Αγίου Αθανασίου:”Απόσπασμα από τον βίο και πολιτεία του Οσίου Πατρός ημών Αντωνίου”


Κάποτε λοιπόν δύο φιλόσοφοι ήλθαν προς αυτόν, ειδωλολάτρες, που νόμιζαν ότι μπορούν να ελέγξουν τον Αντώνιο. Ήταν στο όρος το έξω. Ο Αντώνιος κατάλαβε ποιοί άνθρωποι είναι όταν τους είδε και εξήλθε προς αυτούς και είπε με διερμηνέα: “Γιατί τόσο πολύ κοπιάσατε να έλθετε, ω φιλόσοφοι, προς ανόητο άνθρωπο;” Όταν είπαν αυτοί ότι δεν είναι ανόητος, αλλά και πολύ φρόνιμος, είπε προς αυτούς: “Αν μεν προς ανόητο ήλθατε, περιττός ο κόπος σας. Αν όμως θεωρείτε ότι είμαι φρόνιμος, να γίνετε όπως είμαι εγώ. Επειδή πρέπει να μιμούμαστε τα καλά. Και αν μεν εγώ ερχόμουν προς εσάς, τότε θα εμιμόμουν εσάς. Αν όμως εσείς (ήλθατε) προς εμένα, να γίνετε όπως εγώ. Επειδή είμαι Χριστιανός. Αυτοί θαυμάζοντας ανεχώρησαν επειδή έβλεπαν και τους δαίμονες να φοβούνται τον Αντώνιο. Συνέχεια

ΕΚΑΨΑΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ;

ΕΚΑΨΑΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ;

ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

ΘΕΟΛΟΓΟΣ-ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ

   Θα μπορούσαν ποτέ οι Χρι­στιανοί να καταστρέφουν τη βιβλιοθήκην σε μιαν εποχήν, που ο ίδιος ο Μ. Βασίλειος εξηγούσεν πόσον όφελος θα έχουν οι Χριστιανοί απ’ τη μελέτην των ει­δωλολατρών φιλοσόφων και ποιη­τών; Ήταν ακριβώς η εποχή, που ο άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός καταριόταν τη μνήμη του Ιουλιανού και τον θεωρούσεν σαν τον επικινδυνωδέστερο διώκτη του Χρι­στιανισμού μόνο και μόνο επειδή ο αποστάτης αυτοκράτορας είχεν απαγορεύσει στους Χριστιανούς την σπουδήν της θύραθεν, δηλαδή της ειδωλολατρικής φιλολογίας. Ήταν, ακόμη, η εποχή του αρχιεπίσκοπου Κωνσταντινούπολης Αττικού, ο οποίος ήταν βαθύς γνώστης των φιλοσοφικών συστημάτων, τόσον ώστε ποτέ κανένας φιλόσοφος δεν μπορούσε να τον αντιμετωπίσει. Ήταν, επίσης, σχεδόν η εποχή, που ο άγιος Κύριλλος Αλεξάνδρειας εξηγούσεν στους αντιπάλους των Χριστιανών, γιατί οι οπαδοί του Χριστού, ενώ απέχουν των θυσιών και της βρώσης ειδωλόθυτων κρεάτων, όμως τρέφουν το πνεύμα τους με βιβλία ειδωλολατρών συγγρα­φέων. Ήταν, τέλος, η εποχή, που όλη η Εκκλησία θαύμαζεν ακόμη τον Δίδυμον τον τυφλόν, που υπήρξε μεγάλος Εγκυκλοπαιδιστής της εποχής του. Πως, λοιπόν, ήταν δυνατό να μισούν και να καταστρέ­φουν οι Χριστιανοί τις βιβλιοθήκες την εποχήν ενός Ιερώνυμου, ενός Χρυσόστομου και ενός Αμβρόσιου;

Για τη συνέχεια: http://www.egolpion.com/vivlio8hkh_alexandreias.el.aspx

Δάσκαλος ο μπαλωματής και ο ουρανός (Από το βίο του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου)

Χρόνια κράτησε ο διωγμός των χριστιανών. Ποτάμια χύθηκε το τίμιο αίμα των Μαρτύρων. Κι ήρθε κάποια στιγμή που η ειδωλολατρική μανία του αυτοκράτορα κορέστηκε, αφού είχε πια τελειωθεί μαρτυρικά και ο άγιος Επίσκοπος της Αλεξάνδρειας, ο Πέτρος.

— Δεν με έκρινε άξιο ο Κύριος να μαρτυρήσω για την πίστη, δίπλα στους αδελφούς μου, σκεπτόταν ο Αντώνιος. Θα πορευτώ λοιπόν στη βαθιά έρημο για να δώσω την τελική μάχη με τον πονηρό μονολόγησε αποφασιστικά και κάτι σαν κρυμμένη υπερηφάνεια πήγε να σκιάσει της απόφασης του τούτης τη χάρη. Σαν να ‘νιωσε κείνη την ώρα ο ασκητής πως ξεχωρίζει ο ερημίτης από τους πολλούς -σαν να ήταν η παλαίστρα της ερήμου ανώτερη μορφή χριστιανικής ζωής. Συνέχεια

Εσύ ένοιωσες αυτή τη χαρά;

«Στο «Μετά φόβου Θεού» πολλοί πατέρες κοινώνησαν. Έβαλα κι εγώ μετάνοια και μετέλαβα. Από τη στιγμή που μετέλαβα, μου ήλθε μια χαρά υπερβολική, ένας ενθουσιασμός. Μετά την ακολουθία έφυγα στο δάσος μόνος μου, γεμάτος χαρά και αγαλλίαση. Τρέλα! Νοερώς έλεγα την Ευχαριστία πηγαίνοντας για την Καλύβα. Με πάθος έτρεχα μες στο δάσος, πηδούσα απ’ τη χαρά μου, άνοιγα σ’ έκταση τα χέρια μ’ ενθουσιασμό, δυνατά και φώναζα: «Δόξα Σοι ο Θεοοοός! Δόξα Σοι ο Θεοοοός!»

Ναι, τα χέρια μου μείνανε ξερά, γίνανε κόκκαλο, ξύλο κι ανοιγμένα ίσια σχημάτιζαν με το σώμα μου σταυρό. Δηλαδή, αν με έβλεπες απ’ το πίσω μέρος, θα έβλεπες ένα σταυρό. Το κεφάλι μου σηκωμένο προς τον ουρανό, το στέρνο ετέντωνε με τα χέρια να φύγει για τον ουρανό. Το μέρος που είναι η καρδιά επήγαινε να πετάξει.

Αυτό που σας λέω είναι αλήθεια, το είχα πάθει. Πόση ώρα ήμουν σ’αυτή την κατάσταση δεν ξέρω. Όταν συνήλθα, έτσι όπως ήμουν, κατέβασα τα χεράκια μου και σιωπηλός με δάκρυα προχώρησα πάλι με βρεγμένα τα μάτια μου.

Πηγή: Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος και Λόγοι, εκδ. Χρυσοπηγής»

Νέα από την Ιεραποστολή μας στην Ταϊβάν

Πελαγία Γιού – ΝΕΩΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΪΒΑΝ…


Πελαγία Γιού, μια Ταϊβανέζα Ορθόδοξη Χριστιανή πού κλαίει για τούς ειδωλολάτρες συμπατριώτες της γιατί δεν είναι Χριστιανοί! Εμείς, πού είμαστε, όπως είμαστε, Χριστιανοί,  για ποιούς άλλους κλαίμε;
Ταϊβάν
Στην Ιεραποστολή έδώ στην Ταϊβάν μερικές φορές χρειάζεται να κάνουμε πολλά πράγματα, πού μερικά είναι δύσκολο και να τα φανταστείτε…


Ενδεικτικά αναφέρω ότι ανανεώνουμε τους διαφόρους διαδικτυακούς τόπους πού έχουμε, εμπλουτίζοντας τους με βίντεο, κείμενα και μεταφράσεις, και ετοιμάζουμε το περιοδικό του μήνα. «Όλα αυτά τα μικρά πράγματα, τα κάνουμε για την αγάπη του Θεού και των ανθρώπων και φυσικά κερδίζουμε πνευματικά. Όλα όσα γίνονται με το πνεύμα αυτό, μας συνδέουν με τον Θεό και μεταξύ μας διότι είμαστε σαν ένα σώμα.  Συνέχεια

«Ἡ ἐν Χριστῷ πνευματική ζωή ὡς βασική προϋπόθεση ὑπέρβασης τῆς κρίσεως» του Ἀρχιμ. π. Σαράντη Σαράντου

(Ὁμιλία στό Πολεμικό Μουσεῖο Ἀθηνῶν, 14 Ἰανουαρίου 2012)


Σεβαστοί Πατέρες,

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Ἡ Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν φέρει βαρέως τήν ἐκμηδένιση τῆς δημοκρατίας στήν Ἑλλάδα ἀπό τούς ἴδιους τούς κυβερνῆτες τῆς πατρίδος μας, συμφωνούσης ἐσχάτως, ὡς μή ὤφειλε, καί τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως καθώς καί ἄλλων κοινοβουλευτικῶν παραγόντων.
Ἀπορῶ καί ἐξίσταμαι βροντοφωνάζει ὁ ἑλληνικός λαός γιά τήν κατάρ­γηση τῆς δημοκρατίας, τήν ἀπατηλή κατασκευή τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως καί τήν ἐπιβολή της σέ ὅλα τά κοινωνικά στρώματα, ὡς καί τή μεθοδευόμενη ἐπικύρωση τῆς δανειακῆς σύμβασης ἀπό τήν πλειοψηφία τοῦ ἑλληνι­κοῦ κοινοβουλίου.

Πρῶτος ὑπέγραψε ὁ πρωθυπουργός τῆς χώρας καί ὁ ὑπουργός Οἰκονομικῶν σ’ ἕνα δικηγορικό γραφεῖο τοῦ Λονδίνου μέ τούς τυράννους δανειστές μας. Ἀπό τότε ἡ πρώτη ἔγνοια τῶν κυβερνώντων μας εἶναι ὄχι τό συμφέρον τοῦ λαοῦ μας, ἀλλά μέ κάθε θυσία, πῶς θά εἴμαστε συνεπεῖς στίς δόσεις μας πρός τούς δανειστές.
Γιά νά εἴμαστε συνεπεῖς μειώνονται μισθοί καί συντάξεις, ἐπιβάλλονται ἀβάσταχτοι φόροι, περικόπτονται παροχές γιά τήν ὑγεία, τήν παιδεία, τήν ἄμυνα τῆς χώρας, ἀπολύονται ἐργαζόμενοι, σταδιακά παραλύει ὅλη ἡ δραστηριότητα σέ ὅλους τούς τομεῖς τῆς ζωῆς, ἐνῷ οἱ τηλεοπτικές ἐκπομπές εὐκαίρως ἀκαίρως τρομοκρατοῦν τούς ἀδελφούς μας γιά ἐπερχόμενα δεινά, δεινά πού κατασκευάζονται ἀπό τά γνωστά ἄγνωστα κέντρα τῆς νέας Τάξεως πραγμάτων.
Τά τηλεοπτικά κανάλια ἀναλαμβά­νουν νά μεταφέ­ρουν ἀπό τούς ἀρχιτέκτονες τῆς Νέας Ἐποχῆς τίς κατάλληλες πληροφορίες μέ τόν κατάλληλο τρόπο, γιά νά καταρ­ρακωθεῖ ἡ ψυχολογία τῶν ἤδη φοβισμένων τηλεθεατῶν καί νά ἐξασθενήσει ὁλοσχερῶς ἡ βούλησή τους, ἡ δημιουργικότητά τους καί οἱ ἀποφάσεις τους. Συνέχεια