Προσοχη! Επείγον Μηνυμα : ΑΠΑΓΩΓΕΙΣ ΛΗΣΤΕΣ ΚΑΙ ΒΙΑΣΤΕΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΔΟΛΩΜΑ – ΠΑΓΙΔΑ

Προσοχή!

ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ  ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ  ΣΑΣ

  Αυτό το μήνυμα αφορά όλους μας , ειδικώτερα όμως  όσους βγαίνουν τη νύχτα, πηγαίνουν σινεμά, και τους σπουδαστές που βγαίνουν από το πανεπιστήμιο ή κολέγιο.

 «Αν ένα παιδί που κλαίει στο δρόμο, σε οποιαδήποτε περιοχή, με μία διεύθυνση στο χέρι και σας πεί να το πάτε στην διεύθυνση που λέει (ακόμα κι αν είναι κοντά), πηγαίντε το στην αστυνομία και όχι στην διεύθυνση.» Αυτή είναι η νέα μέθοδος που χρησιμοποιούν  απαγωγείς, ληστές και βιαστές»

Σημείον Θεού – Γέρων Bησσαρίων ο Αγαθωνίτης

Σημείον Θεού – Γέρων Bησσαρίων

ο Αγαθωνίτης (1)

Σημείο διαφωνιών και αντικρούσεων αποτέλεσε ο Γέροντας Βησσαρίων ο Αγαθωνίτης († 22 Ιανουαρίου 1991), του οποίου το σκήνωμα βρέθηκε άφθαρτο κατά την ανακομιδή του λειψάνου του, δεκαπέντε χρόνια μετά την κοίμησή του. Ο καθηγούμενος της Ι. Μ. Αγάθωνος, ο οποίος γνώριζε από τα μαθητικά του χρόνια τον Γέροντα Βησσαρίωνα καταθέτει την μαρτυρία του για την προσωπικότητα του Γέροντα.

του Αρχιμ. Δαμασκηνού Ζαχαράκη

Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Αγάθωνος

Τον π. Βησσαρίωνα γνώριζα από τα μαθητικά μου χρόνια και από τότε ήταν ο πνευματικός μου. Αργότερα τον έζησα στην διάρκεια είκοσι ολόκληρων χρόνων πνευματικής σπουδής στην Μονή Αγάθωνος. Στα χέρια του πλαστουργήθηκε η μοναχική μου συνείδηση.
Βρισκόμουν παράλληλα και στα χέρια του γέροντα Γερμανού Δημάκου, προηγουμένου της Μονής Αγάθωνος, την οποία ως ηγούμενος διακόνησε πενήντα ένα χρόνια – μία άλλη σπουδαία πνευματική και μοναστική προσωπικότητα της Εκκλησίας μας. Κι ακόμα μνημονεύω έναν απλό παππούλη, τον … γερο-Ιερεμία, πού κι εκείνος με βοήθησε πνευματικά και μου πρόσφερε πολλά με την μειλίχια και πρόσχαρη στοργή του. Σε αυτούς τους τρεις Γέροντες οφείλω την εις Χριστόν παιδαγωγία μου στα νάματα του αυθεντικού ορθοδόξου μοναχισμού. Μιλώντας, λοιπόν, για τον π. Βησσαρίωνα, μετά λόγου γνώσεως και σεβασμού μιλώ. Τα πρώτα του γράμματα ο π. Βησσαρίων τα έμαθε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Πεταλίδι Μεσσηνίας. Ανώτερες σπουδές του ήταν το Σχολαρχείο· βλέπετε, την εποχή εκείνη ήταν δύσκολα τα πράγματα. Όμως δεν περιορίστηκε μόνον στις γνώσεις του Σχολαρχείου. Η συνεχής μελέτη των ιερών βιβλίων, των κειμένων της Εκκλησίας μας, των βιβλίων του αναλογίου, είχαν κάνει τον π. Βησσαρίωνα άνθρωπο ευρύτατα και βαθύτατα μορφωμένο θεολογικά.
Στην Καρδίτσα αφοσιώθηκε στο έργο της διακονίας του Κυρίου μας· έτρεχε στις ανάγκες του κόσμου· εκεί ασκήθηκε στο έργο της φιλανθρωπίας, το αγάπησε, το έκανε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του και μέσα σ’ αυτό το έργο ανάλωσε όλη τη ζωή του, σε σημείο πού ευρισκόμενος στο Νοσοκομείο «Σωτηρία», λίγο πριν πεθάνει, να ρωτάει απ’ το κρεββάτι του πόνου με ακαταπόνητη έγνοια για τα παιδιά, για τους φτωχούς, για τα πράγματα της κοινωνίας και της Εκκλησίας.

ΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΣ ΛΟΥΚΙΑ (13.12)

ΣΥΝΤΟΜΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΑΠΟ ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ

             Έζησε στα μέσα του 3ου αιώνα και γεννήθηκε στις Συρακούσες της Σικελίας. Ήταν μοναχοκόρη πλουσία και αρραβωνιασμένη. Η ευσεβής μητέρα της έπασχε από αιμόρροια. Επειδή η ιατρική βοήθεια δεν ήταν αποτελεσματική, μάνα και κόρη προσέφυγαν στη Θεϊκή βοήθεια. Πήγαν τότε στη Κατάνη όπου βρισκόταν το λείψανο της αγίας Αγάθης για να το προσκυνήσουν και να ζητήσουν την ίαση. Την νύκτα που έφθασαν εκεί η αγία Λουκία προσευχήθηκε με θέρμη για τη μητέρα της και βλέπει σε όραμα την αγία Αγάθη να την βεβαιώνει για τη θεραπεία της μητέρας της, αλλά και να της προλέγει το προσωπικό μαρτυρικό θάνατό της για το Χριστό.
Όταν η μητέρα της έγινε υγιής προσκύνησαν το ιερό λείψανο της αγίας Αγάθης και επέστρεψαν στη Κατάνη.
Στη συνέχεια η αγία Λουκία έπεισε τη μητέρα της και μοίρασαν την περιουσία τους στους φτωχούς.
Κατόπιν η αγία επιδόθηκε στη διάδοση του ευαγγελίου και σε άλλες κοπέλες που βρίσκονταν στο σκοτάδι της ειδωλολατρίας. Όμως καταγγέλθηκε από τον ίδιο τον αρραβωνιαστικό της στον άρχοντα Πασχάσιο όταν βασίλευε ο διώκτης Δέκιος, στον οποίο με γενναίο φρόνημα ομολόγησε τη πίστη της στο Χριστό.
Ο άρχοντας διέταξε να δώσουν την αγία σε πορνείο για να την ατιμάσουν και παρότι πολλοί στρατιώτες προσπάθησαν κανείς δεν μπόρεσε να την μετακινήσει. Έτσι φυλάχθηκε από τη θεία δύναμη καθαρή και αμόλυντη.
Κατόπιν προσπάθησαν να την κάψουν χωρίς πάλι αποτέλεσμα. Μετά από αυτές τις προσπάθειες απελπίσθηκαν και τελικά με ξίφος απέκοψαν τη τιμία κεφαλή της και έλαβε έτσι το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου.
Το ιερό της λείψανο ευρίσκεται θησαυρισμένο στην Ιταλία.

Ίντερνετ, στρατό και Εκκλησία εμπιστεύονται οι Έλληνες …!!!

Σε ένα θαύμα ελπίζουν πλέον οι Έλληνες, οι οποίοι καθημερινά «γονατίζουν» όλο και περισσότερο από τα μέτρα λιτότητας!

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Metron Analysis για την εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος»,αυξημένο σε σχέση με το 2008 είναι το ποσοστό των πολιτών που εναποθέτει τις ελπίδες του στηνΕκκλησία, ενώ την ίδια στιγμή καμία εμπιστοσύνη δεν φαίνεται να έχει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Ωστόσο, παρόλο που η σχέση τους με την Εκκλησία φαίνεται να γίνεται καλύτερη, το μήνυμα«αγαπάτε αλλήλους» απομακρύνεται όλο και περισσότερο, καθώς οι πολίτες αναφέρουν ότι είναι διστακτικοί με τους ανθρώπους δίπλα τους, ενώ έχουν πάντα τα μάτια τους «ανοιχτά».

Οι Έλληνες σερφάρουν στο Διαδίκτυο

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με την πανελλαδική δημοσκόπηση που έγινε σε δείγμα 2.200 ατόμων οι Έλληνες έχουν βάλει το Internet καλά στη ζωή τους! Συγκεκριμένα, το ποσοστό σήμερα φθάνει το50,5%, τη στιγμή που τον Μάρτιο του 2006 δεν ξεπερνούσε τα 23%. Το 91,5% των νεαρών, ηλικίας από 18 έως 24 σερφάρουν στο internet, ενώ το 21,6% αφορά μεγαλύτερες ηλικίες. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός, ότι ο κόσμος του Διαδικτύου έχει προσελκήσει ακόμα και άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω.

Οι Ορθόδοξοι Μπροστά στο Χάος της «Νέας Εποχής»

 Γράφει ο π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός

1. Η εποχή μας σφραγίζεται καθοριστικά από μια νέα ιστορική συγκυρία, τη Νέα Παγκόσμια Τάξη πραγμάτων, ως στρατιωτικοπολιτική έκφραση της Νέας Εποχής, που ορίζεται αφετηριακά από τον πόλεμο του Κόλπου και την κατάρρευση του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού», το κενό του οποίου έσπευσε να καλύψει η αναδυθείσα παγκόσμια Μονοκρατορία, η Pax Americana, που μεταφέρει τον κόσμο μας αναδρομικά στην ενότητα της Pax Romana και σ’ ό,τι αυτή μπορεί να περικλείει για τον άνθρωπο και τον κόσμο.  Όπως τότε, έτσι και σήμερα, η ανθρωπότητα εντάχθηκε σ’ ένα παγκόσμιο σύστημα πολιτικής και αξιών, που ελέγχει και διαμορφώνει καθολικά, μέσω της ενιαιοποιούμενης παιδείας και των κατευθυνόμενων Μ.Μ.Ε., τον άνθρωπο και την κοινωνία ως πλανητικό άνθρωπο και πλανητική-ολιστική κοινωνία.

Στο σημείο αυτό επιτρέπεται ένας παραλληλισμός:
Στις 11.5.330 αναδύεται ένα νέο ιστορικό μέγεθος, η αυτοκρατορία της Νέας Ρώμης (Ρωμανία από τον δ΄ αι. ή «Βυζαντίου» από το 1562), που υποστασιωνόταν με το τρίπτυχο: εκχριστιανισμένος ρωμαϊκός κρατικός φορέας-ελληνικός πολιτισμός/παιδεία και χριστιανική ορθοδοξία, ως ψυχή και ζωοοποιητική δύναμη του νέου αυτού παγκόσμιου μορφώματος.Η σημερινή Νέα Εποχή, ως παγκόσμια αυτοκρατορία, ανατρέπει και υποκαθιστά το παλαιό με το δικό της τρίπτυχο: παγκόσμια πολιτική εξουσία–παγκόσμιος πολιτισμός, με την προϊούσα επικράτηση του δυτικού πολιτισμού, και παγκόσμια θρησκεία, ως Πανθρησκεία, για τη διαμόρφωση ολιστικής συνείδησης πάνω στην πανθεϊστική βάση: Όλοι ένα – όλοι Θεός! Μέσα στην πολυωνυμία του Υδροχοϊκού Μεσσία αθετείται η μοναδικότητα και αποκλειστικότητα του ενανθρωπήσαντος Θεού Λόγου στη δυνατότητα σωτηρίας ως θέωσης. Η ιδεολογία της Νέας Εποχής συνιστά, έτσι, πρόκληση ουσιαστική για την Ορθοδοξία.

Η Νέα Εποχή συνδέεται με τη μόνιμη πια στο δυτικό κόσμο χιλιαστική προσδοκία (ευδαιμονισμός), στα όρια μιας ενδοκοσμικής εσχατολογίας καθολικής ευημερίας και ειρήνης. Η ηχηρότητα αυτών των επαγγελιών δεν αποτρέπει όμως την απογοήτευση, καθώς γίνεται φανερό, ότι απλώς αναπαράγεται το παλαιό σύστημα με όλη την παθολογία και παθογένειά του.

Τρία πολύτιμα πράγματα …

Tρία πράγματα στη ζωή δεν γυρίζουν πίσω:

Ο χρόνος, η κουβέντα που είπες και οι ευκαιρίες.

Τρία πράγματα μην αρνηθείς στη ζωή:

Την ηρεμία, την εντιμότητα και την ελπίδα!

Τρία πράγματα φθείρουν τη ζωή:

Ο εγωισμός, η υπεροψία και ο θυμός.

Τρία κοσμήματα στολίζουν τη ζωή μας:

Η αγάπη, η οικογένεια και οι αληθινοί φίλοι!!!!

Καροτοσαλάτα με άρωμα κύμινου

Υλικά για μια σαλατιέρα

Καθαρίζετε και πλένετε καλά τα καρότα. Τα τρίβετε στον τρίφτη και τα βάζετε σε μια σαλατιέρα. Βάζετε σε ένα σέικερ του στιγμιαίου καφέ το χυμό λεμονιού, το τριμμένο κύμινο, το αλάτι και το ξύσμα πορτοκαλιού.

• 700 γραμ καρότα ή δυνατόν μεγάλα και τρυφερά
• 1 φλιτζ τσαγιού ελαιόλαδο
• Χυμό από 1 λεμόνι
• 1 κουτ γλυκού τριμμένο κύμινο (προαιρετικά)
• 1 κουτ σούπας ξύσμα πορτοκαλιού
• Αλάτι

Καθαρίζετε και πλένετε καλά τα καρότα. Τα τρίβετε στον τρίφτη και τα βάζετε σε μια σαλατιέρα. Βάζετε σε ένα σέικερ του στιγμιαίου καφέ το χυμό λεμονιού, το τριμμένο κύμινο, το αλάτι και το ξύσμα πορτοκαλιού. Τα κτυπάτε καλά να γίνουν ομοιογενή και προσθέτετε μέσα το ελαιόλαδο. Ξαναχτυπάτε και περιχύνετε το καρότο. Πρόκειται για μια από τις πιο υγιεινές σαλάτες.

πηγή

Οι “ευκολίες” μας

Όταν βρίσκεσαι για κάποιο χρονικό διάστημα στην εξοχή, χωρίς να αναπολείς τις διάφορες “ευκολίες” που μπορεί να έχεις, πίσω στην πόλη, τότε ξαφνικά μπροστά σου ανοίγουν νέοι δρόμοι, σκέψης και ζωής. Πολλές φορές η ζωή στην εξοχή γίνεται πάρα πολύ δύσκολη, γιατί υπάρχει η απαίτηση να γίνονται όλα όπως γίνονται στην πόλη. Αυτό όμως είναι άτοπο, γιατί απλά εάν θέλεις στην εξοχή να κάνεις ότι κάνεις στην πόλη, δύο πράγματα θα συμβούν.