του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Οι επόμενες μέρες και εβδομάδες είναι ίσως οι κρισιμότερες στην ιστορία του νεώτερου ελληνισμού. Φαίνεται ίσως υπερβολικό, απίστευτο αυτό που γράφουμε και γι’ αυτό ακριβώς δυσκολευόμαστε όλοι μας να το πιστέψουμε και να το καταλάβουμε με το “μέσα μυαλό”, αντιδρώντας ανάλογα, δυστυχώς όμως μόνο υπερβολικό δεν είναι.
‘Oχι υπερβολικά δεν είναι αυτά που γράφουμε, απίστευτα και εξωφρενικά είναι όσα ετοιμάζεται να υπογράψει και φοβερά αυτά που θα συμβούν, ως αποτέλεσμα της υπογραφής της, η κυβέρνηση Παπαδήμου, με τη στήριξη τριών κομμάτων που τελούν σήμερα υπό την άμεση χειραγώγηση της “Διεθνούς του Χρήματος” και των ανθρώπων της για την Ελλάδα (Soros, Rontos και δεν συμμαζεύεται).
Η προσπάθεια να κρατηθεί η χώρα, τεχνητά, σε κατάσταση δήθεν μη χρεωκοπίας, έχει ως αποτέλεσμα να καταρρέουν πλέον τώρα όχι τα δημόσια οικονομικά, αλλά η ίδια, η ελληνική οικονομία, κοινωνία, το πολιτικό σύστημα και το κράτος. Η Ελλάδα σπάει όλα τα ρεκόρ μπαίνοντας σε πέμπτο χρόνο βαριάς ύφεσης, έλλειμμα και χρέος εκτινάχθηκαν στα ουράνια, μαζί με τους ανέργους και τους αστέγους στα συσσίτια, οι μισοί νέοι δεν έχουν δουλειά. Το πολιτικό σύστημα έχει πάθει ισοδύναμο “τήξης αντιδραστήρα” σε πυρηνικό εργοστάσιο. ‘Oτι και αν βάλουν τώρα μπροστά σε αυτούς τους ανθρώπους θα το υπογράψουν, ακόμα κι ότι η Ελλάδα γίνεται τμήμα της Ακτής Ελεφαντοστού. Οι ίδιοι οι πολιτικοί έχασαν την αίσθηση του γελοίου, του εθνικού και της πραγματικότητας. Πιθανώς οδηγούμεθα στο σύντομο μέλλον σε κατάσταση “κενού εξουσίας”, που δεν έχουμε ξαναζήσει μετά το καλοκαίρι του 1974, ίσως υπό δυσμενέστερες, λιγότερο ελεγχόμενες συνθήκες από τότε και μαζί, στην έξοδο, κακήν κακώς από το ευρωπαϊκό πλαίσιο και ότι αυτό συνεπάγεται (Mπορεί βέβαια να μεσολαβήσει και ένα ακόμα κυβερνητικό πείραμα σωτηρίας, υπό τις σημερινές προδιαγραφές εξίσου καταστροφικό με τα προηγούμενα)
Το 1974, η Αμερική δεν ήθελε να καταστρέψει τη χώρα μας, ήθελε να πετύχει τις ρυθμίσεις που χρειαζόταν στην Κύπρο και τις πέτυχε, εν μέρει τουλάχιστο, απαλλασσόμενη ταυτόχρονα από μια δικτατορία στην Ελλάδα που είχε εξαντλήσει τη χρησιμότητά της. Το 2012, μια μείζων οικονομική και κοινωνική καταστροφή στην Ελλάδα μπορεί να χρησιμέψει στην Αυτοκρατορία του Χρήματος, για να τρομοκρατήσει όλους τους Ευρωπαίους, να βάλει την ΕΕ στο δρόμο της διάλυσης, να μετατρέψει τη χώρα μας σε πεδίο δοκιμής νέων, πιο αυταρχικών μορφών και τρόπων διακυβέρνησης ή και διάλυσης των εθνών. Επειδή όμως είναι τραπεζίτες, κάτοχοι κεφαλαίου αυτοί που τώρα κινούν τα νήματα, η τακτική τους είναι το πασίγνωστο μότο της Goldman Sachs: “‘Aρπαξε το τσεκ πριν σκάσει το καρπούζι”. Εμείς είμαστε το καρπούζι κι όσο δεν υπογράφουμε το τσεκ κερδίζουμε χρόνο. Το πρώτο από τα τσεκ είναι το αγγλικό δίκαιο για τα ομόλογα, το δεύτερο η δανειακή σύμβαση και η αυτόματη μεταφορά περιουσίας σε τιμές ξεπουλήματος με τη δανειακή σύμβαση και το μηχανισμό ΕFSF, το όλο πακέτο συνοδευόμενο από τις λεπτομερείς οδηγίες οικονομικής, κοινωνικής και εθνικής αυτοκτονίας, που περιγράφει το δεύτερο μνημόνιο, αυτό που συζητείται τώρα με την τρόικα.
‘Eνας φίλος μου από την ηγεσία της αριστεράς μούπε να μη τα λέω έτσι, για να μην απογοητευθεί ο κόσμος όταν γίνουν. Παραδέχομαι ότι δεν είναι ευχάριστη η θέση του Λεωνίδα κι εύχομαι να μη βρισκόμαστε σε αυτή. Αλλά αν βρισκόμαστε, τι πρέπει να κάνει ο Λεωνίδας; Χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχαν, πιθανώς, Μαραθώνας και Σαλαμίνα. Σε αντίθεση με το μνημόνιο, που ήταν σοβαρότατη, καταστροφική πολιτική, αλλά πολιτική αντιστρέψιμη με απλή απόφαση της Βουλής, η μετατροπή των ομολόγων με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και η ψήφιση της νέας δανειακής, με την απαραίτητη για τη κύρωση διεθνών συνθηκών ενισχυμένη πλειοψηφία, συνεπάγονται έμμεση αυτοκατάλυση του ελληνικού κράτους. Υπάγοντας το χρέος, με την υπογραφή της, στο αγγλικό δίκαιο, καθιστώντας το χρέος προς ιδιώτες, χρέος σε κράτη και διεθνείς οργανισμούς, χωρίς να λαμβάνει σε αντάλλαγμα βιώσιμη συμφωνία χρέους, η Ελλάδα κάνει αυτό που έκανε η ΕΑΜική αντίσταση στη Βάρκιζα: δίνει τα όπλα της και την πολιτική της νομιμότητα, χωρίς να εξασφαλίζει την ειρήνη. Φέρνει έτσι πιο κοντά και τη σύγκρουση και την ήττα, στον οικονομικό πόλεμο που δέχεται και αύριο και στους υπόλοιπους…….
Η συνέχεια … http://konstantakopoulos.blogspot.com/2012/01/blog-post_28.html
Δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας των συντακτών του Κόσμου του Επενδυτή, ergazomenoiependyti.wordpress.com
ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ 