Όλες οι προσευχές καλές και άγιες είναι, αλλά η νοερά προσευχή, είναι η βασίλισσα αυτών

Όλοι οι Άγιοι Πατέρες φωνάζουν την πρώτη θέση στη ζωή του κάθε χριστιανού την κατέχει η προσευχή. Θέλεις να κάνεις κατάσταση; Προσεύχου. Θέλεις να σωθείς; Προσεύχου. Όλες οι προσευχές καλές και άγιες είναι, αλλά η νοερά προσευχή, είναι η βασίλισσα αυτών. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”. Απ’ αυτήν τη μικρούλα αλλά παντοδύναμη προσευχή, ξεκίνησαν οι Άγιοι Πατέρες και έγιναν φωστήρες της εκκλησίας. Λέγε συνεχώς όσο μπορείς περισσότερες φορές την ημέρα και τη νύχτα αυτή την ευχούλα και αυτή θα σε διδάξει αυτά που θέλεις, αυτά που δεν γνωρίζεις. Βιάσου σ’ αυτήν την ευχούλα.

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

ΠΗΓΗ.ΔΑΚΡΥΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

Η επανάσταση του π. Θύμιου Βλαχάβα Μάιος 1807

Επέτειοι θεσσαλικής Ιστορίας 

Η επανάσταση του π. Θύμιου Βλαχάβα Μάιος 1807

Του Κων. Α. Οικονόμου δασκάλου – συγγραφέα

1.Η εξέγερση στη Σερβία και ο ρωσοτουρκικός πόλεμος του 1806-12: Οι αρχές του 19ου αιώνα χαρακτηρίζονται ταραγμένη εποχή για τη Βαλκανική και την Ανατ. Μεσόγειο. Μετά την επανάσταση των Σέρβων στην περιοχή του Βελιγραδίου, επιδεινώθηκαν οι Ρωσοτουρκικές σχέσεις, καθόσον η Ρωσία διεκδικούσε την προστασία των απανταχού καταπιεζόμενων Ορθοδόξων. Αυτό οδήγησε στο ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1806-12. Έτσι και στον ελλαδικό χώρο (Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα) οι αρματολοί, ενθαρυνόμενοι από τις διεθνείς εξελίξεις, είναι έτοιμοι να πάρουν τα όπλα, ενώ οι διωγμένοι στα Επτάνησα Σουλιώτες είναι έτοιμοι για επαναστατική δράση.
2.Το ξέσπασμα: Όταν ο ναύαρχος Σενιάβιν επικεφαλής ρωσικού στόλου εμφανίστηκε στο Αιγαίο, και συγχρόνως απελευθερωνόταν η Πάργα “οι καρδιές όλων των Ελλήνων από τον Ισθμό και πάνω, σκίρτησαν”. Με την έναρξη του πολέμου, ο πονηρός Αλή πασάς αφαίρεσε κάθε δικαιοδοσία από τους αρματολούς της περιοχής των Αγράφων, υποψιαζόμενος πιθανές στάσεις. Την ίδια περίοδο οι αρματολοί του Ολύμπου, έχοντας συντονιστή το Νικοτσάρα διώχνουν όλους τους Αλβανούς φύλακες των κλεισούρων (δερβέν-αγάδες) της περιοχής. Νοτιότερα ο Κατσαντώνης και ο Κίτσος Μπότσαρης επικεφαλής ενόπλου σώματος 500 ανδρών πέρασαν στη Δυτική Στερεά και συνέτριψαν πολλαπλάσια τουρκική στρατιωτική δύναμη στην περιοχή του Κλινοβού.

Ούτε η είδηση της συμφωνίας προσωρινής κατάπαυσης του πυρός μεταξύ Ρώσων και Τούρκων, ούτε η ενδυνάμωση του Αλή έκαμψαν το φρόνημα των επαναστατών. Έτσι ο Κατσαντώνης κι ο Μπότσαρης συνεχίζουν τη νικηφόρα εκστρατεία τους στην Αιτωλοακαρνανία, ενώ οι κλεφταρματολοί του Ολύμπου μπαίνουν σε καράβια και γίνονται πειρατές των παραλίων του Αιγαίου, προσπαθώντας μ’ αυτόν τον τρόπο να δείξουν τις αδυναμίες της οθωμανικής διοίκησης, παρακινώντας συγχρόνως τους υποδούλους σε γενικευμένη επανάσταση.

3. Ο Βλαχάβας: Την ίδια περίοδο αρματολός στα Χάσια ήταν ο Ευθύμιος Βλαχάβας, γιος του επίσης αρματολού Θανάση Βλαχάβα ή Μπλαχάβα (1700-1795), που απολάμβανε προς το παρόν της εμπιστοσύνης του Αλή. Ο Βλαχάβας γεννήθηκε στο χωριό (Παλιά) Σμόλια των Τρικάλων (Αγριελιά) και ήταν γιος αρματολού των Χασίων. Το σώμα των αρματολών των Χασίων αποτελούνταν από 60 περίπου άνδρες υπό την ηγεσία του παπα-Θύμιου και των αδελφών του. Ο Βλαχάβας και οι άνδρες του μισθοδοτούνταν από το βιλαέτι των Τρικάλων έχοντας καθήκον να προστατεύουν την ευρύτερη περιοχή από της είσοδο ληστών. Ο Βλαχάβας όμως φαίνεται πως είχε έλθει σε συνεννόηση με τους περίπου 3000 Έλληνες ενόπλους που βρίσκονταν στα Επτάνησα, οι περισσότεροι των οποίων ήταν Σουλιώτες, κάτω από ρωσική διοίκηση, καθώς και με Έλληνες φυγάδες-πειρατές του Αιγαίου. Άλλωστε ένα ταξίδι του το 1807 στο Αιγαίο, φαίνεται πως αποσκοπούσε στη συνάντηση με τους καπεταναίους αυτών των πειρατών. Είναι πιθανό στο ίδιο αυτό το ταξίδι του να συναντήθηκε με το ναύαρχο των Ρώσων Σενιάβιν, που μόλις είχε καταναυμαχήσει στις ακτές του Άθωνα τον τουρκικό στόλο (19/6/1807). Όμως φαίνεται ότι δεν είχε να περιμένει και πολλά από τους Ρώσους, διότι, κατά διαταγή του τσάρου, ο Σενιάβιν υπέγραψε στις 12/8 του ίδιου έτους ανακωχή με τους Οθωμανούς. Άρα το πιο πιθανό φαίνεται ότι στο διάστημα αυτό συσκέφθηκε με τους αρματολούς και κλέφτες των νησιών (Β. Σποράδων) εξηγώντας τους κάποιο σχέδιο κοινής δράσης εναντίον των Τούρκων και όχι ότι εξασφάλησε υποσχέσεις βοήθειας απ’ τους Ρώσους. Το χειμώνα του 1807 ο Βλαχάβας επέστρεψε στα λημέρια του και λίγο αργότερα, στις 11/1/1808 άρχισε τις συνεννοήσεις με άλλους αρματολούς και κλέφτες των Θεσσαλικών και όχι μόνο περιοχών. Εδώ αξίζει να αναφέρουμε και την πληροφορία του Σάθα ότι στις αρχές του ίδιου έτους ήρθαν στον Όλυμπο Ρώσοι απεσταλμένοι που έφεραν επιστολές του αρχιεπαναστάτη των Σέρβων Καραγεώργη και του ελληνικής καταγωγής συμβούλου της ρωσικής κυβέρνησης Ροδοφοινίκιν, με τις οποίες παρακινούσαν τους Έλληνες να μιμηθούν τους ομοδόξους τους Σέρβους και να ξεσηκωθούν.
4. Η εξέγερση: Στα μέσα Φεβρουαρίου ο Βλαχάβας συγκάλεσε συνέλευση όλων των καπετάνιων, οι οποίοι συμφώνησαν στον ορισμό του ίδιου ως αρχηγού της επανάστασης. Συγχρόνως διάφοροι καπετάνιοι άρχισαν να συζητούν με ομολόγους τους της Στερεάς Ελλάδας αλλά και Τούρκων της Λάρισας και των Τρικάλων για συμμετοχή στον αγώνα κατά της τυραννίας του Αλή πασά. Λίγο αργότερα στη νέα συνέλευση, περισσότερων αυτή τη φορά καπεταναίων, αποφασίστηκε η μέρα ξεσηκωμού να είναι, για λόγους συμβολισμού, η 29η Μαΐου. Ο Leake, που ζούσε στο περιβάλλον του Αλή, αναφέρει ότι ο Βλαχάβας άρχισε την επανάσταση σκοτώνοντας παντού τους Τούρκους. Ο Κασομούλης όμως, πιο ενημερωμένος, διαφωνεί και μας ενημερώνει ότι σκοπός του παπα-Θύμιου ήταν η εξόντωση των Αλβανών δερβεναγάδων, που ήταν στη δούλεψη του Αλή και οι οποίοι καταπίεζαν και βασάνιζαν αδιάκριτα Χριστιανούς και Οθωμανούς. Γι’ αυτό και προσπάθησε να προσεταιριστεί ακόμα και τους πλούσιους γαιοκτήμονες-αγάδες του θεσσαλικού κάμπου, που πάντως δεν δέχτηκαν να τον στηρίξουν. Έτσι ο Θύμιος και Θεοδωράκης Βλαχάβας μαζί με τον καπετάνιο του Δομένικου Γιώτα Τζίμου άρχισαν να εξοντώνουν τα οπλισμένα αλβανικά σώματα της περιοχής και τους σουμπάσηδες (επιστάτες των κτημάτων των τσιφλικιών του Αλή και καταπιεστών των κολίγων), σαν κοινούς εχθρούς Χριστιανών και Οθωμανών. Μαζί με τα σώματα του Βλαχάβα πολεμούσαν και ορισμένοι Οθωμανοί καθώς και λίγοι Αλβανοί, πολιτικοί αντίπαλοι του Αλή. Ο Βλαχάβας είχε συνεννοηθεί με τον αρματολό του Μετσόβου Δεληγιάννη ή Τσάπα και του έδωσε οδηγίες να καταλάβει τα περάσματα του Μετσόβου για να μην επιτρέψει στον Αλή να στείλει στρατεύματα στην επαναστατημένη Θεσσαλία. Την ίδια οδηγία έδωσε και στον καπετάνιο Ευθ. Στουρνάρη, στον οποίο ανατέθηκε η φύλαξη των διαβάσεων της Ν. Ηπείρου προς τη Θεσσαλία. Ο Σάθας πιστεύει ότι ο Δεληγιάννης πρόδωσε τα σχέδια του Βλαχάβα την 1η Μαΐου, πάντως γεγονός είναι ότι ο Δεληγιάννης επέτρεψε τη διέλευση απ’ τα “φυλασσόμενα” στενά του Μουχτάρ πασά, γιου του Αλή, που έχοντας τεθεί επικεφαλής 6.000 Αλβανών, πέρασε στη Θεσσαλία καταστρέφοντας τις επαναστατημένες περιοχές σε Τρίκαλα και Καλαμπάκα. Ο Αλής, πονηρός καθώς ήταν, εφάρμοσε κι ένα άλλο σχέδιο: έδωσε ρητή εντολή στο μητροπολίτη της Λάρισας Γαβριήλ να μεταβεί στις επαναστατημένες περιοχές και να μεταπείσει τους εξεγερθέντες. Έτσι ο Γαβριήλ άρχισε τις παραινέσεις προς το λαό, με αποτέλεσμα να εισακουστεί απ’ το απλό ποίμνιό του, που δεν συνεργάστηκε στο μεγαλύτερο μέρος του με τους επαναστάτες. Η αποφασιστική μάχη δόθηκε στο Καστράκι της Καλαμπάκας στα τέλη του Μαΐου του 1808 και κράτησε μια ολόκληρη μέρα. Εκεί οι Τουρκαλβανοί στρατηγοί του Αλή, Βελή μπέης και Μπεκίρ αγάς, όρμησαν από τα Τρίκαλα και άρχισαν να συγκρούονται με τις δυνάμεις του Βλαχάβα. Μετά από δυο-τρεις ώρες κατέφθασαν και οι ενισχύσεις του Μουχτάρ απ’ τα Γιάννινα. Έτσι ενισχυμένα τα τουρκικά στρατεύματα συνέχισαν με μεγαλύτερη ένταση το σφυροκόπημα των θέσεων των Ελλήνων, μέχρι που έπεσε το σκοτάδι. Ανάμεσα στους Έλληνες νεκρούς της μάχης ήταν και ο Θεοδωράκης Βλαχάβας. Την ίδια νύχτα βλέποντας ότι τα στενά του Μετσόβου είχαν ανοίξει για τον Αλή και φοβούμενοι νέες επικουρίες των εχθρών οι οπλαρχηγοί του Ολύμπου κι ο παπα-Θύμιος αποφάσισαν να υποχωρήσουν από τις ορεινές διαβάσεις προς τον Όλυμπο κι από εκεί για να μην την “πληρώσουν” οι αθώοι χωρικοί της περιοχής, πέρασαν με καράβια στα νησιά-ορμητήριά τους Σκιάθο, Σκόπελο και Σκύρο. Ο Βλαχάβας, όπως κι οι άλλοι οπλαρχηγοί, από τα νησιά των Β. Σποράδων άρχισε καταδρομές εναντίον των Τούρκων του Αιγαίου. Την ίδια εποχή μαρτύρησε κι ο μοναχός Δημήτριος (άγιος Δημήτριος εκ Σαμαρίνης), επειδή κατηγορήθηκε ότι παρέσυρε το λαό προς τους επαναστάτες του Βλαχάβα.
5. Το τέλος του Βλαχάβα: Ο καπουδάν-πασάς Σεγίδ Αλή, βλέποντας τα προβλήματα που δημιουργούσε με τις επιδρομές του ο Βλαχάβας, πρότεινε αμνηστεία στο Βλαχάβα αρκεί να συνθηκολογούσε και σταματούσε τη δράση του. Όμως αυτό ήταν απλώς ένα δόλωμα. Ο Βλαχάβας δέχτηκε, αλλά ο Καπουδάν πασάς τον παρέδωσε στον Αλή για τα … περαιτέρω. Εκείνος τον φυλάκισε βασανίζοντάς τον καθημερινά επί τρεις μήνες κι έπειτα τον έδεσε για δυο μέρες σ’ έναν πάσαλο στην αυλή του σεραγιού του, αφήνοντάς τον εκτεθειμένο στις βρισιές, τους εξευτελισμούς και τις ταπεινώσεις του φανατισμένου όχλου. Ο πρόξενος της Γαλλίας στην αυλή του θηριώδη Αλή, Πουκεβίλ, παρακολούθησε από κοντά τα βάσανα του αλύγιστου ιερέα. Λέει στο κείμενό του ο Γάλλος διπλωμάτης: “Το μαρτύριο και η επανάσταση του Βλαχάβα προετοίμαζαν το θρίαμβο ενός ασθενικού θνητού, που μοναδικό του όπλο είχε την προσευχή και την πραότητα, ενός από ‘κείνους τους Λειτουργούς του Χριστού, τους προορισμένους να στηρίζουν τους δειλούς στους κλυδωνισμούς του κόσμου και που το αίμα τους, καθώς ανακτεύεται με το αίμα του πολεμιστή, ξαναφέρνει μέσω του μαρτυρίου την τιμή του χριστιανικού ονόματος στην πρώτη του λαμπρότητα.” Ο παπα- Βλαχάβας φονεύτηκε με φρικτό τρόπο και τα μέλη του διαμοιράστηκαν στον οθωμανικό όχλο που τα περιέφερε ως λάφυρα στα στενά των Ιωαννίνων.

