Η Παναγία του Καζάν
Ποίημα: Γεωργίου Αποστολάκη, δικαστού.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Τήν θείαν εἰκόνα σου, ὡς θησαυρόν τιμαλφῆ, και πλοῦτον κατέχοντες, ἀγαλλωμένῃ ψυχῇ, βοῶμέν σοι Δέσποινα· σκέπε τοῦτον τόν οἶκον, ἀπό πάσης ἀνάγκης· πάντες γάρ προσκυνοῦμεν, εὐλαβῶς τήν μορφήν σου, ἥν ἐκ Ῥωσίας ἐλθοῦσαν, καλοῦμεν «Καζάνσκαγια».
Κοντάκιον.
Ἦχος γ΄. Τήν ὡραιότητα.
Σεπτήν εἰκόνα σου, Ῥωσίας καύχημα, τιμῶμεν Δέσποινα, καί ἀναμέλπωμεν, ὠδάς καί ὕμνους Ἀγαθή, πρεσβείας σου ἐξαιτοῦντες· πᾶσι γάρ θαυμάσια, ἐκτελεῖ σόν ἐκτύπωμα, προσαγορευόμενον, παρά Ῥώσων «Καζάνσκαγια». Καί νῦν ὑπέρ ἡμῶν ἐκδυσώπει, τόν Υἱόν σου Πανάχραντε.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις ἄνθος εὔοσμον τοῦ Καζάν, πάσης τε Ῥωσίας, ἀγαλλίαμα καί χαρά, ἡμετέρου οἴκου, ἐπίσκεψις καί σκέπη, Κυρία Θεοτόκε, σεπτή «Καζάνσκαγια».
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ
Ἡ περισσότερο δημοφιλής Θεομητορική εἰκόνα ἀνάμεσα στόν Ὀρθόδοξο Ρωσικό λαό, ἐφέστια εἰκόνα τῆς παραδοσιακῆς Ρωσικῆς οἰκογενείας, μέ τήν
ὁποία συνήθως εὐλογοῦνται οἱ ἀρραβῶνες. Εἰκονίζει τό σεπτό πρόσωπο τῆς Θεοτόκου νά στρέφεται τρυφερά πρός τόν Υἱό Της, ὁ Ὁποῖος βρίσκεται σέ
ὄρθια θέση καί εὐλογεῖ. Ἡ Παναγία τοῦ Καζάν ἐμφανίζεται στή Ρωσική ἐθνική καί ἐκκλησιαστική Ἱστορία τόν 16ο αἰ., λίγο μετά τήν κατάληψη τοῦ
μέχρι τότε Ταταρικοῦ Καζάν ἀπό τόν Τσάρο Ἰβάν Δ’ τόν Τρομερό (1547 – 1584). Ὅπως συνέβαινε σέ παρόμοιες περιπτώσεις, τήν ἀπαλλαγή ἀπό τήν
κυριαρχία τῶν Τατάρων ἀκολούθησε σημαντική ἱεραποστολική ἐργασία ἀπό τόν πρῶτο Ἐπίσκοπο τῆς πόλεως ἅγ. Γουρία. Συνέχεια
ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ 