Το μονόγραμμα Ι
Οδυσσέας Ελύτης
Το μονόγραμμα Ι
Οδυσσέας Ελύτης
Πώς τόσο αιφνιδίως χάθηκε η ευγένεια τριγύρω και αναμεταξύ μας; Μα, πού πήγε η αιδημοσύνη; Την τρομερή αλλαγή πιστοποιούμε ακόμα κι εμείς οι για την ώρα κάπως νεότεροι, εμείς που δεν γνωρίσαμε παρά μόνον ορισμένες ύστατες εκδηλώσεις της: την τήρηση κάποιων προσχημάτων, το παλιό καλό τακτ, την ακρίβεια στα ραντεβού, τον πληθυντικό αριθμό, την αυτονόητη παραχώρηση θέσης, τις ώρες κοινής ησυχίας, έννοιες όπως κοσμιότητα και κομψότητα, τις μικρές επισημότητες και τα ανώδυνα εθιμικά πρωτόκολλα, την αναμονή και την πρόποση στο τραπέζι, τις φιλόφρονες συστάσεις, το κράτημα της θύρας τη σεμνολογία και τη χαμηλοφωνία, την υπομονή στον διάλογο και παντού, την τάξη στη σχολική αίθουσα, την ευπρέπεια στους δημόσιους χώρους, τη μειλίχια οδήγηση, την ιπποσύνη προς τις γυναίκες -και όχι μόνο—, την χείρα βοηθείας, τον εξυπηρετικό μπάρμαν, το «από καλή οικογένεια», το «με συγχωρείτε», το «ευχαριστώ», το «παρακαλώ» και το «με τις υγείες σας», το καλωσόρισμα και την κατευόδωση, το «χαίρετε» στο ασανσέρ, το αγουροξυπνημένο χαμόγελο, την ερυθρίαση, την αμηχανία, τον ξερόβηχα. Συνέχεια
Ο Πατήρ Σεραφείμ γνωριζόταν με μία άγαμη μητέρα ή όποια, από «θρησκευτικό ζήλο», ήθελε να παραιτηθεί από τα παιδιά της, τοποθετώντας τα σε σπίτια άλλων ανθρώπων. Σχετικά με αυτήν ό π. Σεραφείμ έγραψε: Συνέχεια
Ο π. Λάζαρος κατά κόσμον Alan Philogenis, γεννήθηκε στη Γαλλία. Οι γονείς του κατάγονταν από τη Μαρτινίκα, ένα νησί της Καραϊβικής, το οποίο αποτελεί αποικία της Γαλλίας και δεν έχουν σχέση με την Ελλάδα αν και το επώνυμο Φιλογένης θυμίζει ελληνική καταγωγή. Συνέχεια