Υπήρξε, Ρωμαιοκαθολικός Αρχιεπίσκοπος Βοσνίας καί ό λόγος διαμαρτυρίας του γιά τό παπικό αλάθητο στήν Βατικάνεια Σύνοδο τού 1870, παρουσία τού Πάπα Πίου Θ΄ καί 700 ιεραρχών από όλες τίς Ρωμαιοκαθολικές χώρες, υπήρξε μνημειώδης.
Ό σπάνιος αυτός Ρωμαιοκαθολικός Αρχιεπίσκοπος ήταν καί ένας περίφημος πατριώτης καί άνθρωπος, γνωστός γιά τήν αγάπη του στόν Ρωσικό λαό καί ιδιαίτερα στόν σλαβικό κόσμο τής Κροατίας, Σλοβενίας, καί Δαλματίας, όπου γιά 55 χρόνια διετέλεσε Επίσκοπος.
Παντού τό όνομά του μέχρι σήμερα ακούγεται εκεί, μέ ιδιαίτερη αγάπη, καί σχεδόν σέ κάθε πόλη υπάρχουν Γυμνάσια, Σχολεία, Μουσεία, Σύνδεσμοι καί αναγνωστήρια πού φέρουν τό όνομά του.
Τμήματα τού «Λόγου ελέγχου» πού εκφώνησε ό Ζόσεφ Στρόσμαϊερ στήν Βατικάνεια Σύνοδο τού 1870 θά παραθέσουμε εδώ, γιά νά ιδούμε πώς σκέφτονται ακόμη καί μέσα στήν Αυλή τού Πάπα, οί πραγματικά φωτισμένοι άνθρωποι.
Πώς σκέπτονται γιά τό πρωτείο καί τό αλάθητο, αλλά καί γιά τό σχίσμα τών Εκκλησιών, καί τί είναι εκείνο πού τελικά εμποδίζει τήν επιστροφή τών Ρωμαιοκαθολικών στήν αρχαία Αποστολική ρίζα.
ΠΑΠΑΣ, ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ; ΠΟΛΥ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ.
Αξιοσέβαστοι αδελφοί:
Μέ πλήρη συναίσθηση ευθύνης απέναντι τού Θεού, ασχολήθηκα μέ τήν μελέτη τής Αγίας Γραφής, καί μέ τήν πιό σοβαρή προσοχή αναζητούσα απάντηση στό ερώτημα:
Πραγματικά λοιπόν, ό άγιος ιεράρχης πού προεδρεύει εδώ μέσα, είναι διάδοχος τού Αγίου Πέτρου, τοποτηρητής τού Ιησού Χριστού στήν γή, καί αλάθητος διδάσκαλος τής Εκκλησίας ; ( πρόκειται γιά τόν πάπα Ρώμης Πίο Θ΄, πρόεδρο τής Συνόδου).
Γιά νά λύσω τό σπουδαίο αυτό ερώτημα, αναγκάστηκα νά ανατρέξω νοερά στούς χρόνους εκείνους όπου διδάσκαλοι τής Εκκλησίας ήταν οί Άγιοι Παύλος, Πέτρος, Ιάκωβος, καί Ιωάννης, καί μάλιστα τέτοιοι διδάσκαλοι πού κανείς μέχρι σήμερα, δέν μπορεί νά τούς απορρίψει γιά έλλειψη αυθεντίας καί Θείου κύρους.
Καί λοιπόν; Πώς νά τολμήσω νά τό ειπώ;
Στίς ιερές σελίδες τής Αγίας Γραφής δέν βρήκα ούτε τήν παραμικρή νύξη γιά τόν Πάπα, ώς δήθεν διάδοχο τού Αγίου Πέτρου, καί ώς τοποτηρητή τού Ιησού Χριστού στόν κόσμο τούτο…
Όπως ακριβώς δέν βρήκα, ούτε νύξη γιά τόν Μωάμεθ, ο οποίος τόν καιρό πού γράφτηκαν τά Ευαγγέλια ασφαλώς καί δέν υπήρχε…
Δέν βρήκα ούτε ένα κεφάλαιο, ούτε ένα στίχο, στόν οποίο ό Ιησούς Χριστός χορηγούσε τάχα πρωτείο στόν Άγιο Πέτρο πάνω από τούς Αποστόλους. Άν ό Σίμων – Πέτρος ήταν αυτός πού, (σύμφωνα μέ τήν πίστη μας), διάδοχός του είναι σήμερα, ή Αυτού αγιότης ό Πάπας Πίος Θ΄, τότε είναι εκπληκτικό τό πώς ό Κύριος δέν μάς τό είπε:
» Όταν εγώ ανέλθω στόν Πατέρα μου, όλοι οί Απόστολοι θά πρέπει τότε νά υποτάσσονται σέ σένα, όπως υποτάσσονται τώρα σ΄ εμένα. Σέ βάζω τοποτηρητή μου πάνω στήν γή»
Καί όχι μόνο ό Ιησούς Χριστός δέν είπε τίποτα πάνω σ΄ αυτό, αλλά ακόμη, καί όταν υποσχότανε στούς Αποστόλους Του, θρόνους γιά νά κρίνουν τίς 12 φυλές τού Ισραήλ, υποσχόταν σ΄ όλους τους μέ τόν ίδιο τρόπο καί μαζί, χωρίς πουθενά νά αναφέρει ότι ό θρόνος τού Πέτρου θά ήταν ψηλότερα από τούς υπόλοιπους Ματθ. ιθ΄28
Υπάρχει όμως καί κάτι ακόμη:
Συνήλθε τότε στά Ιεροσόλυμα Οικουμενική Σύνοδος γιά κάποια προβλήματα πού είχαν. Καί ποιός θά συγκαλούσε τήν Σύνοδο, άν ό Άγιος Πέτρος ήταν διωρισμένος Πάπας;
Ασφαλώς ό Άγιος Πέτρος !
Ποιός θά προήδρευε σ΄αυτήν; Ασφαλώς ό Άγιος Πέτρος!
Όμως στήν πραγματικότητα τίποτα από όλα αυτά δέν συνέβει. Ό Πέτρος ήταν απλώς παρών στήν Σύνοδο όπως καί οί άλλοι, καί τήν Σύνοδο τήν συνεκάλεσε όχι ό Πέτρος αλλά ό Άγιος Ιάκωβος!
Άς επιστρέψουμε όμως στήν αρχή. Λέγω λοιπόν ότι, ενόσω ζούσαν οί Απόστολοι, ή Εκκλησία ουδέποτε πίστευε ότι έπρεπε νά υπάρχει οιοσδήποτε Πάπας. Άν θέλουμε νά αποδείξουμε τέτοιο πράγμα, τότε πρέπει νά πάρουμε τήν Αγία Γραφή καί νά τήν ρίξουμε ολόκληρη στήν φωτιά, ή νά τήν αγνοήσουμε ολότελα.
Ακούω όμως από παντού ερωτήματα:
» Μά καλά, δέν ήταν ό Άγιος Πέτρος στήν Ρώμη; Δέν σταυρώθηκε εκεί μέ τήν κεφαλή πρός τά κάτω; »
Αξιοσέβαστοι αδελφοί !
Τό ότι ό Άγιος Πέτρος ήταν στήν Ρώμη, στηρίζεται μόνο στήν παράδοση. Αλλά, κι΄άν πράγματι υπήρξε Επίσκοπος Ρώμης, θά ήταν αδιανόητο από αυτή καί μόνη τήν επισκοπεία του νά τόν βγάζετε καί αιώνιο ηγεμόνα Ρώμης…
ΣΥ, ΕΙ ΠΕΤΡΟΣ, ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΤΡΑ.
Έχουμε όμως καί τό πρωτείο τού Πάπα Ρώμης!
Εγώ, χωρίς δυσκολία παραδέχομαι ότι ό πατριάρχης Ρώμης κατείχε τήν πρώτη θέση. Σέ έναν από τούς νόμους τού Ιουστινιανού αναγράφεται:
«Σύμφωνα μέ απόφαση τών τεσσάρων Συνόδων ορίζουμε όπως, ό άγιος Πάπας τής αρχαίας Ρώμης νά είναι πρώτος από τούς Επισκόπους, καί ό αγιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως καί Νέας Ρώμης, νά είναι δεύτερος»
Λοιπόν, θά μού πείτε :
«Υποκλίσου λοιπόν τώρα, μπροστά στήν ηγεμονία τού Πάπα !!! »
Μή είστε τόσο βιαστικοί, αξιοσέβαστοι αδελφοί, στά συμπεράσματά σας, ωσάν ό νόμος τού Ιουστινιανού νά γράφτηκε γιά νά υπερασπίσει τόν Πάπα.
Γιατί, άλλο πράγμα είναι τό πρωτείο, κι΄ άλλο ή εξουσία αρμοδιότητας καί δικαιοδοσίας.
Άς φαντασθούμε γιά παράδειγμα, ότι στήν Φλωρεντία συνεκροτείτο σύνοδος όλων τών Επισκόπων τού βασιλείου.
Πρωτείο βέβαια, θά δινόταν στόν τότε Αρχιεπίσκοπο Φλωρεντίας, όπως μεταξύ τών Ανατολικών αυτό θά παρεχωρείτο στόν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ( άν γινόταν Σύνοδος στήν Κωνσταντινούπολη), ενώ στήν Αγγλία θά παρεχωρείτο στόν Αρχιεπίσκοπο Καρντέρμπουρυ.
Όμως, κανείς από όλους αυτούς δέν θά είχε δικαιοδοσία απέναντι τών αδελφών του.
Προσέξτε !
Ή σημασία τών Επισκόπων τής Ρώμης έβγαινε, όχι από οποιαδήποτε δύναμη καί ισχύν, αλλά από τήν σπουδαιότητα τής πόλεως, στήν οποία βρισκόταν ή έδρα τους.
Έχω ειπεί, καί τό ξαναλέω τώρα, ότι από τούς πρώτους αιώνες τού Χριστιανισμού, ό Πατριάρχης Ρώμης επεδίωκε τήν καθολική ηγεμονία καί κυριαρχία πάνω στήν Εκκλησία τού Χριστού…
Δυστυχώς, σχεδόν τό πέτυχε, αλλά αστόχησε στίς αξιώσεις του, γιατί ό Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Β΄ όρισε μέ νόμο ότι ό Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως είχε ίση εξουσία μέ τόν Ρώμης.
Όσον αφορά τόν τίτλο τού Οικουμενικού Επισκόπου, ό Άγιος Γρηγόριος Α΄ έγραψε:
«Άς μή θελήσει ούτε ένας από τούς διαδόχους μου εδώ στήν Ρώμη, νά λάβει τήν ασεβή ονομασία «Οικουμενικός», γιατί τότε ό τίτλος αυτός θά είναι αναξιόπιστος…»
3) Περνάω τώρα στό επιχείρημά σας, ότι τά λόγια τού Πέτρου:
» Σύ εί ό Χριστός, ό υιός τού Θεού τού ζώντος», αλλά καί ή απάντηση τού Χριστού:
» Σύ, εί Πέτρος καί επί ταύτη τήν πέτρα οικοδομήσω τήν Εκκλησία μου» μιλάνε γιά τήν ηγεμονία τού Πέτρου καί τών διαδόχων του.
Όμως, τό βαθύτερο μυστικό νόημα τών λόγων αυτών, σύμφωνα καί μέ τόν Άγιο Αυγουστίνο (124η ομιλία του), είναι ότι επάνω στήν πέτρα τής ομολογίας τού Πέτρου ότι ό Χριστός είναι «Υιός Θεού ζώντος», εκεί ακριβώς θά οικοδομήσω πνευματικά ( λέει ό Χριστός), τήν Εκκλησία μου.
ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ 