Πού πηγαίνουμε; Πρός νομιμοποίηση παραθρησκειῶν, σεκτῶν καί ὄχι μόνον;

 

ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ;

Πρός νομιμοποίηση παραθρησκειῶν, σεκτῶν καί ὄχι μόνον;

Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος – Θεολόγος 

Ὁ ὑπουργός Παιδείας κατέθεσε ἐσπευσμένα γιά διαβούλευση νομοσχέδιο σχετικά μέ τήν «Ὀργάνωση τῆς νομικῆς μορφῆς τῶν θρησκευτικῶν κοινοτήτων καί τῶν ἑνώσεών τους στήν Ἑλλάδα» (βλ. http://www.opengov.gr/ypepth/?p=1875).

Προκαλεῖ κατάπληξη ἡ ὅλη σπουδή καί μεθόδευση τῆς προσπάθειας ἀναγνώρισης αἱρέσεων, θρησκειῶν, παραθρησκειῶν ὡς νομικῶν προσώπων. Tό «διαβεβουλευμένο» νομοσχέδιο ἀναφέρει:

 

Ἄρθρο 02: «Για να συσταθεί θρησκευτικό νομικό πρόσωπο χρειάζονται τριακόσια τουλάχιστον πρόσωπα, εκ των οποίων ένας τουλάχιστον είναι ο θρησκευτικός λειτουργός, ιερουργός ή ποιμένας της θρησκευτικής κοινότητας, στον οποίο έχει ανατεθεί η τέλεση των θρησκευτικών τελετών, ο οποίος πρέπει να είναι Έλληνας ή πολίτης κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή αλλοδαπός νόμιμα διαμένων στην Ελλάδα».

Συνεπῶς, ἀρκοῦν τριακόσια ἄτομα -ἐνδεχομένως καί ὅλοι τους ἀλλοδαποί ἤ καί μετακινούμενοι- γιά νά συστήσουν «θρησκευτική Κοινότητα», μέ τήν ἔγκριση τοῦ τοπικοῦ Πρωτοδικείου. Ἀκόμη καί αὐτός ὁ θρησκευτικός τους λειτουργός μπορεῖ νά εἶναι ἀλλοδαπός πού διαμένει νόμιμα στήν Ἑλλάδα, ἴσως καί μέ προσωρινή ἄδεια παραμονῆς. Ἀβίαστα προκύπτει τό συμπέρασμα ὅτι θά ἀναγνωρίζονται ὅλες οἱ παραθρησκεῖες καί οἱ ἐπικίνδυνες σέκτες, χωρίς κανένα ἀντίλογο, ἀκόμη καί αὐτές τῶν σατανιστῶν!

Σύμφωνα μάλιστα μέ τό Ἄρθρο 12, ὅλες οἱ μέχρι σήμερα παράνομες παραθρησκευτικές ὁμάδες καί σέκτες θά μποροῦν νά φέρουν στήν ἐπωνυμία τους τόν ὅρο «Ἐκκλησία», παραπλανώντας προφανῶς τούς ἀνυποψίαστους. Γνωρίζουμε ὅμως ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μόνον μία, ἡ Ὀρθόδοξη. Δέν μποροῦν οἱ τόσες παράνομες παραθρησκευτικές ὁμάδες καί σέκτες νά καπηλεύονται τόν ὅρο «Ἐκκλησία». Σέ τί ἀποσκοπεῖ τό νομοσχέδιο, ὅταν ἀπό τή μιά ἐπαγγέλλεται «ὀργάνωση τῆς νομικῆς μορφῆς τῶν θρησκευτικῶν κοινοτήτων» κι ἀπό τήν ἄλλη χρίει τόσες «Ἐκκλησίες»; Μήπως ὅ,τι ἐπιχειρεῖται προέρχεται ἐκ τοῦ πονηροῦ;

Εἶναι δυνατόν τό Κράτος, πού ὑποχρεοῦται νά διασφαλίζει τή ζωή τῶν πολιτῶν, νά δίδει ἀνεξέλεγκτα τή δυνατότητα σέ μία ὀλιγομελῆ αἵρεση νά ἱδρύει «Ἐκκλησία» ἤ σέ τριακόσιους ἰσλαμιστές νά δημιουργήσουν ἀνεξάρτητη ἰσλαμική κοινότητα, χωρίς νά ἐρευνᾶ τό «πιστεύω» τους; Ἄραγε γνωρίζουν οἱ σχεδιαστές τῆς διαβούλευσης τήν ἐπικινδυνότητα ὅλων τῶν σεκτῶν καί αἱρέσεων πού κυκλοφοροῦν; Ἀρκετές φορές αἱρέσεις ὁδήγησαν τούς ὀπαδούς τους στήν ὁμαδική αὐτοκτονία (βλ. http:// www.tovima.gr/world/article/?aid=86894).

Ἐξάλλου, τέτοιου εἴδους θρησκευτικές ὁμάδες δέν ἀποκαλύπτουν τούς σκοπούς τους παρά μόνο στούς μυημένους, ἀφοῦ ἐξασφαλισθεῖ τυφλή ὑπακοή πρός τόν ὅποιο γκουρού τους. Ὅσον ἀφορᾶ στό Ἰσλάμ, σέβεται ἐκεῖνο τό θεμελιῶδες ἀτομικό δικαίωμα τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας; Θά μποροῦσε μιά ὁμάδα ὀρθοδόξων σέ ἰσλαμική χώρα νά ἱδρύσει ναό; Οὔτε κἄν τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ δέν ἐπιτρέπεται νά κάνουν. Ἀλλά καί σέ αὐτήν τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ἡ ἀνέγερση ὀρθόδοξης χριστιανικῆς ἐκκλησίας προϋποθέτει τήν ἀντιμε- τώπιση πολλῶν περιορισμῶν.

Ἐπιπλέον, εἶναι βέβαιο ὅτι ὀργανώσεις Σκοπιανῶν, ἀλβανῶν τσάμηδων, Τούρκων, τρομοκρατῶν κτλ. θά ἐκμεταλλευθοῦν τήν εὐκαιρία καί θά ἱδρύσουν «γραφεῖα», «ὑποκαταστήματα», «κέντρα κατασκοπείας», «κέντρα ἐκπαίδευσης». Μέ τό πρόσχημα τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας θά ἐπεκτείνουν τούς προσηλυτιστικούς τους πλοκάμους, γιά νά δυναμιτίσουν τά θεμέλια τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Μέ τό Ἄρθρο 09 τούς δίνεται ἡ δυνατότητα ἵδρυσης καί λειτουργίας εὐκτηρίων οἴκων, ἡσυχαστηρίων, χώρων λατρείας γιά συναθροίσεις μέ θρησκευτικούς σκοπούς, ὑπό τή διοικητική καί πνευματική τους ἐποπτεία. Ἐπίσης μποροῦν νά ἱδρύουν καί νά λειτουργοῦν κατασκηνώσεις, ἰδιωτικά σχολεῖα, ἐκπαιδευτήρια, ραδιοφωνικούς σταθμούς, φιλανθρωπικά ἱδρύματα, Μή Κυβερνητικές Ὀργανώσεις (ΜΚΟ) «για την ανάπτυξη της προσφοράς τους και την προώθηση σχετικών δραστηριοτήτων». Ἀφοῦ ἔχουν τήν εὐκαιρία, γιατί νά μή στήσουν τά πολυβολεῖα τους καί μέσα στήν πατρίδα μας; Μέ τά «αἱματοβαμμένα» χρήματα ἀπό τίς σφαγές τόσων χριστιανῶν στίς μουσουλμανικές χῶρες πού θά εἰσρεύσουν ἐδῶ, μποροῦν νά μεταβάλουν τήν ἰδιοπροσωπία της! Ἔτσι ἡ προπαγάνδα θά γίνεται συστηματικά καί ὀργανωμένα.

Ἀπό μία κατασκήνωση ἰσλαμιστῶν τί εἴδους καλλιέργεια προσδοκοῦμε; Ποιός θά καθορίσει στά ἀνήλικα παιδιά τά ὅρια μεταξύ θρησκείας καί βίας; Καί ἐνῶ τό δημόσιο σχολεῖο ἀντιμετωπίζει τά προβλήματά του, τά ἰδιωτικά σχολεῖα τῶν σεκτῶν κτλ. θά μεταδίδουν τίς ἰδέες τους, προωθώντας -γιατί ὄχι;- τόν θρησκευτικό φονταμενταλισμό, τό μίσος γιά τούς «ἀπίστους» καί τή τζιχάντ.

Ψηφίζουμε ἡγέτες, γιά νά νομοθετοῦν σύννομα πρός τό Εὐαγγέλιο καί ὄχι νά τό πολεμοῦν! Κατά τήν ἀνάληψη τῶν καθηκόντων τους ὁρκίζονται «στο όνομα της Aγίας και Oμοούσιας και Aδιαίρετης Tριάδας» νά ὑπακούουν στό Σύνταγμα, τό ὁποῖο στό Ἄρθρο 3 διαλαμβάνει: «Eπικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας του Xριστού». Εἶναι ἄξιο ἀπορίας πῶς νομοθετεῖται τώρα τέτοιος νόμος, πού καταστρατηγεῖ καί ὑπονομεύει τήν ἐπικρατοῦσα θρησκεία καί ἀντιτίθεται καί πρός τό Εὐρωπαϊκό Δίκαιο*. Ποιά κέντρα διαφεντεύουν ἐπιτέλους τόν τόπο μας;

Ἀσφαλῶς τό νομοσχέδιο ἀνοίγει κερκόπορτες, γιά νά εἰσβάλουν καί νά καθιερωθοῦν σέκτες, καταστροφικές λατρεῖες, φονταμεταλιστικές θρησκεῖες, ἰσλαμισμός, βουδισμός, ἰνδουισμός, νεοπαγανισμός κ.ἄ. Δέν πρόκειται γιά ἀναγνώριση θρησκευτικῶν ἐλευθεριῶν, ἀλλά γιά δημιουργία χαοτικοῦ περιβάλλοντος. Τεμένη, συναγωγές, παγόδες κ.ἄ. θά ξεφυτρώσουν παντοῦ, ἀπειλώντας τή συνοχή τοῦ Ἔθνους μας. Μόνοι μας προδίδουμε τόν θησαυρό τῆς πίστης μας. Φύλακες, γρηγορεῖτε! Τό νομοσχέδιο λειτουργεῖ ὡς βόμβα στά θεμέλια τῆς ἑλληνορθόδοξης παράδοσής μας.

………………………………………………………

* Βλ. Ψήφισμα Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου, 29.2.1996 / C 78/31 γιά τίς Σέκτες· Ἔκθεση ΕΚ τῆς 11.12.1997· Σύσταση τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης, 1412/22-6-1999· Γαλλικῆς “Νόμος 2001 -504, τῆς 12-6-2001. Γιά περισσότερες πληροφορίες βλ. πρωτοπ. Κυριακοῦ Τσουροῦ, «Ἡ παραθρησκεία ὡς κοινωνική ἀπειλή», περιοδικό Διάλογος, ἀριθ. 44, Ἀθήνα 2006, σελ. 1-5.

Περιοδικό “Απολύτρωσις” Ιουνίου – Ιουλίου 2014

Η ταπεινοφροσύνη είναι εντελώς ακατανίκητη

 

Η ταπεινοφροσύνη είναι εντελώς ακατανίκητη από τους δαίμονες. Πώς γεννιέται και ποια είναι η δύναμή της.

 

 

Από το Γεροντικό

Ρώτησαν τον Αββά Λογγίνο:

– Ποια αρετή είναι η μεγαλύτερη απ΄ όλες;

Και απάντησε:

– Σκέφτομαι, ότι, όπως η υπερηφάνεια είναι το μεγαλύτερο απ΄ όλα τα πάθη, αφού και από τον ουρανό μπόρεσε να ρίξει κάποιους (δηλαδή τον Εωσφόρο και το τάγμα του), έτσι και η ταπεινοφροσύνη είναι η μεγαλύτερη απ΄ όλες τις αρετές, γιατί κι απ΄ αυτά τα τάρταρα μπορεί ν΄ ανεβάσει ένα άνθρωπο, ακόμα κι αν είναι αμαρτωλός σαν δαίμονας.

Να γιατί ο Κύριος πριν απ΄ όλους μακαρίζει τους «πτωχούς τώ πνεύματι», (δηλαδή τους ταπεινούς) (Ματθ. 5:3).

Ένας γέροντας είπε:

– Προτιμώ ήττα πού θα συνοδεύεται από ταπεινοφροσύνη, παρά νίκη πού θα συνοδεύεται από υπερηφάνεια.

Ένας (άλλος) γέροντας είπε:

– Πολλές φορές η ταπείνωση έσωσε πολλούς, και μάλιστα άκοπα.

Κι αυτό το αποδεικνύουν ο τελώνης και ο άσωτος υιός, πού είπαν μόνο λίγα λόγια και σώθηκαν (βλ. Λουκ. 18:13 – 15:21).

Ο αββάς Ησαΐας είπε:

– Περισσότερο απ΄ όλα έχουμε ανάγκη από την ταπεινοφροσύνη.

Γι αυτό ας είμαστε πάντα έτοιμοι, σε κάθε λόγο πού ακούμε ή εργασία (πού κάνουμε), να λέμε (στον πλησίον):

«Συγχώρεσέ με».

Γιατί με την ταπεινοφροσύνη καταστρέφονται όλα τά (πονηρά έργα) του εχθρού.

Η αγία Θεοδώρα έλεγε, πώς ούτε η άσκηση ούτε η κακουχία ούτε οι οποιοιδήποτε κόποι σώζουν (τον άνθρωπο), παρά μόνο η γνήσια ταπεινοφροσύνη. (Και για επιβεβαίωση διηγόταν το εξής

– Ήταν κάποιος αναχωρητής, πού έδιωχνε τους δαίμονες. Και τους εξέταζε, για να μάθει με ποιόν τρόπο βγαίνουν (από τον άνθρωπο). «Με τη νηστεία;» τους ρωτούσε. «Εμείς ούτε τρώμε ούτε πίνουμε», απαντούσαν εκείνοι.

«Με την αγρυπνία;». «Εμείς δεν κοιμόμαστε καθόλου», έλεγαν.

«Με την αναχώρηση (από τον κόσμο);». Εμείς ζούμε στις ερήμους», αποκρίνονταν.

 

Επειδή ο γέροντας επέμενε και έλεγε, «Με ποιόν λοιπόν τρόπο βγαίνεται;», εκείνοι ομολόγησαν:

«Τίποτα δεν μας νικάει, παρά μόνο η ταπεινοφροσύνη».

Ο αββάς Σισώης έλεγε, ότι ο δρόμος που οδηγεί στην ταπεινοφροσύνη είναι η εγκράτεια, η αδιάλειπτη προσευχή στο Θεό και ο αγώνας να βάζουμε τον εαυτό μας πιο κάτω από κάθε άνθρωπο.

Ένας αδελφός ρώτησε τον Αββά Κρόνιο:

– Με ποιόν τρόπο φτάνει ο άνθρωπος στην ταπεινοφροσύνη;

– Με το φόβο του Θεού, απάντησε ο γέροντας.

– Και με ποιόν τρόπο φτάνει στο φόβο του Θεού; ξαναρώτησε ο αδελφός.

– Κατά τη γνώμη μου, είπε ο γέροντας, με το να περιμαζέψει τον εαυτό του από κάθε περισπασμό και με το να καταβάλλει σωματικούς κόπους και με το να θυμάται, όσο μπορεί, την έξοδο (της ψυχής του) από το σώμα και την κρίση του Θεού.

Ένας γέροντας είπε:

– Όποιος έχει ταπείνωση, ταπεινώνει τους δαίμονες, και όποιος δεν έχει ταπείνωση, χλευάζεται από τους δαίμονες.

Ρώτησαν ένα γέροντα:

– Γιατί χτυπιόμαστε τόσο πολύ από τους δαίμονες;

– Επειδή πετάμε τα όπλα μας, απάντησε εκείνος, εννοώ την ατιμία, την ταπείνωση, την ακτημοσύνη και την υπομονή.

Μια φορά ήρθαν κάποιοι στη Θηβαΐδα, σ΄ ένα γέροντα, και του έφεραν ένα δαιμονισμένο για να τον θεραπεύσει. Και ο γέροντας, (μολονότι αρχικά δεν δεχόταν, θεωρώντας τον εαυτό του ανάξιο, τελικά), επειδή πολύ τον παρακάλεσαν, λέει στο δαίμονα:

– Βγες από το πλάσμα του Θεού!

– Βγαίνω, αποκρίθηκε ο δαίμονας. Αλλά σε ρωτάω ένα πράγμα και απάντησέ μου: Ποιοι είναι τα «ερίφια» και ποιοι τα «πρόβατα» (Ματθ. 25:31-33);

– Τα «ερίφια» είμαι εγώ, απάντησε ο γέροντας. Όσο για τα «πρόβατα», ο Θεός τα γνωρίζει.

Μόλις άκουσε (αυτά τα λόγια) ο δαίμονας, κραύγασε:

– Να, για την ταπείνωσή σου βγαίνω!

Και βγήκε (από τον άνθρωπο) την ίδια ώρα.

Μικρός Ευεργετινός

agiosmgefiras