Day: 07/02/2015

by

Ένα υπέροχο τραγούδι και η ιστορία του: Αϊ Γαρούφαλό μου

Βγήκαν λάμιες στο ποτάμι
σύννεφο έβαλαν γιορντάνι
κι άντρας ζώνει τ’ άρματά του
πάει ταμένος του θανάτου
Και ποιος θα σου κρατήσει
άσπρο στο χορό μαντήλι
μαγιάπριλο του κόσμου
πίκρα περπατάει στα χείλη
άι… γαρούφαλλό μου…
άι… γαρούφαλλό μου…
Αϊ Γαρούφαλό μου (εις μνημόσυνον)
(1973, δισκος «Δεν περισσεύει υπομονή»)
Διασκευή από τον Αργύρη Κουνάδη του Ισπανικου Τραγουδιου Gallo Rojo, Gallo Negro από τον καιρο του Ισπανικου εμφυλιου. Στιχοι: Βαγγελης Γκούφας
Τραγουδάει (πρωτη της εμφανιση στη δισκογραφια) η Ελένη Βιτάλη
Άλογο φαρί καβάλα
δράκοι του’στησαν κρεμάλα
μπρος στο μαρμαρένιο αλώνι
στέκει και το πεταλώνει
Ανέμη να γυρίσει
παραμύθι ν’αρχινήσει
μαύρο κρασί να πιούμε
το φεγγάρι έχει μεθύσει
άι…γαρούφαλλό μου…
άι…γαρούφαλλό μου…
και στην άκρη, στο ποτάμι
μια φλογέρα, ένα καλάμι
κάνει τον καημό φλογέρα
το παράπονό του αέρα
Και ποιος θα σου κρατήσει
άσπρο στο χορό μαντήλι
μαγιάπριλο του κόσμου
πίκρα περπατάει στα χείλη
άι…γαρούφαλλό μου…
άι…γαρούφαλλό μου…
by

Στον απόηχο του πολιτικού «όρκου» των πολιτικών: Επιτρέπεται να ορκίζεται ο χριστιανός;

Στον απόηχο των πολλών συζητήσεων που έγιναν εξ αιτίας του «όρκου» (ορθότερα της διαβεβαίωσης) που έδωσαν οι πολιτικοί άρχοντες επικαλούμενοι την τιμή και την υπόληψή τους,  καταθέτουμε τις  σκέψεις μας επί του ζητήματος  κατά πόσο επιτρέπεται ή όχι να ορκίζεται ο χριστιανός. Το κείμενο που ακολουθεί είναι  από μία διάλεξη που έδωσα για το θέμα αυτό την Άνοιξη 2014, προσκελημένος από τον εφημέριο του Ι.Ν. Αγίου Νεκταρίου Τρικάλων.

 

                    ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΟΡΚΙΖΕΤΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ;

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΒΛΕΠΩ δεκάδες χριστιανών να δίνουν χωρίς κανένα ενδοιασμό όρκο προκειμένου να εξετασθούν ως μάρτυρες. Πολλοί δε εξ αυτών είναι πρόθυμοι να παλαμίσουν με ευκολία το Ευαγγέλιο και να ξεστομίσουν κάθε είδους ανακρίβεια ή ψέμμα προκειμένου να «πάει καλά η υπόθεση». Θα προσπαθήσω με συντομία και σαφήνεια να αναλύσω αν η δόση όρκου επιτρέπεται ή όχι από το Ευαγγέλιο και την Ιερή Παράδοσή μας, καθώς και να δώσω κάποια δικονομική διέξοδο στην αγωνία πολλών Χριστιανών που θέλουν μεν να καταθέσουν την μαρτυρία τους στο δικαστήριο, χωρίς όμως να ορκισθούν και να παραβιάσουν τη θρησκευτική συνείδησή τους.
Τί σημαίνει όρκος
Η λέξη όρκος παράγεται από το αρχαίο ρήμα είργω=περιορίζω, εμποδίζω, από το οποίο παράγεται και η λέξη ειρκτή. Σημαίνει ένα μέσο, με το οποίο ο ορκιζόμενος δεσμεύεται να πει την αλήθεια, διαφορετικά θα υποστεί κυρώσεις. Επίσης η λέξη έρκος= φραγμός, εμπόδιο, με την οποία συνδέεται ετυμολογικά ο όρκος, σήμαινε αρχικά το πρόσωπο ή το πράγμα που επικαλούνταν ο ορκιζόμενος (συνώνυμη λέξη: τα όρκια). Είναι ένα είδος δυνητικής «αυτοκατάρας», η οποία ενεργοποιείται εναντίον αυτού του ίδιου που ορκίζεται, στην περίπτωση που τον παραβαίνει. Η δέσμευση γίνεται στο όνομα κάποιου θεού.
Επομένως όρκος είναι η επίκληση του Θεού ή κάποιου ιερού προσώπου ή πράγματος, που γίνεται για να επικυρωθεί η αλήθεια μιας διαβεβαίωσης ή η ειλικρίνεια μιας υποσχέσεως.
Οι όρκοι ήδη από την αρχαιότητα αρχίζουν με επίκληση των Θεών, πρώτα των αρμόδιων θεοτήτων και ύστερα όλων των άλλων. Όλοι τους καλούνται αυτήν την επίσημη στιγμή σαν Μάρτυρες πως ο όρκος θα τηρηθεί. Έτσι, η επιορκία, δηλαδή το να πατήσεις τον όρκο σου, αποτελεί παράπτωμα εναντίον των θεών. Τα αντίποινα σε αυτήν την περίπτωση δεν επιβάλλονται από τους ανθρώπους αλλά από τις θεϊκές δυνάμεις, εφόσον εκείνες καλούνται να παίξουν τον ρόλο των εγγυητών του όρκου. Κανένας αρχαίος κώδικας δεν προβλέπει ποινή για την επιορκία. Η τιμωρία της επιορκίας είναι υπόθεση των θεών. Το να δεσμεύεται κανείς με όρκο, σημαίνει πως εκ των προτέρων εγκαταλείπεται στην θεϊκή εκδίκηση, εφόσον καλεί τους θεούς να είναι παρόντες στην πράξη που δεσμεύει.
Πρέπει ωστόσο εμείς οι χριστιανοί να ορκιζόμαστε;
Τί έλεγε η Παλαιά Διαθήκη για τον όρκο
Είναι αλήθεια ότι στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης ο Θεός επέτρεπε τον όρκο. Στο Δευτερονόμιο (6.13) διαβάζουμε: «Κύριον τον Θεόν σου φοβηθήση και αυτώ μόνω λατρεύσεις και επί τω ονόματι αυτού ομή» . Επίσης στο βιβλίο της Εξόδου (22.10.11) διαβάζουμε ότι στις αμφίβολες και αμάρτυρες υποθέσεις ο όρκος διαλύει κάθε αμφιβολία : «Εάν δε τις, λέγει, δω τω πλησίον υποζύγιον ή μόσχον ή πρόβατον ή παν κτήνος φυλάξαι και συντριβή ή τελευτήση ή αιχμάλωτον γένηται και μηδείς γνω, όρκος έσται του Θεού ανά μέσον αμφοτέρων». Ο Προφήτης Ησαίας είπε: «Εμοί κάμψει παν γόνυ και πάσα γλώσσα τον Θεόν». Επίσης, ο Προφήτης Δαβίδ είπε: «Και επαινεθήσετε πάς ο ομνύων επ αυτώ». Έτσι λοιπόν όσοι διαβάζουν αυτά, εύκολα μπορούν να πιστέψουν ότι όρκος όχι μόνο δεν είναι αμαρτία αλλά και έργο άξιο επαίνου, αρετή.
Τι λέγει το Ευαγγέλιο για τον όρκο.-
Αλλά αν ανοίξουμε την Καινή Διαθήκη, ο Χριστός εκεί προστάζει διαφορετικά. Απαγορεύει τον όρκο. Τα λόγια του Κυρίου που απαγορεύουν τον όρκο είναι τα εξής:
Ματθ. 5,33 Πάλιν ἠκούσατε ὅτι ἐῤῥέθη τοῖς ἀρχαίοις, οὐκ ἐπιορκήσεις, ἀποδώσεις δὲ τῷ Κυρίῳ τοὺς ὅρκους σου.
Ματθ. 5,33 Παλιν έχετε ακούσει ότι ελέχθη στους προγόνους σας• δεν θα καταπατήσης τον όρκον σου, αλλά ως καθήκον ιερόν προς τον Κυριον θα τηρήσης τας υποσχέσεις και τας μαρτυρίας, που με όρκον ανέλαβες.

Συνέχεια →