Από τους ποιητές της αναγεννημένης Ελλάδας, πρώτος ο Παν. Σούτσος ύμνησε τον ένδοξο Θεσσαλό ιερέα-επαναστάτη. Μετά απ’ αυτόν ο εθνικός ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης περιέγραψε συγκινητικά το μαρτύριο του μεγάλου εθνομάρτυρα:                     “ – Γίνεσαι Τούρκος βρε παπά, κι ούλα στα συμπαθάω.

• Ρωμιός εγώ γεννήθηκα, Ρωμιός θενά πεθάνω.”

http://aktines.blogspot.gr/2015/05/1807.html

Οι Έλληνες απομακρύνονται από την Εκκλησία

Οι Έλληνες απομακρύνονται από την Εκκλησία

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία δημοσκόπησης για τη σχέση των Ελλήνων με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η εφημερίδα «Το Βήμα» σε δύο συνεχείς Κυριακές ( 12 και 19 Απριλίου 2015) δημοσίευσε δημοσκόπηση της εταιρείας «Κάπα Research Α.Ε.». Σύμφωνα με αυτή  το 81,4% των ερωτηθέντων δηλώνουν ότι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι –έναντι παλαιότερα του 95%  –  και το 14,7% άθεοι, έναντι παλαιότερα του 2%. Όμως ενώ δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι μέσα σε δεκαπέντε χρόνια υπερτριπλασιάστηκαν όσοι δηλώνουν ότι δεν θρησκεύονται:

• – Το 2001 το 13,8% δήλωσε ότι δεν θρησκεύεται, ενώ το 85,6% ότι θρησκεύεται.
• – Το 2015 το 45,9% δηλώνει ότι δεν θρησκεύεται, ενώ μόνο το 51,9% ότι θρησκεύεται.

Ένα άλλο συνταρακτικό στοιχείο είναι πως μέσα σε δέκα χρόνια μειώθηκαν στους μισούς όσοι καθημερινά προσεύχονται και υπερτετραπλασιάστηκαν όσοι δεν προσεύχονται ποτέ :

-Το 2006 το 54,2% προσευχόταν καθημερινά και το 7,2% ποτέ.

-Το 2015 το 24,4% προσεύχεται καθημερινά και το 29,6% ποτέ.

Εξίσου συνταρακτικό είναι το στοιχείο της δημοσκόπησης ότι μέσα σε δέκα χρόνια μειώθηκαν στο ένα τρίτο εκείνοι που εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή, ενώ υπερπενταπλασιάσθηκαν όσοι δεν πηγαίνουν ποτέ στην Εκκλησία:

• – Το 2006 το 22,7% πήγαινε κάθε Κυριακή στην Εκκλησία, το 24,6% έως τρεις φορές τον μήνα και το 6,9% ποτέ.
• – Το 2015 το ποσοστό όσων πηγαίνουν κάθε Κυριακή στην Εκκλησία περιορίζεται στο 6,7%, στο 10% όσων πηγαίνουν έως τρεις φορές, ενώ  το ποσοστό όσων δεν πηγαίνουν ποτέ στην Εκκλησία έφτασε το 36,7%.

Άλλες παράμετροι που δείχνουν την τάση της κοινωνίας του 2015 να απομακρυνθεί από τη διδασκαλία και τους Κανόνες της Εκκλησίας είναι και αι ακόλουθοι:

• – Οριακά πλέον τάσσεται υπέρ της διατηρήσεως των θρησκευτικών συμβόλων στους δημόσιους χώρους: Το 51,3% είπε «ναι» και «μάλλον ναι» και το 45,4% «όχι» και «μάλλον όχι».
• – Το 2006 το 36,7% τάχθηκε υπέρ του να διδάσκεται το Ορθόδοξο δόγμα στα θρησκευτικά του σχολείου, ενώ το 2015 τάσσεται μόνο το 13,8%, δηλαδή υποτριπλασιάστηκε.
• – Οριακά πλέον – το 50,5% –  τάσσεται κατά του γάμου των ατόμων του ιδίου φύλου. Όμως το 65,6% τάσσεται υπέρ της άποψης ότι «η ομοφυλοφιλία είναι ένας τρόπος ζωής που πρέπει να γίνει αποδεκτός από την κοινωνία».
• – Το 82,3% τάσσεται υπέρ του πολιτικού γάμου.
• – Το  73% υπέρ της καύσης των νεκρών.  Και
• – Το 78,4% υπέρ του να πληρώνει η Εκκλησία τους μισθούς των ιερέων Της.
• – Το 74,5% τάσσεται υπέρ του διαχωρισμού Κράτους – Εκκλησίας.

Από τη δημοσκόπηση γίνεται σαφές το γεγονός ότι μέσα στην τελευταία δεκαετία η επιρροή της ποιμαίνουσας Εκκλησίας στην κοινωνία έχει σημαντικά υποχωρήσει. Αυτό ενώ οι συνθήκες που θα μπορούσε να ασκήσει το έργο της ήσαν σχεδόν ιδανικές:

• – Παρά την γενική και βαθειά κρίση η Πολιτεία έδειξε πνεύμα συνεργασίας.
• – Δεν υπήρχε και δεν υπάρχει οποιαδήποτε αντιπολίτευση στο εσωτερικό της Ιεραρχίας. Ο Αρχιεπίσκοπος κυριαρχούσε και κυριαρχεί στην Ιεραρχία και επέβαλλε και επιβάλλει τις απόψεις του σε όλα τα θέματα και τις επιλογές του στις εκλογές Αρχιερέων.
• – Δεν υπάρχει οποιαδήποτε ενόχληση από το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ. Αντίθετα ό,τι δημοσιεύεται είναι δελτία τύπου με φωτογραφίες που αποστέλλουν η Αρχιεπισκοπή και οι Μητροπολίτες, όσοι έχουν μπει σε αυτό τον πειρασμό… Γι΄ αυτό και στην πραγματικότητα όσα γράφονται είναι παντελώς αδιάφορα και διαβάζονται μόνο από όσους αρέσκονται στο κουτσομπολιό…
• – Με το Φανάρι μπορεί οι σχέσεις να μην είναι στο καλύτερο σημείο, αλλά δεν υπάρχουν εμφανείς συγκρούσεις.

