Ρήματα ζωής …

Έλεγε (ο αββάς Ησαϊας) πάλι ότι, αν θέλει ο Θεός να δείξει το έλεός Του σε μια ψυχή κι αυτή ξεφεύγει από την κανονική πορεία και δεν δέχεται, αλλά κάνει το θέλημά της, επιτρέπει ο Θεός να πάθει εκείνα πού δεν θέλει, ώστε μ΄αυτόν τον τρόπο να Τον επιζητήσει.

Οδοιπορικό στο Περιβόλι της Παναγιάς

 

Γράφει ο Κώστας Κατσαρός

Ένα ταξίδι στο Άγιο Όρος πάντα μένει στη μνήμη όσων συμμετέχουν.

Την Πέμπτη 30 Οκτωβρίου, μια ομάδα είκοσι δύο κατοίκων από την περιοχή μας και με επικεφαλής τον Πρωτοσύγκελο της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας Πατέρα Επιφάνιο, ξεκίνησε για ένα προσκύνημα στο Άγιο Όρος που εξαρχής λόγω του αριθμού των συμμετεχόντων δεν θα ήταν συνηθισμένο.

Η αποστολή έφτασε αργά το βράδυ στην Ουρανούπολη και μετά το δείπνο κατέλυσε σε ξενοδοχείο της περιοχής για να διανυκτερεύσει.

 

Στις 6 το πρωί της Παρασκευής και με το πρώτο πρωινό καράβι, οι προσκυνητές αναχώρησαν από την Ουρανούπολη για τον Ιερό προορισμό τους.

Στη διαδρομή είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν από κοντινή απόσταση τις Ιερές Μονές Δοχειαρίου, Ξενοφώντος, Αγίου Παντελεήμονος (Ρώσικη) και Ξηροποτάμου αλλά και τα κελιά και τις σκήτες της περιοχής.

Εντωμεταξύ στους αρσανάδες (μικρά λιμανάκια) της ακτογραμμής πραγματοποιούνταν στάσεις για τροφοδοσία των Ιερών Μονών αλλά και επιβίβαση-αποβίβαση προσκυνητών και μοναχών.

Σε έναν από αυτούς, αυτόν της Ιεράς Μονής Κωσταμονίτου, η αποστολή αποβιβάστηκε για να επισκεφτεί το κελί του πατρός Κοσμά. Ο συντοπίτης μας μοναχός, κατάγεται από τη Μακρυνεία, υποδέχτηκε με θέρμη την αποστολή και πρόσφερε σε όλους από ένα βιβλίο του.

Φτάνοντας στη Δάφνη, οι προσκυνητές επιβιβάστηκαν σε μικρά λεωφορεία και ανεβαίνοντας προς τις Καρυές προσκύνησαν το μεγαλύτερο τμήμα του Τιμίου Σταυρού που υπάρχει σε Ιερά Μονή καθώς και τους 40 μάρτυρες στους οποίους είναι αφιερωμένο το καθολικό της.

Στη σύντομη στάση στις Καρυές, η αποστολή προσκύνησε την ιερή εικόνα της Παναγίας Άξιον Εστί στο Πρωτάτο, τον αρχαιότερο σωζόμενο ναό αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου.

Επόμενη στάση στην Ιερά Μονή Ιβήρων, μεγάλο και επιβλητικό μοναστηριακό συγκρότημα, στο οποίο υπάρχει και το παρεκκλήσι της Παναγίας Πορταΐτισσας με την Ιερή Εικόνα της Παναγίας.

Τελικός προορισμός η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας, η πρώτη τη τάξη στο Άγιο Όρος και μεγαλύτερη σε έκταση. Ιδρύθηκε από τον Άγιο Αθανάσιο Αθωνίτη το λείψανο του οποίου βρίσκεται στο καθολικό.

Η αποστολή διανυκτέρευσε στην Ιερά Μονή και νωρίς το πρωί συμμετείχε στην κατανυκτική Θεία Λειτουργία.

Αμέσως μετά οι προσκυνητές επέστρεψαν στις Καρυές. Κατά την παραμονή στην Πρωτεύουσα του Αγίου Όρους, επισκέφτηκαν τα κελιά του επίσης συντοπίτη μας μοναχού Νείλου και του μοναχού Μακαρίου.

Μετά από σύντομη περιήγηση στις Καρυές, οι επισκέπτες προσκύνησαν την Ιερή Εικόνα της Παναγίας η Φοβερά Προστασία που βρίσκεται στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου στο νότιο τμήμα των Καρυών.

Η αποστολή επισκέφτηκε επίσης την κανονική κοινότητα μοναχών της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου.

Η αποστολή κατέληξε στη Σκήτη του Αγίου Ανδρέα όπου και θα διανυκτέρευε. Σε κτίριο της Σκήτης στεγάζεται και η περίφημη Αθωνιάδα Σχολή.

Στην Θεία Λειτουργία της Κυριακής χοροστάτησε τιμητικά ο Πρωτοσύγκελος Πατέρας Επιφάνιος και αμέσως μετά η αποστολή αναχώρησε προς τη Δάφνη για το ταξίδι του γυρισμού.

Ένα ταξίδι στο Άγιο Όρος προσφέρει συγκινήσεις που αξίζει να ζήσει κανείς.

Οι εικόνες που αντίκρισαν οι προσκυνητές θα μείνουν χαραγμένες για πάντα στη μνήμη τους και πολλοί από αυτούς ήδη άρχισαν να σκέπτονται την επόμενη επίσκεψή τους στο Περιβόλι της Παναγιάς.
πηγή

ΔΙΔΑΣΚΑΝ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΝ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ;

ΔΙΔΑΣΚΑΝ

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΤΗΝ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ;

 + π.ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

  Δρ. Θεολ. Δρ. Φιλοσ.

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ Ή ΑΝΑΣΤΑΣΗ; ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ-Β’ ΕΚΔΟΣΗ – ΑΘΗΝΑ 1995

 

Οι διάφορες αποκρυφιστικές ομάδες και πολλές γκουρουϊστικές, που δρουν στη Δύση, υποστηρίζουν πως οι πρώτοι πατέρες της Εκκλησίας δίδασκαν τη μετενσάρκω­ση. Έτσι ο Γ. Βουλούκος ισχυρίζεται:

«Πολλοί από τους πιο επιφανείς πατέρες της εκκλησίας πίστευαν στην μετενσάρκωση. Ο Μάρτυρας Ιουστίνος (100-165 μ.Χ.) στους «Διάλογους με τον Τρύφωνα» μιλά για την εγκατοίκηση της ψυχής, περισσότερο από μια φορά, σε ένα ανθρώπινο σώμα. Άλλοι εκκλησιαστικοί πατέρες που πρέσβευαν την θεωρία της μετενσάρκωσης και έχουν γράψει εκτενώς γι’ αυτήν είναι ο Κλήμεντας της Αλεξάνδρειας (150-220 μ.Χ.), ο Τερτυλλιανός (160-230 μ.Χ.), ο Ωριγένης (185-254 μ. Χ), ο Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός (329-389 μ. Χ) επίσκοπος της Κων/πολης, ο Επίσκοπος Συνέσιος της Πτολεμαΐδας (370-430 μ. Χ) και αναρίθμητοι άλλοι» (Βλ. πρόλογο του βιβλίου της Ν. Λάνγκλεϋ, σ. 13).

Κατά τους ίδιους ισχυρισμούς το δόγμα της μετενσάρκωσης αφαιρέθηκε από τα κείμενα της Εκκλησίας κατά τον ΣΤ’ αιώνα, στην Ε’ Οικουμενική σύνοδο (553 μ. Χ.).

Όμως οι ισχυρισμοί αυτοί αποδεικνύονται ανακριβείς. Ο άγιος Ιουστίνος αναφέρεται σ’ αυτό το θέμα, αλλά υ­ποστηρίζει ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή απορρίπτει την με­τενσάρκωση. Παραθέτουμε απόσπασμα από τον «Διάλογο προς Τρύφωνα»:

«— Οι δε ψυχές που κρίθηκαν ανάξιες αυτής της θέας (του Θεού) τι πάσχουν; είπε.

— Δεσμεύονται σε κάποια σώματα θηρίων και αυτή είναι η τιμωρία τους.

— Γνωρίζουν ότι γι’ αυτή την αιτία βρίσκονται σε τέτοια σώματα και ότι έχουν αμαρτήσει;

— Δεν νομίζω.

— Άρα δεν έχουν κανένα όφελος από την τιμωρία, κα­θώς φαίνεται^˙ μάλλον θα έλεγα ότι ούτε καν τιμωρούνται, αφού δεν αντιλαμβάνονται την τιμωρία

— Όχι βέβαια.

Λείψανα του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου στη Βενετία, στην Αίγυπτο και στην Ελλάδα

Από ετών, σε μία επίσκεψή μας στη Βενετία, είχαμε εντοπίσει στον καθολικό ναό του Αγίου Ζαχαρίου τήν ύπαρξη λειψάνων του προστάτη της ενορίας μας Αγίου Αθανασίου. Τα είδαμε εντοιχισμένα στα δεξιά του ναού σε μεγαλόπτερη μαρμάρινη παράσταση (βλ. φωτο) με την  λατινική  επιγραφή: Corpus S(ancti) Athanasii Patr. Alex. Conf. Eccl. Doctoris, όπερ σημαίνει:  Το σώμα του Αγίου Αθανασίου Πατριάρχου Αλεξανδρείας, ομολογητού και εκκλησιαστικού διδασκάλου.

Ακριβώς από κάτω είναι τα ιερά λείψανα του Αγίου Ζαχαρίου, πατρός του Τιμίου Προδρόμου.

Σύμφωνα με το βίο του, ο Άγιος Αθανάσιος ετελεύτησε την 2α Μαΐου του 373 μ.Χ, στην έδρα του στην Αλεξάνδρεια  όπου και ετάφη. Εορτάζεται βέβαια και την 18η Ιανουαρίου μαζί με τον Άγιο Κύριλλο, επίσης Πατριάρχη Αλεξανδρείας. Ωστόσο, τα ιερά του λείψανα διακομίσθηκαν (σε άγνωστο χρόνο) από τους βυζαντινούς αυτοκράτορες στην Κωνσταντινούπολη και απετέθησαν στο Ναό της του Θεού Αγίας Σοφίας.  (http://www.sevencouncils.com/an-orthodox-journey/feast-of-the-translation-of-the-relics-of-st-athanasius.) Το λείψανο τοῦ αγ. Αθανασίου  μεταφέθηκε στη Βενετία από την Πόλη το 1455, μετά την Άλωση από τους Τούρκους (1453), από τον Βενετό πλοιοκτήτη Δομήνικο Zottarello, ως λείψανο του αγ. Αθανασίου του Μεγάλου αρχιεπ. Αλεξανδρείας και ὡς τέτοιο τιμάται μέχρι σήμερα από τους Βενετούς. Το 1705 η Κάρα του λειψάνου καταστράφηκε από πυρκαγιά και αντικαταστάθηκε από επιχρυσωμένη κεφαλή. Το 1807 το Λείψανο μεταφέρθηκε στη Μονή του αγ. Ζαχαρία. (http://churchsynaxarion.blogspot.gr/2009/05/3-1-2.html)

Έκτοτε τα αφαιρεθέντα λείψανα  φυλάσσονται στο ναό του Αγίου Ζαχαρίου στη Βενετία.

Ωστόσο, τμήματα ιερών λειψάνων του Αγίου διασώζονται σήμερα σε αρκετές ορθόδοξες Εκκλησίες και Μοναστήρια.

Σύμφωνα με τον καθηγητή  Αντώνιο Μάρκου (http://churchsynaxarion.blogspot.gr/2009/05/3-1-2.html), λείψανα του Μεγάλου αυτού Αγίου στον Ελλαδικό χώρο εντοπίζονται: Μέρος παλάμης στό Προσκύνημα αγίου Νεκταρίου Καμαρίζης Λαυρίου. Ἀποτμήματα στίς Μονές Ιβήρων, Ζωγράφου καί Εσφιγμένου Αγίου Όρους, Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων, Προυσού Ευρυτανίας και Αγάθωνος Φθιώτιδος.

Εξ ιδίας αντιλήψεως γνωρίζω ότι τμήμα υπάρχει και στη Μονή της  Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους.

Εξ ιδίας, επίσης, αντιλήψεως γνωρίζω ότι τμήμα υπάρχει και στην (διαλυθείσα) Μονή του Αγίου Νικολάου του Νέου (Βουναίνων) στο συνοικισμό Κορίτσα στον Κλειτσό Ευρυτανίας. Είναι τοποθετημένο σε ασημένια μικρή κιβωτιόσχημη λειψανοθήκη μαζί με λείψανα των Αγίων Νικολάου Μύρων (ή Αγίας Μαρίνης, δεν ενθυμούμαι)  και Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Έχει αφιερωματική επιγραφή από τον βοεδόδα της Μολδοβλαχίας Νεάγκο Βασσαραβά. Τα είδα το 1997 την επόμενη της τυχαίας ανευρέσεώς τους σε εκσκαφή έξω από την αχιβάδα του ιερού.

Προφανώς, αυτά τα τμήματα είχαν αποσπασθεί και είχαν δωρηθεί σε ορθόδοξα κέντρα πριν από τη μεταφορά του λειψάνου στη Βενετία.

Από έρευνα που έκανα, προέκυψε ότι την 15.5.1973 ο Πάπας Παύλος ο 6ος δώρισε στον Πατριάρχη των Κοπτών της Αιγύπτου, Σενούντα τον 3ο, τμήμα από τα λείψανα της Βενετίας, τα οποία ο τελευταίος εναπέθεσε στο νέο καθεδρικό ναό των Κοπτών στο Κάϊρο της Αιγύπτου (βλ. φωτο) επ’ ονόματι του Αγίου Μάρκου (Johnsanidopoulos.com/2010/05/incorrupt-relics-of-saint-athanasios.html).

 

 

Φωτογραφία (άνω)  από την παράδοση του τμήματος των λειψάνων του Αγίου Αθανασίου το 1973 στο Σενούντα. Κάτω δύο φωτογραφίες με την  ίδια λειψανοθήκη  το 1973 και το 2013.

 

 

Για το ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ

Γεώργιος Αποστολάκης

Τρίκαλα