μετέφερε προς ευλογία και αγιασμό των πιστών ο Αρχιμ. Δαυίδ από τις Καρυές του Αγίου Όρους, ο οποίος υπήρξε «μαθητής» του Αγίου Παϊσίου.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω:

Ιερά κειμήλια του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου http://leipsanothiki.blogspot.be/
Ιερά κειμήλια του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου http://leipsanothiki.blogspot.be/
Ιερά κειμήλια του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου http://leipsanothiki.blogspot.be/
Ιερά κειμήλια του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου http://leipsanothiki.blogspot.be/
Ιερά κειμήλια του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου http://leipsanothiki.blogspot.be/