Μια εξήγηση για την απομάκρυνση των πιστών από την Εκκλησία είναι πως έχει αμβλυνθεί ο ιεραποστολικός ζήλος και  αντίστοιχα έχει αυξηθεί η γραφειοκρατική αντίληψη για την αρχιεροσύνη και την ιεροσύνη. Ο  Μητροπολίτης και ο ιερέας δεν τρέχουν στο πρόβατο που απομακρύνθηκε και κινδυνεύει, απλώς το περιμένουν να επιστρέψει… Όσοι το περιμένουν… Γιατί ορισμένοι πηγαίνουν τακτικά στο εξοχικό τους και απολαμβάνουν τη φύση…

Παράλληλα σε Μητροπολίτες και ιερείς όσο μειώνεται η ιεραποστολή, κάτι το δύσκολο, τόσο αυξάνονται οι ενέργειες που ενισχύουν την χωρίς επίγνωση  λαϊκή ευσέβεια. Τα τελευταία χρόνια έχει εντυπωσιακά αυξηθεί η κινητικότητα σε μεταφορές ιερών λειψάνων και εικόνων…

Εκδίδονται και περιοδικά από Μητροπόλεις που, τα περισσότερα, είναι χρήματα πεταμένα. Περιεχόμενο χωρίς τίποτε το ουσιώδες. Εκκλησιαστική ξύλινη γλώσσα και έντονη Δεσποτική παρουσία… Σε προσφάτως εκδοθέν περιοδικό Μητροπόλεως επί 64 σελίδων υπάρχουν 36 φωτογραφίες του Δεσπότη και  μόνο 4 του Ιησού Χριστού. Μέχρι  φωτογραφίες Δεσπότη επί αλόγου, με πλήρη στολή ενδεδυμένου, δημοσιεύονται….  Έξαρση επίσης κατασκευών ποικίλων κτιρίων, χωρίς, σε περίοδο μάλιστα κρίσεως, να εξετάζεται η χρησιμότητά τους… Στην Εκκλησία θάπρεπε  να κυριαρχεί η ιεραποστολή και να έπονται τα κτίρια και το κοινωνικό έργο. Όμως συχνά συμβαίνει το αντίθετο…

Στη δημοσκόπηση έλαβε δημοσίως θέση ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας. Γράφει όπως ένας τρίτος και όχι ως ένας από τους 82 της Ιεραρχίας. Ως Επίσκοπος θα έπρεπε να δώσει πληροφορίες για  τους πνευματικούς καρπούς της   Μητρόπολης που του εμπιστεύθηκε ο Θεός και η Ιεραρχία. Πνευματικούς καρπούς και όχι φυσικά παραγωγή πατάτας, για τη συγκομιδή της οποίας  άλλος Μητροπολίτης επαίρεται…

Το 2005 ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, διαβλέποντας τη δυσκολία στην κατήχηση του λαού και τον κίνδυνο να απομακρυνθεί από την Εκκλησία,  ανέθεσε σε επιτροπή, υπό τον τότε Μητροπολίτη Θηβών και σήμερα Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, να μελετήσει το θέμα και να το φέρει ως εισήγηση στην Ιεραρχία. Πράγματι στις 6 Οκτωβρίου του 2005 ο τότε Μητροπολίτης Θηβών μίλησε με θέμα τα πορίσματα της Επιτροπής. Ο κ. Ιερώνυμος ως αιτήματα των πιστών μετέφερε στην Ιεραρχία, μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:

Απόλυτη διαφάνεια στην οικονομική διαχείριση του ιερού χρήματος.

Μεγαλύτερη συμμετοχή του λαϊκού στοιχείου στα πράγματα της Εκκλησίας.

Αγιότητα βίου των κληρικών, επιμόρφωση του κλήρου και αλλαγή στο υπάρχον σύστημα εκλογής Επισκόπων.

Αίτημα συνέχισης του διαλόγου με την κοινωνία και σε επίπεδο Μητροπόλεων.

Ανάγκη επανευαγγελισμού των πιστών.

Μεγαλύτερη συμμετοχή των νέων στα εκκλησιαστικά δρώμενα.

Έκτοτε πέρασαν δέκα χρόνια και από το 2008  ο κ. Ιερώνυμος έχει αναλάβει το πηδάλιο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Από όλα όσα ο ίδιος ανέφερε ουδέν έχει κινηθεί και επομένως επιτευχθεί κατά τα τελευταία χρόνια. Αποτέλεσμα, ο ρόλος της Εκκλησίας να έχει αποδυναμωθεί στην ελληνική κοινωνία. Το 2005 το 73,7% δήλωσε στην αντίστοιχη δημοσκόπηση ότι ο ρόλος της Εκκλησίας είχε ενισχυθεί κατά τα τελευταία χρόνια, ενώ το 2015 το ποσοστό περιορίζεται στο 43,9%. Αντίθετα, το 2005 μόνο το 19,8% δήλωσε ότι ο ρόλος της Εκκλησίας είχε αποδυναμωθεί τα τελευταία χρόνια, ενώ το 2015 το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται στο 47%! Ένα τελευταίο στοιχείο προς προβληματισμό είναι πως στο ερώτημα «πόσο ικανοποιημένος είστε από τη δραστηριότητα της Εκκλησίας της Ελλάδος τα τελευταία χρόνια;», το 63,9% απάντησε λίγο και καθόλου, μόνο το 5,1% απάντησε πολύ και το 27% αρκετά!…

