Day: 13/03/2015

by

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

Η ΜΟΝΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΜΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

 

 

Γραφει η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Συμφωνώ απόλυτα ότι η παρούσα κυβέρνηση, που όπως το έχω ήδη πει και γράψει, είναι κατά τη γνώμη μου η τελευταία εφεδρεία ελπίδας, πρέπει να αντιμετωπιστεί με υπομονή.

Το πρόβλημα, όμως, είναι δυστυχώς ότι για λόγους για τους οποίους ουδόλως ευθύνεται η ίδια, αλλά μόνον και ολοκληρωτικά οι προκάτοχοί της, δεν υπάρχει πια  για αυτήν, διαθέσιμος χρόνος.

Βρίσκεται, λοιπόν, η νέα κυβέρνηση σε πραγματικό αδιέξοδο, επειδή  από την μία πλευρά οι αγαπητοί μας «εταίροι» της έχουν βάλει στην κυριολεξία το μαχαίρι στο λαιμό, εφόσον με τίποτε δεν θέλουν να δεχθούν μια, έστω  και  μια ήπια  σοσιαλιστική κυβέρνηση στους κόλπους τους, ενώ από την άλλη πλευρά η ίδια η νέα κυβέρνηση έχει φράξει τη μόνη διέξοδο που διέθετε και που ήταν η ΡΗΞΗ με τους δανειστές. 

Συνεπώς, η συμπαράσταση, εκ μέρους του ελληνικού λαού, που ακόμη υπάρχει σε μεγάλο βαθμό, όχι μόνον δεν αρκεί για την άρση του αδιέξοδου, αλλά επιπλέον είναι βέβαιο ότι θα υποστεί κάθετη πτώση μόλις συνειδητοποιηθεί η αδυναμία της παρούσας κυβέρνησης να υλοποιήσει αυτά που προεκλογικά έχει υποσχεθεί-έστω και το ήμισυ αυτών!

Βεβαίως, υπάρχει εξήγηση του πως και του γιατί η νέα ελληνική κυβέρνηση είναι πλήρως παγιδευμένη και ανήμπορη να ακολουθήσει οδό διαφορετική από αυτήν των προκατόχων της: της επαιτείας, της υποταγής, των σταγόνων ρευστότητας, της συνέχισης της εξαθλίωσης.

Δυστυχώς, επί 5 συναπτά έτη, κυβερνητικοί και ΜΜΕ «κατατόπιζαν» το λαό για την κόλαση που τον περιμένει αν η χώρα γύριζε στο εθνικό της νόμισμα. Δεν ήταν απαραίτητη  σοβαρή συζήτηση, που άλλωστε  ουδέποτε επιχειρήθηκε  στο παρελθόν, αλλά αντιθέτως το θέμα «δραχμή»  έγινε  απαγορευμένο,  σκοτεινό, ανήκε  δήθεν σε κάθε μορφής μαφίες και κακοποιούς, που είχαν  με ειδικά συμφέροντα, που ήθελαν την καταστροφή της Ελλάδας, και για αυτό υποστήριζαν τη δραχμή.

Ουδέποτε, στα 5 αυτά χρόνια, οι αρμόδιοι  αισθάνθηκαν την ανάγκη να εξηγήσουν στον ταλαίπωρο ελληνικό λαό  πως συμβαίνει  διεθνούς φήμης οικονομολόγοι  να δηλώνουν ανενδοίαστα ότι η μοναδική σωτηρία της Ελλάδας είναι η επιστροφή στο εθνικό της νόμισμα και οι ίδιοι-από κοινού φυσικά με τους δανειστές- να δηλώνουν ότι θα πρόκειται για ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.

Ουδέποτε στα 5 αυτά χρόνια  επιχειρήθηκε μια  έστω εισαγωγική σύγκριση ανάμεσα στα καθημερινά οικονομικά εγκλήματα που υπέμενε ο ελληνικός λαός, με την υποτιθέμενη «κόλαση της νέας δραχμής». Ουδέποτε στα 5 αυτά χρόνια, έγινε η παραμικρή προσπάθεια να δοθεί κάποιο περιεχόμενο στην υποτιθέμενη πάντοτε «κόλαση» του GREXIT. Ουδέποτε στα 5 αυτά χρόνια διερωτήθηκαν οι αρμόδιοι για το πώς θα μπορούσε να εξηγηθεί η χρήση του GREXIT από τους δανειστές μας, ως εκβιαστικό φόβητρο εναντίον μας, κάθε φορά που προσπαθούσαν να επιβάλλουν ένα νέο εγκληματικό και πάντοτε φευ αναποτελεσματικό μέτρο, και πως συνέβαινε η μόνιμα επαναλαμβανόμενη αυτή απειλή να έρχεται  σε σαφή αντίθεση με τις προτάσεις, τις αναλύσεις και τις προτροπές των γνωστότερων οικονομολόγων και κατόχων Nobel της υφηλίου, που επέμεναν- και επιμένουν- ότι η Ελλάδα είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ. 

