Ανελήφθη ο προφήτης Ηλίας στον ουρανό;

Υπάρχει μια εσφαλμένη άποψη διαδεδομένη μεταξύ όχι μόνο αιρετικών ομάδων, αλλά και πολλών Χριστιανών. Άλλοι νομίζουν ότι ο προφήτης Ηλίας πέθανε όπως οι άλλοι προφήτες, και άλλοι πιστεύουν ότι αναλήφθηκε με σώμα στον ουρανό. Ας δούμε όμως ποια είναι η αλήθεια.

Είναι αλήθεια, ότι κάποιοι από εμάς, τόσο λαϊκοί όσο και Κληρικοί, δεν έχουν μελετήσει με προσοχή το εδάφιο αυτό της Π. Διαθήκης που αναφέρει την ανάληψη του Προφήτη Ηλία. Εάν το μελετήσουν όμως με προσοχή, θα ανακαλύψουν την εκ δύο γραμμάτων αποτελούμενη λέξη «ΩΣ» που θα τους διευκολύνη στον ορθολογισμό τους μια και απορρίπτουν το δογματικό μέρος του Απολυτίκιου του Αγίου που αναφέρει σαφώς· «Ο δεύτερος πρόδρομος της Παρουσίας Χριστού, Ηλίας ο ένδοξος» Oριστε και το κείμενο· «Και εγένετο αυτών πορευομένων, επορεύοντο και ελάλουν (Ηλίας και Ελισσαιέ)· και ιδού άρμα πυρός και ίπποι πυρός και διέστειλεν ανά μέσον αμφοτέρων και ανελήφθη Ηλιού εν συσσεισμώ ΩΣ εις τον ουρανόν» (Δ’ Βασ. Β’ 11).

Αυτό το «ΩΣ εις τον ουρανόν» μας μαρτυρεί, ότι δεν ανέβηκε στον ουρανό. Έχουν όμως παρασυρθεί πολλοί και ερμηνεύουν λανθασμένα, διότι διαβάζουν Παλαιά Διαθήκη παραφρασμένη και όχι το κείμενο. Η παράφραση λέει ότι· «Ανέβη ο Ηλίας με ανεμοστρόβιλον εις τον ουρανόν». Ώστε μόνο αυτό το «ΩΣ» είναι ικανό να λύση το ζήτημα, και να αποδείξει, ότι ο Ηλίας δεν ανέβηκε στον ουρανό. Εις την Ε’ δε Ωδή του δευτέρου κανόνα της Αναλήψεως, υπάρχει το εξής τροπάριο.

«Ξένην Σου η Γέννησις, ξένη Σου η Ανάστασις, ξένη και φρικτή Σου, Ζωοδότα, η εκ του Όρους θεία Ανάληψις, ην εξεικονίζων Ηλιού, τέθριππος ανήρχετο, ανυμνών Σε, Φιλάνθρωπε».

Διδακτική διήγηση για όσους «σκοτώνουν» τον πολύτιμο χρόνο τους

Ζούσε στους πρώτους αιώνας ένας μοναχός, ό όποιος όσες φορές τον ερωτούσε ό Ηγούμενος του «Πώς πηγαίνει; στην υγεία σου, αδελφέ;». Αυτός πάντοτε παραπονιόταν ότι ήταν κατάκοπος από την πολλή εργασία.

Ακούγοντας καθημερινώς ό Ηγούμενος το ίδιο παράπονο ερώτησε κάποια ήμερα τον Μοναχό: «Τι είδους εργασία κάμνεις και κοπιάζεις τόσον πολύ, αδελφέ;» Καί ό Μοναχός απάντησε: Άγιε Ηγούμενε έχω τόσες εργασίες κάθε ημέρα καί νύκτα, ώστε οί δυνάμεις μου δεν θα έφθαναν γι’ αυτές, εάν ό Θεός δεν με βοηθούσε:

Πρώτον, έχω δύο γεράκια, τα όποια προσπαθώ να κρατώ δέσμια καί να τα εξημερώνω.

Δεύτερον, έχω δύο λαγούς, τους οποίους φυλάγω για να μη φύγουν.

Τρίτον, έχω δύο βόδια, τα όποια επιβλέπω για να εργάζονται.

Τέταρτον, έχω ένα λύκο τον όποιον προσέχω δια να μη βλάψει κανένα.

Πέμπτον, έχω ένα λιοντάρι, το όποιο προσπαθώ να κατανικήσω, καί

Έκτον, έχω ένα ασθενή, τον όποιον πρέπει πάντοτε να τον περιποιούμαι.

Θέλω να ζήσω με Σένα

Δεν θέλω, δεν επιθυμώ να ζήσω πολύ. Θέλω να ζήσω με Σένα. Το πολύ, το ζωντανό και ατέλειωτο είσαι Εσύ.

Έλα και κάμε το θέλημά Σου σέ μένα.

Έλα όπως θέλεις και όταν κρίνης.

Έλα σαν αύρα, σαν ευλογία, αν το νομίζης σωστό.

Έλα σαν κεραυνός δοκιμασίας και κατάσκαψέ μου το είναι, αν νομίζης ότι έτσι πρέπει. Ξέρω ότι αυτό που θα ακολουθήση την επίσκεψή Σου, μ’ οποιοδήποτε τρόπο κι αν έλθης, θα είναι αυτό το βαθύτατο που επιθυμώ και δεν μπορώ να το εκφράσω, και δεν μπορώ να το βρώ πουθενά, έξω από Σένα. Γι’ αυτό Εσένα ζητώ και περιμένω.

Έχω απογοητευθή από τον εαυτό μου. Μόνο Εσύ μένεις. Και έρχομαι προς Σε τον ιατρό, το φωτισμό και τον αγιασμό των ψυχών και των σωμάτων. Έρχομαι άρρωστος, όπως είμαι, και εγκαταλείπω σε Σένα τη ζωή μου άπασα και την ελπίδα.

π. Βασίλειος Ιβηρίτης ( Γοντικάκης)