Η δημοσκόπηση πρέπει άμεσα να συζητηθεί στην Ιεραρχία, που έχει την ευθύνη των ενεργειών για να σταματήσει ο κατήφορος και η απομάκρυνση των πιστών από την Εκκλησία. Πρέπει να σημάνει συναγερμός συνειδήσεων, να ηχήσουν οι σάλπιγγες, να υπάρξει ανάταση ψυχών κλήρου και λαού. Μπορούμε; Είναι δυνατόν να ξεφύγουμε από τη ραστώνη και το βόλεμα; Μήπως πάσχουμε από οξεία πνευματική αγκύλωση, που δεν επιτρέπει τη μετάνοια και την αλλαγή της στάσης μας; Μήπως δεν υπάρχουν πια αντανακλαστικά στις ψυχές μας; Μήπως έχουμε υποταγεί στον τρόπο ζωής και σκέψης, που μας διαμορφώνουν οι άρχοντες του κόσμου τούτου;

Υπόδειγμα για την απαιτούμενη δραστηριοποίησή μας αποτελούν όσες εστίες πνευματικής αντίστασης στην παρακμή υπάρχουν, και θα υπάρχουν ως αποτελεσματικά ψυχικά αντιβιοτικά στην πανούκλα του υλισμού και του ηδονισμού  της κάθε εποχής.  Στους αιώνες η Εκκλησία μπορεί να ταλανίζεται, αλλά ο Θεάνθρωπος Ιησούς δεν Την αφήνει να καταποντισθεί. Οι πιστοί όμως έχουν την ευθύνη  να εφαρμόζουν την εντολή Του, για ζωντανή μαρτυρία Πίστεως στον κόσμο που ζούν.-

http://aktines.blogspot.gr/2015/05/blog-post_25.html

Τον Κύριον υμνείτε

Τo σημερινό έργο των δαιμόνων

Μία παραβολική ιστορία:

Κάποτε ο διάβολος κάλεσε μια παγκόσμια συνέλευση δαιμόνων. Στην εναρκτήρια ομιλία του, ανάμεσα στα άλλα, είπε και τα ακόλουθα:

– Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τους Χριστιανούς να πηγαίνουν στην εκκλησία.

Δεν μπορούμε να τους εμποδίσουμε να διαβάζουν την Αγία Γραφή και να γνωρίζουν την Αλήθεια.

Δεν μπορούμε ούτε ακόμα και να τους εμποδίσουμε να έχουν μια ζωντανή και στενή σχέση με τον Σωτήρα τους.

Άπαξ και αποκτήσουν αυτήν τη σύνδεση με τον Ιησού, εμείς χάνουμε κάθε δύναμη πάνω τους.

…Έτσι, το μόνο που μας μένει είναι να τους κλέψουμε το χρόνο τους.

Ας πηγαίνουν στην εκκλησία, δεν πειράζει, ας έχουν εκεί τις συνεστιάσεις τους κι όλα τα υπόλοιπα.

Ας έχουν έργο και δράση. Μόνο να μην έχουν χρόνο να αναπτύξουν αυτή τη ζωντανή σχέση με τον Ιησού.

…Να τι θέλω από σας: Αποσπάστε τους την προσοχή από τον Σωτήρα τους και εμποδίστε τους από του να έχουν θερμή και στενή σχέση μαζί Του όλη μέρα. Ας τους παρασύρουμε σε μια χαλαρή σχέση με τον Ιησού• τυπική σχέση, χωρίς γνήσια πίστη και αγάπη γι’ Αυτόν.

– Πως θα το κάνουμε αυτό; ρώτησαν τότε οι δαίμονες.

1. Βάλτε τους να ασχολούνται με τα δευτερεύοντα θέματα και βρείτε τρόπους αμέτρητους να κρατάτε απασχολημένο το μυαλό τους, απάντησε.

2. Βάλτε μέσα τους τον πειρασμό να ξοδεύουν, να ξοδεύουν, να ξοδεύουν και να δανείζονται χρεώνοντας τις κάρτες τους.

3. Πείστε τις γυναίκες τους να πάνε να δουλεύουν πολλές ώρες εκτός σπιτιού και τους άνδρες να δουλεύουν 6-7 μέρες την εβδομάδα, 10-12 ώρες την ημέρα, έτσι ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες του τρόπου ζωής τους.

4. Εμποδίστε τους να ξοδεύουν χρόνο με τα παιδιά τους. Έτσι, καθώς θα διασπάται η οικογένειά τους, σύντομά το σπίτι δεν θα αποτελεί πιά για αυτούς καταφύγιο από την πίεση της δουλειάς τους.

5. Κρατάτε πάντα το μυαλό τόσο γεμάτο με ερεθίσματα ώστε να είναι αδύνατο να ακούσουν τη σιγανή και απαλή φωνή του Θεού.

6. Βάλτε τους να παίζουν το ραδιόφωνο και το κασετόφωνο όποτε οδηγούν.

7. Φροντίστε να έχουν συνεχώς ανοιχτά στο σπίτι τους τα CD, το βίντεο, την τηλεόραση και τους υπολογιστές.

8. Βάλτε σε κάθε κατάστημα κι’ εστιατόριο που μπαίνουν, μουσική που να παίζει ασταμάτητα. Αυτό θα συννεφιάζει το μυαλό τους και θα αδυνατίζει την κοινωνία τους με τον Χριστό μέσω της προσευχής.

9. Γεμίστε τα τραπέζια τους με περιοδικά και εφημερίδες. Κάντε τους υπερκαταναλωτικά όντα• να αγοράζουν, να ξοδεύουν χωρίς να έχουν τίποτα από αυτά πραγματικά ανάγκη. Να ασχολούνται με πολλά, να ταλαιπωρούνται και να απομακρύνονται από τον Ιησού Χριστό.

10. Σφυροκοπάτε τα μυαλά τους ακατάπαυστα με ειδήσεις όλο το 24ωρο.

11. Γεμίστε τους δρόμους με διαφημιστικές αφίσες, ώστε να μην τους αφήνετε στιγμή σε ησυχία όσο οδηγούν η περπατούν.

12. Πλημμυρίστε τα γραμματοκιβώτιά τους με άχρηστα διαφημιστικά, καταλόγους ρούχων, τυχερών παιχνιδιών και κάθε τι που προάγει ψεύτικες ελπίδες ευημερίας.

13. Βάλτε κοκκαλιάρικα μοντέλα στα εξώφυλλα των περιοδικών και στην τηλεόραση, ώστε οι άνδρες να θεωρούν αυτά ως πρότυπα ομορφιάς και να μην ικανοποιούνται με την εμφάνιση της γυναίκας τους.

14. Δώστε κούραση στις συζύγους, ώστε τα βράδια να μην είναι σε θέση να χαρούν σαν ζευγάρια με τους άνδρες τους. Δώστε τους πονοκεφάλους, ώστε οι άνδρες να έχουν παράπονα, πικρίες και να αρχίσουν να ψάχνουν αλλού για ευχαρίστηση. Αυτό θα διαλύσει γρήγορα τις οικογένειες.

15. Διαφημίστε τον Αι Βασίλη ώστε να κλέψετε την προσοχή των παιδιών από το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων.

16. Το Πάσχα διαδώστε τα κουνελάκια και τα κόκκινα αυγά στη θέση του μηνύματος της Ανάστασης και προπαγανδίστε υπέρ της νίκης της αμαρτίας.

17. Ακόμα και στη διασκέδασή τους φέρτε τους στα άκρα. Όταν γυρίζουν από διακοπές να είναι πτώμα στην κούραση και να έχουν μετανιώσει για τις επιλογές τους.

18. Μην τους αφήνετε να βγαίνουν στη φύση και να παρατηρούν ό,τι ο Θεός έφτιαξε.

19. Αντί για αυτό, στέλνετέ τους σε λούνα παρκ, γήπεδα, κινηματογράφους, παιδότοπους και κονσέρτα.

20. Κρατάτε τους πάντα υπεραπασχολημένους. Να μη σκέφτονται, να μην αναζητούν, να μη προβληματίζονται.

21. Καί όταν συναντώνται για πνευματική συντροφιά με άλλους πιστούς, κάντε ώστε να φεύγουν από ‘κεί με διαταραγμένη συνείδηση.

22. Δώστε τους να ασχολούνται με τόσους πολλούς “καλούς” στόχους, που να μην έχουν χρόνο ούτε ανάγκη να εκζητήσουν τη δύναμη του Ιησού στη ζωή τους.

23. Σύντομα, θα δουλεύουν ασταμάτητα για αυτόν τον “καλό” σκοπό, που όμως ο Θεός δεν τους ανέθεσε, θυσιάζοντας την υγεία τους και την οικογένειά τους σ’ αυτόν, με μεγάλη πιθανότητα να τα χάσουν και τα δύο.

Θα δουλέψει σίγουρα το σχέδιο αυτό»!

Καί οι δαίμονες έτρεξαν γρήγορα να βάλουν σε εφαρμογή όλα αυτά, ώστε οι Χριστιανοί να μην έχουν χρόνο για τον Σωτήρα τους Ιησού Χριστό…

http://www.agioritikovima.gr/perizois

Η μυστική πράκτορας και ο καλόγερος

«Το χρόνο εκείνο ζούσε εξόριστος σ’ ένα μικρό συνοικισμό του σιβηριανού βορρά, κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό. Έμενε στο σπίτι της Μάρθας Αντρέγιεβνα, μιας καλής και έμπιστης γυναίκας…
Την 1η Αυγούστου, ημέρα της «προόδου του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού», ήρθε κρυφά στη Μόσχα. Τον ερχομό του στην πρωτεύουσα γνώριζαν εφτά μονάχα άτομα.

[…] Τινάχτηκε. Κάποιος χτυπούσε συνθηματικά: ένα παρατεταμένο κουδούνισμα, τρία στιγμιαία, ένα παρατεταμένο, ένα στιγμιαίο.
“Ποιος να ήρθε;” αναρωτήθηκε. “Δεν περιμένω κανένα σήμερα. Τι συμβαίνει άραγε;”.

Το συνθηματικό κουδούνισμα ακούστηκε πάλι επίμονο και απαιτητικό. Ανήσυχος προχώρησε ώς την πόρτα.
“Γνωστός θα είναι για να χτυπάει έτσι. Κάτι έγινε, φαίνεται. Δεν αποκλείεται να έστειλε τηλεγράφημα η Μάρθα Αντρέγιεβνα”.

Έκανε το σταυρό του και άνοιξε. Μια άγνωστη γυναίκα έσπρωξε την πόρτα με το πόδι και όρμησε φουριόζικα μέσα, σχεδόν τσαλαπατώντας τον. Έκλεισε γρήγορα και στάθηκε μπροστά του με μάτια ορθάνοιχτα από την ταραχή στο χέρι της κρατούσε ένα χαρτί με σφραγίδες και υπογραφές.

– Είμαι όργανο της δημόσιας ασφάλειας! Να και η βεβαίωση, κοιτάξτε… Σας παρακολουθώ από την πρώτη μέρα που ήρθατε εδώ. Τη μέρα μόνο, γιατί τη νύχτα σας παρακολουθούν άλλοι.

“Κύριε Ιησού χριστέ, Υπεραγία Θεοτόκε, βοηθήστε!”, προσευχήθηκε νοερά ο π. Αρσένιος, καθώς αστραπιαία σκεφτόταν ότι στο τραπέζι είχε απλωμένα ένα σωρό γράμματα, διευθύνσεις, επιβαρυντικά στοιχεία για φίλους και συνεργάτες…
“Όλα χάθηκαν. Μεγάλο κακό θα γίνει. Θα πιάσουν πολλούς. Αλίμονο, Παναγία μου!…”.

– Καταλάβατε, νομίζω. Είμαι επιφορτισμένη με την παρακολούθησή σας. Αλλά να… Με βρήκε μια συμφορά. Η κόρη μου αρρώστησε και… Πριν από λίγο τηλεφώνησα στο σπίτι. Ο πυρετός έφτασε στους 40ο. Ο λαιμός της έχει πρηστεί εσωτερικά τόσο πολύ, ώστε δεν μπορεί ν’ αναπνεύσει. Έχει μελανιάσει, πνίγεται, σπαρταράει… Και όλα έγιναν τόσο ξαφνικά! Το πρωί, όταν έφυγα, ήταν καλά. Τώρα η μητέρα μου μού επαναλαμβάνει κλαίγοντας στο τηλέφωνο: “Η Τάνια πεθαίνει!”.
Τηλεφώνησα στη διοίκηση και παρακάλεσα να με αντικαταστήσουν. Αρνήθηκαν. Δεν υπάρχει άλλος που να γνωρίζει όλα τα πρόσωπα της παρέας σας! Τι να κάνω λοιπόν; Η κορούλα μου πεθαίνει και η μητέρα μου έχει σαστίσει. Δεν μπορεί να τη βοηθήσει. Πρέπει να τρέξω αμέσως, να φωνάξω γιατρό… Πεθαίνει η Τατιάνα μου!… Σας παρακαλώ…
Ο αντικαταστάτης μου θα έρθει στις 5 το απόγευμα. Σας παρακαλώ, μη φύγετε! Μείνετε εδώ ώς την ώρα εκείνη. Αν φύγετε, θα με καταστρέψετε! Και κάτι ακόμα –ζητάω πολλά, ε;… Αν σας επισκεφθεί κανείς όσο θα λείπω, να μου το πείτε. Γιατί μπορεί να είναι κάποιος από τους δικούς σας που δουλεύουν για μας. Και αν δεν αναφέρω στην υπηρεσία την επίσκεψή του, χάθηκα!…
Σας παρακαλώ, μη φύγετε! Δώστε μου την υπόσχεσή σας. Οι δικοί σας λένε πως είστε καλός και βοηθάτε τους ανθρώπους…

Ο π. Αρσένιος είχε καταλάβει. Δεν χρειαζόταν ν’ ακούσει τίποτ’ άλλο. Στα μάτια της γυναίκας, άλλωστε, διάβαζε πολύ περισσότερα απ’ όσα του είχε πει.

– Πηγαίνετε στην κόρη σας, είπε ήρεμα. Δεν θα πάω πουθενά. Κι αν έρθει κανείς, θα σας το πω. Σας το υπόσχομαι.

[…] Γύρω στις 11 η ώρα χτύπησε το κουδούνι. Ήταν γι’ άλλη μια φορά –ποιος άλλος;– η Ειρήνη. Στάθηκε στη μέση του δωματίου. Ο π. Αρσένιος κάθησε στο τραπέζι.

– Ειρήνη, απόρησα πώς… Μα καθήστε, παρακαλώ!… Απόρησα, λέω, πώς αποφασίσατε να έρθετε και να μου μιλήσετε τόσο ανοιχτά. Να αποκαλύψετε σ’ έναν εχθρό σας, εχθρό του λαού ολόκληρου, ότι τον παρακολουθείτε. Και τώρα… πάλι εδώ!

– Έχετε δίκιο, αλλά χθες βρέθηκα σε απόγνωση. Η κόρη μου πάλευε με το θάνατο, καταλαβαίνετε; Τι να έκανα; Τα έπαιξα όλα για όλα. Όσο για σήμερα… Να, θέλω τόσο πολύ να συζητήσω μαζί σας. Μη με φοβάστε, δεν έχω κακό σκοπό. Πιστέψτε με… Σας παρακαλώ, πέστε μου, τι άνθρωποι είστε εσείς οι «εκκλησιαστικοί»; Γιατί σας κυνηγάνε τόσο;
Όσοι δικοί σας είναι πληροφοριοδότες μας, διηγούνται πολλά για τα καλά σας έργα, την αλληλοβοήθεια, τη φιλανθρωπία σας… Κι εσάς προσωπικά σας εκθειάζουν, μόνο που είστε, λένε, φανατικός εχθρός της σοβιετικής εξουσίας, και μάλιστα αρχηγός αντισοβιετικής προπαγανδιστικής ομάδας…
Λοιπόν, έχω τρεις ώρες ελεύθερες. Έλεγχος θα γίνει στις 2 μ.μ. Μιλήστε μου, σας παρακαλώ, για τον εαυτό σας και για την πίστη σας. Επιτρέψτε μου όμως να καθήσω εκεί, δίπλα στο παράθυρο, για να ρίχνω πού και πού καμιά ματιά έξω. Αν χρειαστεί, θα φύγω αμέσως».

Ένα μικρό απόσπασμα από τη ζωή του κριτικού τέχνης και αρχιμανδρίτη π. Αρσένιου Στρελτσώφ (1894-1970), πολιτικού κρατούμενου και σύγχρονου αγίου της ρωσικής γης.
Περιλαμβάνεται στο «Ο π. Αρσένιος, 2 – μαρτυρίες«, έκδ. Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός 2004, σελ. 184-196.

Αρκετά αποσπάσματα του βιβλίου μπορείτε να διαβάσετε εδώ

http://istologio.org
http://o-nekros.blogspot.gr

Κλικ εδώ…

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2015/04/blog-post_300.html