Την εβδομάδα που πέρασε ήμουν ομιλήτρια για την Ελλάδα σε ένα συνέδριο στο Παρίσι, για την εξεύρεση ενός νέου νομισματικού συστήματος για ολόκληρη την Ευρώπη. Την Ευρώπη, που βρίσκεται σε διαρκή ύφεση  και σε διψήφιο αριθμό ανεργίας, εξαιτίας  ακριβώς του άρρωστου ευρώ. Γνωστότατα ονόματα οικονομολόγων από ολόκληρο το φάσμα της ευρωζώνης, που δεν μου έδωσαν την εντύπωση να έχουν ειδικά συμφέροντα πλουτισμού ή άλλα, σε περίπτωση που η Ελλάδα θα επέστρεφε στο εθνικό της νόμισμα.
Στο συνέδριο έγιναν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις, και θα έλεγα ότι η  συζήτηση γύρω από το ελληνικό δράμα συγκέντρωσε το 40-50% των συζητήσεων,  με σαφή προσπάθεια εξεύρεσης λύσης και όχι καταδίκης της. Θα προσπαθήσω στο προσεχές μέλλον-κάτι που δεν είναι εύκολο, καθώς οι περισσότερες εισηγήσεις δεν ήταν γραπτές- να κάνω μια περίληψη των σημείων που ενδιαφέρουν την Ελλάδα. Μεταξύ, ωστόσο, των τελικών συμπερασμάτων, αυτό που αναφέρθηκε για την Ελλάδα ήταν ως εξής: «Η Ελλάδα, για να σωθεί, πρέπει να εξέλθει κατεπειγόντως από την ευρωζώνη. Αλλά, η έξοδός της εμποδίζεται από τους ιθύνοντες της Ευρώπης, για να μην τεθεί σε κίνδυνο το ευρώ».
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία με την υπόσχεση ότι θα διατηρήσει την Ελλάδα στο ευρώ. Δεν γνωρίζω σε τι ποσοστό πίστευε ότι «η Ελλάδα σώζεται παραμένοντας στο ευρώ», αλλά αυτό που αναγνωρίζω είναι ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να γίνει κυβέρνηση, αν αποφάσιζε να πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Δηλαδή, ότι η σωτηρία του δεν είναι εντός αλλά εκτός της ευρωζώνης. Και, ακόμη, ότι η κόλαση που έζησε για 5 χρόνια, και που θα εντείνεται χωρίς τελειωμό, μέχρις ότου να αποπληρωθεί κατά το 75% το ελληνικό χρέος, είναι πολύ πιο αβάσταχτη από τη διαδικασία της επιστροφής στη δραχμή. Φθάνει αυτή να ετοιμαστεί με προσοχή. Φθάνει να ληφθούν άμεσα μέτρα υπέρ των απορότερων, και εδώ βέβαια το σοσιαλιστικό προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ  θα μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμο.
Ουδείς ζήτησε τη γνώμη μου, αλλά την καταθέτω ωστόσο, ως απλή Ελληνίδα. Άλλωστε, την ίδια αυτή γνώμη υποστηρίζω συνεχώς από το 2010, παρότι ακούω κατά καιρούς  πληθώρα οικονομιών ανοησιών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει λύση.

Έστω και αν οι δανειστές υποχωρούν κατά 1/100 κάθε φορά, μετά από κάθε εκβιασμό, αυτό θα γίνεται απλώς, ακριβώς όπως και στο παρελθόν,  για να επιτυγχάνουν αυτά που θέλουν, και αυτά που δεν πρέπει να θέλει η Ελλάδα, επειδή την σκοτώνουν.

 Ο ΣΥΡΙΖΑ, συνεπώς, δεν έχει άλλη λύση, αλλά ούτε θα έπρεπε να αναζητήσει άλλη λύση. Να εξηγήσει στον ελληνικό λαό, που τον τιμά με την αγάπη και την εμπιστοσύνη του, ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ. Να του υποσχεθεί, ότι στους δύσκολους μήνες που θα έρθουν, η κυβέρνηση θα κάνει τα πάντα με ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΜΕ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ, ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΝΔΕΛΕΧΗ  ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ, ώστε το κόστος της μετάβασης-που φυσικά υπάρχει, και φυσικά πρέπει να αναλυθεί- να είναι όσο γίνεται μικρότερο.

Να δηλώσει, επιτέλους, ανοικτά, την αλήθεια: ότι, δηλαδή, υπέκυψε και ο ΣΥΡΙΖΑ στον ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝΑ, που με τόσο τραυματικό και επιπόλαιο τρόπο φοβέριζαν το λαό επί 5 ολόκληρα χρόνια οι προκάτοχοί του.

Από σήμερα, από τώρα……πρέπει να κατατοπιστεί ο ελληνικός λαός, για το τι τον περιμένει αν παραμείνει στο ευρώ με τις πολύ γνωστές άθλιες συνθήκες, και σε τι μπορεί να ελπίζει αν αποφασίσει το «μεγάλο πήδημα». Πρέπει ο κάθε Έλληνας να αποβάλλει τον τρόμο, που τόσο μεθοδικά του εμφύσησαν επί 5 χρόνια, και να συγκεντρώσει όλες του τις δυνάμεις στην επιτυχία αυτού του εγχειρήματος.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΑΝΕΤΑΙ, και φυσικά δεν ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ για αυτό. Δεν υπήρχε ούτε ανάπτυξη, ούτε success stories, ούτε έξοδος από μνημόνια και τα τοιαύτα πριν από αυτόν…..Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ θα ευθύνεται  εφεξής αν δεν χρησιμοποιήσει την τόσο πολύτιμη συμπαράσταση του ελληνικού λαού, για να προσπαθήσει να τον σώσει.
Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μακεδο
Επίτιμη διδάκτωρ 5 Πανεπιστημίων και επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Ρουμανίας

ΠΗΓΗ

by

Αλλοίωση ορθοδόξου στάσεως …

 

Ἡ συμπροσευχή προϋποθέτει τήν κοινή πίστη. Ἕνας Ὀρθόδοξος δέν μπορεῖ παρά νά συμπροσεύχεται μόνον μέ Ὀρθοδόξους. Ἡ συμπροσευχή δέν ἐπιτρέπεται οὔτε «κατ᾽ οἰκονομίαν» ἀπό τούς ὑψηλά ἱσταμένους στήν Ἐκκλησία. Οὐδείς Ἅγιος εἶχε καί ἔχει συμπροσευχές μέ αἱρετικούς.

Αυτή είναι η απ’  αιώνων ορθόδοξη διδασκαλία.  Ποιός θα ελέγξει τους παραβάτες;

ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ

by

Παναγία, η ωραιότερη γυναίκα του κόσμου

Γράφει ο +Μοναχός Μωϋσής, αγιορείτης

Η Παναγία, κατά τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, τον μεγαλύτερο δογματικό πατέρα της Εκκλησίας μας, “κατέχει τα δευτερεία της Αγίας Τριάδος”.

Δηλαδή εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί μετά την Αγία Τριάδα τιμάμε την Παναγία. Μεγάλη όντως τιμή. Στο πρόσωπο της Παναγίας τιμάται το γυναικείο φύλο. Ο πιστός ελληνικός λαός τιμά ιδιαίτερα κι ευλαβείται πολύ την Παναγία.
Αυτό φαίνεται και στο ότι από τις 30.000 εκκλησίες, παρεκκλήσια κι εξωκλήσια όλης της Ελλάδος οι 6.000 είναι αφιερωμένες σε εορτές της Παναγίας και οι περισσότερες στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Μάλιστα από τα 1.000 μοναστήρια της Ελλάδος τα 300 τιμώνται σ’ εορτές της Παναγίας· Γέννηση, Ευαγγελισμός, Ζωοδόχος Πηγή, Τιμία Ζώνη, Κοίμηση. Τα στοιχεία αυτά λαμβάνουμε από τα επίσημα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος του 2008.

Στο Άγιον Όρος, τα ωραία προσωνυμούμενο “Περιβόλι της Παναγίας”, από τον πολύπλαγκτο Σκοπελίτη Ξηροποταμηνό μοναχό Καισάριο Δαπόντε, ονομασία που επεκράτησε, η τιμή της Παναγίας πλησιάζει τα όρια της λατρείας. Από τις 20 μονές οι 5 τιμώνται στην Παναγία. Από τις 12 σκήτες οι 3 είναι αφιερωμένες στην Παναγία. Από τα 300 κελιά περίπου τα 50 πανηγυρίζουν σ’ εορτές της Παναγίας.
Κέντρο του θεομητορικού εορτασμού τον Αύγουστο στον ιερό Άθωνα είναι ο πάνσεπτος ναός του Πρωτάτου στις Καρυές. Αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Η πολυπρόσωπη και κατανυκτική μεγάλη εικόνα του τέμπλου παρουσιάζει κατά τη βυζαντινή παράδοση τη σύνταξη των αποστόλων και πρώτων επισκόπων γύρω από τη νεκρική κλίνη της Θεοτόκου. Ο Χριστός ψηλά μετά αγγέλων να παραλαμβάνει την ψυχή της. Η ίδια εικόνα σε μικρό μέγεθος στο προσκυνητάρι. Μεγάλη και ωραιότατη ίδια παράσταση σε τοιχογραφία από τον χρωστήρα του Θεσσαλονικέως Πανσέληνου και της συνοδείας του στα τέλη του 13ου αιώνος.

Η θαυματουργή εικόνα του Άξιον Εστί δεσπόζει και λάμπει στο προσκυνητάρι της, με την κεντητή ποδιά, τα’ ασημένια καντήλια, τα άνθη, τα θυμιάματα, τα’ αφιερώματα, τις λαμπάδες, τις μετάνοιες, τους μύριους ασπασμούς. 15 Αυγούστου 2008 και όλο το Άγιον Όρος αγρυπνεί εκ βαθέων ψάλλοντας: “Και σε μεσίτριαν έχω προς τον φιλάνθρωπον Θεόν μη μου ελέγξη τας πράξεις ενώπιον των αγγέλων· παρακαλώ σε Παρθένε βοήθησόν μοι εν τάχει”.
Η θεοτοκοφιλία μοναχών και λαϊκών είναι δικαιολογημένη, δίκαιη, πηγαία, αυθόρμητη και ειλικρινής. Η Παναγία είναι το καλύτερο που είχε να δώσει όλη η ανθρωπότητα στη θεότητα. Είναι η ωραιότερη, σεμνότερη, ταπεινότερη και ιερότερη γυναίκα του κόσμου.

εδω

by

Σύντομη ερμηνεία της ευχής του αγίου Εφραίμ του Σύρου

Παραθέτουμε μια σύντομη ερμηνεία της σαρακοστινής ευχής του αγίου Εφραίμ, για κάποιους φίλους, πού την ζήτησαν.
Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου: Από τον πρώτο στίχο ο πιστός, αναθέτει την πορεία και την κατάληξη της ζωής του στον Κύριο και Θεό, τον οποίο αναγνωρίζει ως μοναδικό αυθέντη του και δεσπότη του. Η δεσποτεία αυτή είναι μια ομολογία αφοσίωσης, αφιέρωσης και πλήρους εμπιστοσύνης στον Θεό και δεν περικλείει κάποιο ίχνος δουλοπρέπειας. Επιπλέον δε, υποδηλοί την ευεργετική ταπεινοφροσύνη του προσευχομένου, πού είναι βασική προϋπόθεση για μια καθαρή προσευχή και αποτελεί τέλος σύντομη ομολογία πίστεως.
Πνεύμα αργίας, περιεργείας, φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δως: Είναι ο Θεός πού δίδει πονηρούς λογισμούς και πνεύμα αμαρτίας στον άνθρωπο; Σίγουρα όχι , διότι ούτε εκπειράζει τον άνθρωπο, ούτε είναι πηγή του κακού. Πλην όμως, επειδή είναι ο «Κύριος και δεσπότης της ζωής», είναι ο παραχωρών διάφορες καταστάσεις, για την παιδαγωγία του ανθρώπου και χωρίς το θέλημα Του, δεν συμβαίνει τί ωφέλιμο ή επιβλαβές, ούτε καν οι εμπνεύσεις του πειραστή στον άνθρωπο. Τα πάθη αυτά πού παρατίθενται ως μία επίφοβη ομάδα, συνδέονται μεταξύ τους. Έχουν να κάνουν όλα ανεξαιρέτως με την αγωνιστικότητα του πιστού και τον πειρασμό της ραθυμίας! Αργία είναι να μην επιτελεί ο πιστός πνευματικό αγώνα, κόπους και έργα προς σωτηρία δική του και ωφέλεια των άλλων. Περιέργεια είναι η δειλία και μικροψυχία. Προ του αγώνα δηλαδή ο πιστός να περιεργάζεται κάθε δυσκολία, να δειλιά, να ραθυμεί και να πέφτει σε απελπισία, χωρίς καμία θέληση να επιτελέσει πνευματικό αγώνα και κατά Χριστόν ζωή και αρετές.Η φιλαρχία είναι η φιλοπρωτία. Ο πιστός οφείλει να είναι διάκονος του πλησίον, εμπράκτως και διά των έργων και όχι να ζητά να εξουσιάζει και να ξεχωρίζει, να υψηλαυχεί και να διακονείται. Η πνευματική ραθυμία, αργία και περιέργεια, φέρνουν την νέκρωση έργων, πού γεννάει τον εγωϊσμό και την βδελυρή ανάγκη να βλέπουμε τους γύρω μας ως οφειλέτες και υπηρέτες μας, την φιλαρχία δηλαδή. Αργολογία, είναι η φλυαρία, το πονηρό ρήμα, η κατάκριση, η καταλαλιά, αλλά και αυτό το ρήμα, πού δεν είναι ούτε ωφέλιμο, ούτε βλαβερό μεν , αλλά είναι ουδέτερο και ανώφελο δε και άκαρπο. Η αργολογία γεννάται κατά τον απόστολο Παύλο, στους ανθρώπους πού δεν εργάζονται, αλλά περιεργάζονται και διέρχονται τα σπίτια των χριστιανών, καταλαλώντας και ζώντας εις βάρος τους.Οπότε είναι απότοκος των προαναφερθέντων παθών και απόδειξη γελοιότητος και πνευματικής ακαρπίας.
Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης χάρισαι μοι τω σω δούλω:Την προσευχή για την αποφυγή των παθών , διαδέχεται μία έκκληση για δωρεά αρετών. Διότι και αυτός ο αγώνας και αυτές οι αρετές είναι χαρισμένα από τον Θεό και όχι προσωπικά κατορθώματα.Σωφροσύνη είναι η εγκράτεια νου και σώματος, πού επιτυγχάνεται με σκληρή άσκηση και αυταπάρνηση και διαλύει πάσαν αργίαν.Ταπεινοφροσύνη  είναι η πλήρης εξάρτηση από τον Θεό, η υποταγή του θελήματος, πού γεννάει την γενναιότητα και το θάρρος και διαλύει πάσαν περιέργεια και μικροψυχία.Η υπομονή και η αγάπη είναι το αποκορύφωμα του κέρδους του χριστιανού αγωνιστή, πού νικούν κάθε αίσθημα φιλοπρωτίας και αργολογίας, γιατί θέτει τον χριστιανό διάκονο και έσχατο των αδελφών του, συντηρεί την ταπεινοφροσύνη και την χαρά και τον οδηγεί στην τελειότητα.
Ναι, Κύριε Βασιλεύ,δώρησαι μοι του οράν τα εμά πταίσματα και μην κατακρίνειν τον αδελφόν μου, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας: Και πάλι μια αποδοχή και ομολογία της βασιλείας και της κυριότητας του Θεού στις ζωές μας, ο οποίος είναι ευλογητός, δηλαδή άξιος δόξας και ευχαριστίας, για τα χαρίσματα πού μας παρέχει, αλλά και γιατί είναι σίγουρο και ασφαλές πώς θα εισακούσει την προσευχή της τεταπεινωμένης και συντετριμμένης ύπαρξης.Η κατάκριση του αδελφού γεννάει την σύγκριση, την υπερηφάνεια, το μίσος και την παράνοια.Ενώ η ενδοσκόπηση και η αυτογνωσία,και η χάρη να βλέπουμε, να ορίζουμε και να απομονώνουμε τις αμαρτίες μας, ώστε να τις ελέγχουμε και να τις καταπολεμούμε,ταπεινώνει τον άνθρωπο, τον κάνει αληθινά σοφό και του δίνει την διάκριση και την όραση να βλέπει τον Θεό , τον εαυτό του και τους γύρω πολύ καθαρά. Να βλέπει τους πάντες, χωρίς να φαίνεται ο ίδιος και τέλος να γίνεται διά της διακρίσεως, της υψηλής, κατά χάριν επίγειος θεός ο ίδιος.
Η προσευχή αυτή είναι η χαρακτηριστικότερη της μεγάλης Τεσσαρακοστής και κρύβει εν συντόμω εντός της , όλες αυτές τις υψηλές έννοιες της ορθόδοξης ασκητικής και τα απαραίτητα συστατικά για να γνωρίσουμε τον Θεό, τον εαυτό και τον πλησίον μας. Άμποτε η χάρη και η δυναμική της, να συνοδεύουν τον ισόβιο αγώνα μας και να συντελέσουν στην κατά Χριστόν τελείωση και δικαίωση μας.
by

ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΣΩΣΑΝ ΤΟΝ ΛΗΣΤΗ

Στα παλιά χρόνια,δηλαδή πριν από το 1800,κάποιος τότε,υπήρχαν πολλοί λησταί, όπως είναι γνωστό,που στήνανε καρτέρι στα σταυροδρόμια και λήστευαν τους περαστικούς.Κάποιος λοιπόν απ’ αυτούς τους αρχιληστάς είχε βάλει μερικούς συντρόφους,να στήνουν το καρτέρι τους σε ένα σταυροδρόμι,που ήτο αναγκαστικό πέρασμα για τους περαστικούς πεζοπόρους,από την μια πόλη στην άλλη.Και,όποιος περνούσε,είτε ήταν μόνος του,είτε ήταν δύο,είτε τρείς,τους λήστευαν.Και μετά τους άφηναν να φεύγουν,δεν τους έκαναν κακό.Δεν τους τραυμάτιζαν,δεν τους κακοποιούσαν.Κάποτε πέρασε απ’ αυτό το σταυροδρόμι και ένας άγιος μοναχός.Εκείνος,τον σταμάτησαν βέβαια και τον λήστεψαν,τι να πάρουν από έναν μοναχό,τέλος πάντων,ό,τι είχε.

Παρακάλεσε τους ληστάς να τον οδηγήσουν στο λημέρι του αρχηγού τους και τότε του λένε,λέει «τι τον θέλεις;»-Α,λέει,θα σας πώ κάτι πολύ σπουδαίο.Σε λίγο θα περάσει ένας πολύ μεγάλος και πλούσιος έμπορος φορτωμένος διαμάντια,αλλά, θέλω να του πώ,πώς θα είναι ντυμένος, για να τον καταλάβετε,γιατί θά’ χει μαζί του πολλά  κουρέλια.Έτσι και έγινε,όχι για να μην του χαλάσουν το χατίρι,αλλά για τις απολαβές που θα είχαν.Τον πήγαν λοιπόν.Μόλις συναντήθηκε ο μοναχός με τον αρχιληστή,του λέγει,ότι θα καλέσεις όλους τους ανθρώπους εδώ,για να τους πω αυτό το μεγάλο νέο,διότι είναι πολύ σπουδαίο.Πράγματι λοιπόν,εκείνος τους μάζεψε.Α,λέει,κάποιος λείπει.Να μου τον φέρετε κι αυτόν εδώ.Του λένε,τι τον θέλεις,αυτός μαγειρεύει τώρα για το μεσημέρι.Όχι,να τον φέρετε.Πάνε λοιπόν, εκείνος δεν ήθελε να ’ρθεί και τον άρπαξαν με το ζόρι και τον έφεραν μπροστά στο μοναχό.Μόλις ο μάγειρας αντίκρισε τον μοναχό,δεν ήθελε να τον βλέπει.Αλλά,ούτε και ο μοναχός γύρισε να τον δει.Αντιθέτως ο μάγειρας άρχισε να τρέμει,να τρέμει πολύ.Τον ρωτάει λοιπόν ο μοναχός.-Γιατί τρέμεις μάγειρα;- Ε,αναγκάστηκε εκείνος να ομολογήσει,ότι ήταν διάβολος που είχε μετασχηματιστεί σε άνθρωπο,για να παρακολουθεί από κοντά αυτόν τον αρχιληστή.Ο αρχιληστής όμως αυτός,είχε μια πολύ καλή συνήθεια.Προσευχόταν στην Παναγία καθημερινά.Και,πώς προσευχόταν;Διάβαζε κάθε μέρα τους Χαιρετισμούς!Πρωί και μεσημέρι και βράδυ.Την καλή αυτή συνήθεια την πήρε απ’ τη μάνα του.Την πήρε απ’ το σπίτι του,που του είχε μάθει τους Χαιρετισμούς από μικρό παιδί και έτσι τους ήξερε από στήθους.Δηλαδή από μνήμης και τους έλεγε,χωρίς να τους διαβάζει.Βέβαια,αργότερα πήρε τον κακό το δρόμο κι έγινε ληστής,παρά ταύτα όμως,τους Χαιρετισμούς δεν τους είχε αφήσει ούτε μια μέρα. Έτσι η Παναγία βρισκόταν κοντά του και τον φύλαγε.Και τον φύλαγε,επειδή περίμενε μια ευκαιρία η Παναγία για να τον σώσει,να τον φέρει σε μετάνοια,ν’ αλλάξει ζωή,να σωθεί.Ο μάγειρας διάβολος είχε σταλεί πάλι απ’ τον αρχισατανά, για να τον σκοτώσει και να πάρει την ψυχή του στην Κόλαση.Δεν μπορούσε όμως,γιατί τον εμπόδιζαν οι Χαιρετισμοί της Παναγίας.Περίμενε λοιπόν μια ευκαιρία.Ποιά;Το πότε θα ξεχνούσε έστω και μία φορά,έστω και μια μέρα,να απαγγείλει ο αρχιληστής τους Χαιρετισμούς της Παναγίας.Τότε θα ήταν αφύλακτος από την προστασία Της,θα προκαλούσε για τη μοιρασιά,ανάμεσα στους ληστάς και τους συντρόφους του κάποια φασαρία,εκείνοι με την προτροπή βέβαια του διαβόλου μάγειρα,θα τον σκότωναν και έτσι θά’ παιρνε την ψυχή του στην Κόλαση.Μα η Παναγία τον προστάτευε και τον προστάτευε χάριν των Χαιρετισμών.Μπορεί να ήτο ληστής,αλλά δεν ήταν φονιάς.Παρά ταύτα,όμως τους Χαιρετισμούς δεν τους άφησε.Μπορεί η ζωή του να ήτο άσχημη,να ήτο κακή,να ήτο αντιευαγγελική,αλλά ο Θεός,όμως που δεν θέλει το θάνατο του αμαρτωλού,ως το επιστρέψαι και ζείν αυτόν και ακούγοντας και τις μεσιτίες και τις παρακλήσεις της Παναγίας Μητρός Του,του έδωσε την ευκαιρία για να σωθεί.Μόλις λοιπόν ο αρχιληστής άκουσε αυτή την ομολογία από τον μάγειρα διάβολο,αμέσως φωτίσθηκε.Κατάλαβε τα τραγικά του λάθη.Τις αμαρτίες του και εκείνη τη στιγμή μετανόησε  και σώθηκε.Η μετάνοιά του συγκλόνισε και τους άλλους ληστάς,τους συντρόφους του και με τις οδηγίες του αγίου εκείνου μοναχού,όλοι τους οδηγήθηκαν στο μεγάλο μυστήριο της ευσπλαχνίας του Θεού, δηλαδή στην Ιερά Εξομολόγηση.Και με την έμπρακτη αποκατάσταση όλων των κλοπιμαίων,όλοι οι λησταί μαζί με τον αρχιληστή εσώθησαν.Τους έσωσαν οι Χαιρετισμοί της Παναγίας.Οι Χαιρετισμοί λοιπόν χριστιανοί μου,έχουν τεράστια σωτηριώδη σημασία,όταν τους διαβάζουμε ή τους απαγγέλουμε κάθε βράδυ με πίστη και ευλάβεια.Μας χαρίζουν την πλέον αποτελεσματική βοήθεια στην προσπάθειά μας και στον αγώνα,που κάνουμε κάθε μέρα,για να νικήσουμε τα πάθη μας.Για να νικήσουμε το κακό,την αμαρτία και τον διάβολο!

    Από τις διδαχές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.(διασκευασμένο κείμενο).
    Πηγή:Πενταπόσταγμα