Day: 04/06/2014
Πρόθεση τῆς Νέας Ἐποχῆς «δὲν εἶναι νὰ ἀδειάσουν οἱ ἐκκλησίες, ἀλλά νὰ γεμίσουν μὲ ἀνθρώπους ποὺ θὰ ἔχουν ἀλλοιωμένο φρόνημα».
Ὁ οἰκουμενιστικὸς σχετικισμός, τὸ ἀπόσταγμα τῶν οἰκουμενιστικῶν διδασκαλιῶν, εἰσάγεται καὶ ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μὲ ὅ,τι μπορεῖ αὐτὸ νὰ σημαίνει γιὰ μιὰ «ὀρθόδοξη» ζωὴ στὴν ὁποία ὁ καθεὶς θὰ δύναται κατὰ βούληση νὰ εἰσάγει ἑτερόδοξα καὶ νὰ ἀφαιρεῖ ὀρθόδοξα στοιχεῖα, γι αὐτὸ καὶ ἐπικρίθηκε αὐστηρῶς ἀπ’ ὅλους τοὺς συγχρόνους ἁγίους Γέροντες. Ὅπως προειδοποίησε ὁ μακαριστὸς π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος, ἡ μεγάλη ἀντι-αιρετικὴ ἰδιοφυΐα τῆς ἐποχῆς μας, πρόθεση τῆς Νέας Ἐποχῆς «δὲν εἶναι νὰ ἀδειάσουν οἱ ἐκκλησίες, ἀλλά νὰ γεμίσουν μὲ ἀνθρώπους ποὺ θὰ ἔχουν ἀλλοιωμένο φρόνημα».
Στὸ σύνθημα τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ Τάξεως Πραγμάτων «ἕνας Θεός, πολλὲς θρησκεῖες» ὁ Οἰκουμενισμός καταφάσκει, μὲ ἀνυπακοὴ πρὸς τὴν Καινὴ Διαθήκη: «ναί· ἕνας Χριστός, πολλὲς πίστεις, πολλὰ βαπτίσματα»
Αναζητώντας το νόημα
Αναζητώντας το νόημα – Ομιλία πατρός Βασιλείου Γοντικάκη, Προηγουμένου ιεράς Μονής Ιβήρων προς τους Νέους την Δευτέρα 26-5-2014 στις 20.00 στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο
Χαρά στα μάτια που δακρύζουν
Χαρά στα μάτια που δακρύζουν
για κάποιον άλλον πού πονά,
γιατί τα μάτια αυτά θα δούνε
του Παραδείσου τα αγαθά. (δις)
Xαρά στα χέρια όπου ντύνουν
μικρά παιδιά και ορφανά,
γιατί τα χέρια αυτά θα γίνουν
φτερά για να πετούν ψηλά. (δις)
Χαρά στο στόμα όπου λέγει
λόγια παρήγορα γλυκά,
γιατί το στόμα αυτό θα ψάλλει
με τους αγγέλους Ωσαννά! (δις)
Χαρά στο σπίτι, που ανοίγει
την πόρτα στο περαστικό,
γιατί η πόρτα αυτή ανοίγει
στην Παναγιά και στο Χριστό. (δις)
Ψαλλει ο ηγουμενος Ι.Μ.Προφητου Ηλιου Ερυθρων Αττικης (Κριεκουκι)
Μια ιεραποστολικη προσπαθεια του ΙΔ παρεκκλησιου Αγιου Θεραποντος επισκοπου Κυπρου στις Ερυθρες Αττικης (Κριεκουκι) προς δοξαν Θεου. Ο αναξιος και απολογούμενος Κτητωρ e-mail agiostherapon@gmail.com
Ο Γόρτυνος Ιερεμίας: «Σιχάθηκα και ντράπηκα, όταν είδα Ορθόδοξο επίσκοπο να φιλάει το χέρι του αιρετικού Πάπα».
(…) διαβάζω τά ἱερά βιβλία τῶν Ἁγίων Πατέρων μας καί βλέπω τί ἔγραψαν καί τί ἔκαναν αὐτοί καί θέλω στήν δική τους γραμμή νά ρυθμίζω τήν πορεία μου.
