30/03/2015 by Μιχαήλ

Επιμνημόσυνος λόγος πατρός Νικοδήμου του Σιμωνοπετρίτου, του εκ Δρακότρυπας Μουζακίου Καρδίτσας καταγομένου

Χαρμόσυνη για όλους μας η σημερινή ημέρα, καθώς ο μακαριστός πατήρ Νικόδημος, που εκδήμησε προς τις αιώνιες μονές εδώ και ένα χρόνο, μας κάλεσε σε πνευματικό λατρευτικό δείπνο στη γενέτειρα αγιοτόκο γη, τη Δρακότρυπα, από όπου ξεκίνησε την πορεία του προς την αγιότητα και ο άγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω.
Στη ζωή αυτού του αγίου, που ήταν και συγγενής του από το γένος της μητέρας του, καθρεφτιζόταν ο πολυσέβαστος και αγαπητός μας πατήρ Νικόδημος. Τον αγάπησε τόσο, που του ήταν πλέον αδύνατο να μην ακολουθήσει τα πνευματικά του χνάρια. Ακολούθησαν την ίδια πορεία. Από το χωριό τους τροχοδρόμησαν προς τα Άγια Μετέωρα, το Άγιο Όρος, την Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας. Ο άγιος Διονύσιος σε κελί του μοναστηριού και ο μιμητής του πατήρ Νικόδημος στο ίδιο το μοναστήρι. Συνέχεια →

30/03/2015 by lawgap

Γῆρας καὶ θάνατος…Πότε ἐπέρχονται;

Πότε ἐπέρχονται; Σὲ μίαν καὶ μόνη περίπτωσιν ὁ ἄνθρωπος γερνᾶ καὶ ἀμέσως μετὰ πεθαίνει… Ὅταν παραιτεῖται… Τότε εἶναι ποὺ φυτοζωεῖ ἀλλὰ δὲν ζεῖ. Μιμεῖται ἀλλὰ δὲν δημιουργεῖ. Γερνᾶ καὶ πεθαίνει πολὺ γρήγορα, ἀλλὰ σπανίως τὸ ἀντιλαμβάνεται…
Ὁ ἄνθρωπος πεθαίνει ὅταν παύῃ νὰ κινεῖται… Νὰ ὀνειρεύεται… Νὰ περπατᾶ μὲ θάῤῤος πρὸς τὸ αὔριο…

Τὸν νοῦ μας λοιπόν. Ἡ ἀπελπισία εἶναι τὸ πρῶτο σημάδι…

30/03/2015 by lawgap

Επιστολή Γέροντος Εφραίμ Κατουνακιώτη

Μετά αγίων η κλήσις σου, μετά μαρτύρων η μερίς σου

Κατουνάκια 4-2-1993

Εν Χριστώ αγαπητέ αδελφέ π. Ιερεμία

Με πολλήν αγάπη σε ασπάζομαι αδελφικά, ευχόμενος όπως Κύριος ο Θεός εξαποστείλη τον Άγγελον Αυτού και σου χαρίση πνεύμα υπομονής, πνεύμα πίστεως και εμπιστοσύνης προς τον Θεόν. Χθες έλαβα το γράμμα σου και σήμερα πρωΐ έρχομαι να σου απαντήσω. Προ τριών μηνών κατέβηκα στην Αθήνα και έκανα εγχείρηση καταρράκτου στα μάτια και δεν έχει αποκτασταθή ακόμα η όρασίς μου και δεν βλέπω καλά, και βάζω τον Ν. να σου γράψη ο,τι υπαγορεύω εγώ. Γενού άξιος της κλήσεώς σου της «Θεοκλήτου». Μετά αγίων η κλήσις σου, μετά μαρτύρων η μερίς σου.

Να σου πω και την αλήθεια, και σε μακαρίζω και σε ζηλεύω, αποβλέποντας τον καρπόν αυτής σου της δοκιμασίας. Η πολλή αγάπη του Θεού προς εσένα εκεί σε οδήγησε, εις αυτό τον Γολγοθά. Ο άγιος Χρυσόστομος πλέκει δύο εγκωμιαστικούς λόγους προς τον πολύαθλο Ιώβ. Δεν τον επαινεί εις το πρότερόν του βίον, προ της δοκιμασίας που ήτο Θεοσεβής-φιλόξενος-απεχόμενος παντός κακού, αλλά τον εγκωμιάζει εις την υπομονήν όπου έκαμε εις αυτή την δοκιμασίαν όπου του έστειλε ο Θεός.

Στον καιρό της κατοχής ένας πατέρας πτωχός, παπουτσής, έκανε πολλά παπούτσια, και τα έδινε στην κόρη του να τα πουλήση στα γύρω χωριά. Το κοριτσάκι με διαφόρους καιρούς και ξυπόλυτο πήγαινε στα χωριά και τα πωλούσε. Πότε πεινασμένο, πότε ξυπόλυτο, πότε ημέρα και πότε νύκτα, με αποτέλεσμα το κοριτσάκι να χτικιάση (να πάρη φυματίωσιν). Προτού να πεθάνη πρόλαβαν και το έκαμαν καλογριούλα και το ονόμασαν Ανυσία μοναχή. Όταν της έκαμαν ανακομιδή, ευωδίαζαν τα λείψανά της.
Να, λοιπόν, τι αποτέλεσμα έφερε η υπομονή εις τας θλίψεις.

Στο χωριό μου μία όμοια ψυχή, Βασιλική την ονόμαζαν, επειδή ήταν γερό κοριτσάκι, την έπαιρνε ο πατέρας της στις εξωτερικές δουλειές μαζί του. Από τις πολλές κακουχίες κλονίστηκε σοβαρά η υγεία της και στο τέλος απέθανε. Ένας γείτονάς της, πολύ ευλαβής άνθρωπος, προσευχόμενος μία φορά είδε πέντε έξι αγγέλους και υμνολογούσαν τον Θεόν. Και μέσα στη μέση ήταν και αυτή η ψυχή. Να, λοιπόν, η υπομονή τι την αξίωσε. Και ο Γέροντάς μας, ο παππούς σας, ο γέροντας Ιωσήφ, μας έλεγε συχνά ότι όλος ο βίος του ένα μαρτύριο ήταν και να τι τον αξίωσε ο Θεός να ευωδιάσουν τα λείψανά του. Σου ευχόμεθα δι’ ευχών του αγίου Γέροντός μας και σ ἐσένα «τα ίδια».

Με αδελφική αγάπη
παπα – Εφραίμ Κατουνακιώτης.

agiopneymatika