Day: 28/01/2012
Tέσσερα χρόνια από την κοίμηση του μακαριστού Χριστόδουλου, Αρχιεπισκόπου Αθηνών … Μας λείπει!
Με αφορμή τη συμπλήρωση (το Σάββατο, 28 Ιανουαρίου 2012) τεσσάρων χρόνων από την κοίμηση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου, ο επί τριετίαν συνεργάτης του για θέματα «εκκλησιαστικής διπλωματίας», δρ. Γεώργιος Μούρτος (georgemourtos@yahoo.com), παραχώρησε στην εκδότρια του μηνιαίου πανθεσσαλικού περιοδικού “Imagine”, Κατερίνα Ηλία, την ακόλουθη συνέντευξη.
Το κείμενο που ακολουθεί διαμορφώθηκε ειδικά για την ηλεκτρονική έκδοση του “Imagine”, ενώ συνοπτική εκδοχή αυτής της συνέντευξης θα δημοσιευτεί στη μηνιαία έκδοση (Φεβρ. 2012) του εν λόγω περιοδικού.
——————————————————————-
Κύριε Μούρτο, πώς γνωρίσατε τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και τι ήταν αυτό που σας συνέδεσε, ώστε να αναδειχθείτε σε στενό συνεργάτη του;
Τον πρωτογνώρισα στο Βόλο, λόγω της λευιτικής καταγωγής μου, τη δεκαετία του ΄80, και με εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή. Έκτοτε, διατηρήσαμε επαφή δια της ανταλλαγής των δημοσιευμένων γραπτών μας, άρθρων και βιβλίων, έως ότου δεχθώ τηλεφώνημά του στην Αθήνα προς τα μέσα της αρχιερατείας του, για να ενταχθώ σε μια πολύ μικρή ομάδα, που συναντιόταν ανά μήνα για κάνα δίωρο, για να συζητά θέματα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος. Ο μακαριστός έπαιρνε ιδέες, δέχονταν εισηγήσεις, προβληματίζονταν έτι περαιτέρω για ζητήματα κοινωνικά, διεθνολογικά και ευρύτερου εθνικού ενδιαφέροντος. Από αυτή τη μικρή «δεξαμενή σκέψης», ξεπήδησε η ιδέα της συνεργασίας μας ως υπευθύνου για θέματα «εκκλησιαστικής διπλωματίας». Μια συνεργασία, που διήρκησε τρία περίπου χρόνια.
Άρα, τον ζήσατε από πολύ κοντά. Πώς θα σκιαγραφούσατε την προσωπικότητά του;
Ελληνότροπος, είδος προς εξαφάνιση στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης• αφιλοχρήματος, κολάσιμο προτέρημα στις μέρες μας• ακομπλεξάριστος, σπάνιο είδος στην εξουσιαστική ελίτ μιας μεταπρατικής χώρας• εκκλησιαστικός, άθλημα ελληνικό, έννοια εντελώς παρεξηγημένη και μεταξύ των, κατά τα άλλα, ευσεβών και ηθικολόγων. Και για να γίνω πιο σαφής:
Υπήρξε ελληνότροπος μέχρι το μεδούλι, με βαθειά κατάρτιση στην κλασική, εκτός της Πατερικής, Γραμματείας. Συνέχεια
Οἱ δύο καλόγεροι
τελείωσε ἐκεῖνο τό γεγονός … ἐσύ γιατί τήν κουβαλᾶς ἀκόμη ; …
Ο κυρ-Τάσος ο αγιασμένος μανάβης
(Α Κορινθίους α; 27)

Τα ανωτέρω αρμόζουν για τον ταπεινό και πολυβασανισμένο, μακαριστό κ. Τάσο, ο οποίος με την έμπρακτη πίστη του στον Χριστό, είχε λάβει πολλά ουράνια χαρίσματα. Γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1929 σε ένα χωριό της Βόρειας Ελλάδας. Από μικρό παιδί μπήκε στην βιοπάλη, ήταν ορφανός από πατέρα από την ηλικία των τριών ετών. Στην αρχή ήταν τσομπανάκος, Μετά στα χωράφια, αργότερα στις οικοδομές, χαμάλης σε αποθήκες, καλλιεργητής σε λαχανόκηπους, πλανόδιος μανάβης. Όπως έλεγε ο ίδιος σε ηλικία 16 ετών, σκέφτηκε, ποιο δρόμο να πάρει κι από τότε, έπεσε στο βήμα του Χριστού, στο Ευαγγέλιο, νιώθοντας «σαν επιστρατευμένος». Συνέχεια
Τα πάθη
α Τα πάθη μας να τα κόβουμε όταν είμαστε νέοι.
β Όλα τα πάθη θέλουν πολύν αγώνα, επειδή η κακία, η έχθρα, είναι ο ίδιος ο εναντίος, δηλ. ο διάβολος, στα σπλάχνα μας. Γιατί εκείνος είναι ο κατ’ εξοχή φθονερός. Άμα κυριέψει το πλάσμα το μίσος, και γέρος και κατάκοιτος να είναι, δεν έχει τη θέληση να το διώξει. Γίνεται έξις, κι η έξις δεύτερη φύση. Συνέχεια
Πώς να κοιμίσετε το μωρό (για τις άπειρες μικρομαννάδες…)
Όσους γονείς ρωτήσετε για το πώς καταφέρνουν να κάνουν τα παιδιά τους να κοιμηθούν τόσες απαντήσεις θα πάρετε. Άλλες τόσες γνώμες θα σας πουν οι ειδικοί. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος «σωστός τρόπος» γιατί το κάθε μωρό είναι διαφορετικό, όπως και ο κάθε γονιός, και μία μέθοδος που μπορεί σε κάποια οικογένεια «να πιάνει» σε κάποια άλλη μπορεί να ακούγεται εξωφρενική.
Κάποιοι γονείς είναι τυχεροί με το θέμα του ύπνου: Απλά βάζουν το μωρό στο κρεβάτι του και αυτό κοιμάται για ώρες. Κάποιοι άλλοι χρειάζεται να το κρατούν ώρες αγκαλιά λικνίζοντάς το μέχρι να κοιμηθεί, ενώ πολλοί απελπισμένοι γονείς το πάνε βόλτα, στα μαύρα μεσάνυχτα, με το αυτοκίνητο, προκειμένου το μωρό κάποια στιγμή να νυστάξει. Συνέχεια