Διαβάζω τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, πού λέει γιά τούς Παπικούς ὅτι εἶναι μεγάλοι καί πολύ μεγάλοι αἱρετικοί· καί διαβάζω πάλι τόν ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό πού λέει:
«Τόν Πάπα νά καταρᾶστε, γιατί αὐτός θά εἶναι ἡ αἰτία» (τοῦ κακοῦ, ἐννοεῖται, ἡ αἰτία).
Καί δέν θά πάρουμε λοιπόν ἐμεῖς οἱ νεώτεροι γομολάστιχα – τοῦ διαβόλου γομολάστιχα – γιά νά σβήσουμε καί νά διαγράψουμε σάν λανθασμένη τήν ζωή καί τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων μας. Σάν δέν ντρεπόμαστε! Τά «νιάνιαρα» ἐμεῖς πού θέλουμε νά κάνουμε δική μας θεολογία, πού πάει ἐνάντια στήν διδασκαλία τῶν θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας!…
Σάν δέν ντρεπόμαστε πάλι, λέγω! Ἀφοῦ οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας κατεδίκασαν τόν Παπισμό ὡς αἵρεση καί ἐξέφεραν μάλιστα καί ἀναθεματισμούς ἐναντίον του, ποιοί εἴμαστε ἐμεῖς, τά «νιάνιαρα», ξαναλέγω, πού δέν σκάσαμε ἀκόμη ἀπό τό αὐγό τῆς θεολογικῆς γνώσης, καί πού δέν μάθαμε ἀκόμη τήν μέθοδο θεραπείας τῶν παθῶν τῆς ψυχῆς μας, καί θέλουμε νά κάνουμε ἄλλη «θεολογία», ἀντίθετη πρός τήν δική τους; Ὄχι! Ἡ καθαρή ὀρθόδοξη θεολογία τῆς Ἐκκλησίας μας ὀνομάζει τόν Παπισμό αἵρεση καί τόν Οἰκουμενισμό παναίρεση! Εἶναι ἡ θεολογία πού στήν γραμμή τῶν προηγουμένων Πατέρων ἐξέφρασε καί ὁ τελευταῖος ἀνακηρυχθείς ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ μέγας θεολόγος, ὁ πατήρ Ἰουστῖνος Πόποβιτς. Διαβάστε τό βιβλίο του «Ἄνθρωπος καί Θεάνθρωπος» καί θά τά βρεῖτε ἐκεῖ γραμμένα.
Καί τώρα παρακαλῶ: Ὅποιος ἔχει διαφωνία σ᾽ αὐτά πού γράφω, ἄς μοῦ ἀποδείξει ἀπό τά ἱερά κείμενα – γιατί ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει κείμενα –, ὅτι ἡ πίστη τῶν Παπικῶν δέν εἶναι αἱρετική, ἀλλά εἶναι σύμφωνη μέ τήν πίστη τῶν Πατέρων μας. Τότε καί ἐγώ θά ἀνακαλέσω αὐτά πού γράφω ζητώντας μάλιστα καί συγγνώμη. Ἀλλά δέν ὑπάρχει στά ἱερά μας κείμενα λόγος τῶν Ἁγίων Πατέρων πού νά ἀγκαλιάζει τήν παπική πλάνη. Τότε, πῶς ἐμεῖς ἀγκαλιάζουμε τόν Πάπα καί τόν προσφωνοῦμε ὡς «ἀδελφό» καί ὡς «ἁγιώτατο» καί συμπροσευχόμαστε μαζί του; Δέν εἶναι αὐτό ἐνάντια τακτική πρός τήν γραμμή τῶν Ἁγίων Πατέρων; Πόσο ντράπηκα, χριστιανοί μου, καί πόσο σιχάθηκα, ὅταν εἶδα σέ φωτογραφία ἕναν ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπο, φημιζόμενο μάλιστα γιά τήν θεολογία του (;), νά κύπτει τήν κεφαλή του καί νά φιλεῖ τό χέρι τοῦ αἱρετικοῦ Πάπα! Ντροπή!…
3. Ἀλλά μιλᾶμε γιά τήν προσευχή.
Ὁ ἁγιασμένος Γέροντας πατήρ Παΐσιος μᾶς λέγει: «Γιά νά συμπροσευχηθοῦμε μέ κάποιον πρέπει νά ἔχουμε τήν ἴδια πίστη μ᾽ αὐτόν». Αὐτός ὁ λόγος, χριστιανοί μου, τοῦ ἁγιασμένου Γέροντα, μᾶς δίνει τήν βάση γιά νά καταδικάσουμε τίς συμπροσευχές πού γίνονται μέ τούς Παπικούς· γιατί οἱ Παπικοί εἶναι αἱρετικοί καί δέν ἔχουν τήν ἴδια πίστη μέ ᾽μᾶς. Ἑπομένως, ἡ συμπροσευχή μέ αἱρετικούς δέν φτάνει στόν Θεό, ἀλλά πέφτει στό κενό.
Δέν ἦταν ὅμως ἀνάγκη νά μᾶς τό πεῖ ὁ πατήρ Παΐσιος αὐτό, ὅτι δηλαδή δέν πρέπει νά συμπροσευχόμαστε μέ τούς αἱρετικούς, γιατί μᾶς τό λέει πρῶτα τό Ἱερό Πηδάλιο· μᾶς τό λένε οἱ Ἱεροί Κανόνες τῶν Ἁγίων Πατέρων μας. Αὐτοί οἱ Ἱεροί Κανόνες πρέπει νά κανονίζουν τήν πλεύση, τήν πορεία τῆς Ἐκκλησίας μας. Καί κατά τούς Ἱερούς αὐτούς Κανόνες τιμωρεῖται μέ ἀφορισμό καί μέ καθαίρεση ὁ κληρικός ἐκεῖνος πού συνεύχεται μέ αἱρετικούς.
Μερικοί κληρικοί λοιπόν, πού συμπροσεύχονται μέ τόν αἱρετικό Πάπα καί μέ τούς Παπικούς, καταδικάζονται ἀπό τό Ἱερό Πηδάλιο σέ ἀφορισμό καί σέ καθαίρεση. Βλ. γιά παράδειγμα Κανόνες Ι´, ΜΑ´, ΞΕ´ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων κ.ἄ. Ἀλλά, χριστιανοί μου, προσοχή καί σεῖς. Γιατί καί σεῖς οἱ λαϊκοί τιμωρεῖστε μέ ἀφορισμό, ἄν συμπροσευχηθεῖτε μέ τούς αἱρετικούς Παπικούς. Τουλάχιστον, κρατηθεῖτε σεῖς οἱ λαϊκοί καί γίνετε καλό παράδειγμα σέ μερικούς φιλοπαπικούς κληρικούς καί βάλτε τους φρένο στά πρός τόν γκρεμό ἅλματά τους· γιατί, ὅπως τό ἀποδεικνύει ἀπό παλαιά ἡ Ἐκκλησιαστική μας Ἱστορία, ἐσεῖς ὁ πιστός λαός εἶστε ὁ φύλακας τῶν ἱερῶν μας Παραδόσεων.
Χριστιανοί μου, «στῶμεν καλῶς»! Τό θέμα δέν εἶναι μικρό καί ἐλάχιστο, γιατί εἶναι θέμα γιά τήν ἀμώμητη Πίστη μας, γιά τήν ὁποία χύθηκαν ποταμοί αἱμάτων. Ὅλα ἄς τά χάσουμε, γυμνοί στό στρῶμα ἄς πεθάνουμε, ἀλλά νά πεθάνουμε Ὀρθόδοξοι χριστιανοί, κρατοῦντες καί τηροῦντες τήν ἀκρίβεια τῆς Πίστης μας, ΑΜΗΝ.
Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας
ΑΥΤΟΣ ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΛΟΓΑΡΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΜΕ ΓΝΩΣΗ, ΕΚΠΛΗΡΩΝΕΙ ΟΛΗ ΤΗ ΓΡΑΦΗ
Φιλάρετος μοναχός Καρουλιώτης (1872-1962) |
Διηγήθηκε ο Αββάς Πιστός, λέγοντας: «Πήγαμε εφτά αναχωρητές στον Αββά Σισώη οπού κατοικούσε στο Κλύσμα και τον παρακαλέσαμε να μας πή κάτι ωφέλιμο. Και αποκρίθηκε: Συγχωρήστε με, άνθρωπος ακατάρτιστος είμαι. Αλλά πήγα στον Αββά Ώρ και στον Αββά Αθρέ. Βρισκόταν δε άρρωστος ο Αββάς Ώρ δεκαοχτώ χρόνια. Και τους έβαλα μετάνοια, ζητώντας να μου πούν κάτι ωφέλιμο. Και είπε ο Αββάς Ώρ: Τί να σου πω; Πήγαινε και ό,τι βλέπεις κάμε. Ο Θεός μ’ εκείνον είναι οπού επιδίδεται με ζήλο στο να βιάζη τον εαυτό του σε όλα. Και δεν ήταν από την ίδια περιφέρεια ο Αββάς Ώρ και ο Αββάς Αθρέ. Επικρατούσε δε μεγάλη ειρήνη μεταξύ τους, ωσότου βγήκαν από το σώμα. Γιατί ήταν μεγάλη η υπακοή τού Αββά Αθρέ και πολλή η ταπεινοφροσύνη τού Αββά Ώρ. Πέρασα λοιπόν λίγες μέρες μαζί τους, εξετάζοντας τον βίο τους. Και είδα ένα πολύ θαυμαστό γεγονός, οπού ωφειλόταν στον Αββά Αθρέ. Τους έφερε κάποιος ένα μικρό ψάρι και θέλησε ο Αββάς Αθρέ να το ετοιμάση για τον γέροντα. Και είχε το μαχαίρι, κόβοντας το ψάρι. Και τον φώναξε ο Αββάς Ώρ, λέγοντας: Αθρέ, Αθρέ. Και άφησε το μαχαίρι μέσα στο ψάρι και δεν συνέχισε το κόψιμο. Και θαύμασα τη μεγάλη υπακοή του, γιατί δεν είπε: Περίμενε ώσπου να κόψω το ψάρι. Είπα δε στον Αββά Αθρέ: Πού τη βρήκες αυτή την υπακοή; Και μου είπε: Δεν είναι δική μου, αλλά τού γέροντος είναι. Και με πήρε, λέγοντας: Έλα να δης την υπακοή του. Και έψησε το ψάρι και το κακόφτιαξε επίτηδες και το παρέθεσε στον γέροντα. Και εκείνος έφαγε χωρίς να πη τίποτε. Και του λέγει: Καλό είναι, γέροντα; Και αποκρίθηκε: Είναι πολύ καλό. Ύστερα, του έφερε λίγο, πολύ καλό. Και του είπε: Το κακομαγείρεψα αυτό, γέροντα. Και αποκρίθηκε, λέγοντας: Ναι, το κακομαγείρεψες λιγάκι. Και μου είπε ο Αββάς Αθρέ: Είδες ότι η υπακοή τού γέροντος είναι; Και έφυγα απ’ αυτούς. Και ό,τι είδα, προσπάθησα όσο μπορούσα να το τηρώ. Ένας δε από μάς τον παρακάλεσε, λέγοντας: Κάμε μας τη χάρη, πες μας και κάτι δικό σου. Και είπε: Αυτός όπου δεν λογαριάζει τον εαυτό του με γνώση, εκπληρώνει όλη τη Γραφή. Πάλι άλλος από μάς τού λέγει: Τί είναι ξενιτεία, πάτερ; Και είπε: Να σιωπάς και να λες ότι δεν έχεις κανένα δικαίωμα όπου και αν πάς. Αυτή είναι η ξενιτεία».
( Από το «Είπε γέρων», των εκδόσεων «Αστήρ» )
https://agathan.wordpress.com/wp-admin/post-new.php
ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ 