Εντυπωσιακή η εκδήλωση των νέων του Αγίου Αθανασίου Μπάρας
στις 29 Απριλίου
(γράφει ο ενορίτης Ν. Ν.)
Καθυστερημένα έστω, θαρρώ ότι αξίζει τον κόπο να σταθούμε σε μια πολύ αξιόλογη εκδήλωση που έλαβε χώρα την Παρασκευή 29 Απριλίου, κυριολεκτικά στην χαρμόσυνη ατμόσφαιρα της Διακαινησίμου εβδομάδας, τη μέρα που η Εκκλησία μας πανηγυρικά γιορτάζει την Ζωοδόχο πηγή, την Παναγία Μητέρα του Αναστημένου Χριστού.
Βρισκόμαστε πλέον στην απρόσμενη έκπληξη να προσμετρούμε από το παγκάρι της Εκκλησίας μας (και μάλιστα στο ιστορικό Ανάπλι, πόλη πολλών αγωνιστών του 1821) μαζί με ευλαβικές δωρεές των πιστών και τουρκικές λίρες από την επίσκεψη Τούρκων επισκεπτών που ανάβουν και εκείνοι ένα κεράκι στην Χάρη της Παναγίας μας. Συνέχεια Τηλεόραση: «το πανέρι με τις οχιές»
του Δημήτρη Νατσιού
Δασκάλου-Κιλκίς
Τα βασανιστήρια ως σωματική κάκωση και άσκηση βίας απαγορεύονται στα δημοκρατικά καθεστώτα, όπως τουλάχιστον «γράφουν τα χαρτιά» και οι διακηρύξεις, όμως δεν έχουν εκλείψει. Απλώς αναπροσαρμόστηκαν, εκσυγχρονίστηκαν οι μέθοδοι βασανισμού. Την παραδοσιακή τεχνική των σωματικών πόνων διαδέχτηκε η τεχνολογία που λιανίζει το μυαλό, συντρίβει τη σκέψη και, κυρίως, ελέγχει τη συνείδηση. Συνέχεια
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, 
Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου
Αμφιβολίες γύρω από το Θεό και την πίστη έχουν κάποτε-κάποτε σχεδόν όλοι. Μπορούν, ωστόσο, να τις διώξουν εύκολα με σκέψεις αντιρρητικές, που επιβεβαιώνουν την αλήθεια της θείας αποκαλύψεως για τον κόσμο και τον άνθρωπο: η τάξη και αρμονία του σύμπαντος, το θαύμα της ζωής, όλα τα άλλα υπερφυσικά και εξαίσια θαύματα του Κυρίου και των αγίων Του, πάνω απ’ όλα όμως η μαρτυρία της συνειδήσεως των καλοπροαίρετων και αγνών ψυχών. Συνέχεια
Πάλι μὲ τὴν ἄνοιξη
φόρεσε χρώματα ἀνοιχτὰ
καὶ μὲ περπάτημα ἀλαφρὺ
πάλι μὲ τὴν ἄνοιξη
πάλι τὸ καλοκαίρι
χαμογελοῦσε. Συνέχεια
Τὸ καλύτερο φάρμακο γιὰ τὴν κάθε δοκιμασία μᾶς εἶναι ἡ μεγαλύτερη δοκιμασία τῶν συνανθρώπων μας, ἀρκεῖ νὰ τὴν συγκρίνουμε μὲ τὴν δική μας δοκιμασία, γιὰ νὰ διακρίνουμε τὴν μεγάλη διαφορὰ καὶ τὴν μεγάλη ἀγάπη ποὺ μᾶς ἔδειξε ὁ Θεὸς καὶ ἐπέτρεψε μικρὴ δοκιμασία σ’ ἐμᾶς. Τότε θὰ Τὸν εὐχαριστήσουμε, θὰ πονέσουμε γιὰ τὸν ἄλλον ποὺ ὑποφέρει πιὸ πολὺ καὶ θὰ κάνουμε καρδιακὴ προσευχὴ νὰ τὸν βοηθήση ὁ Θεός. Μοῦ ἔκοψαν λ.χ. τὸ ἕνα πόδι: «Δόξα Σοὶ ὁ Θεός, νὰ πῶ, ποὺ ἔχω τουλάχιστον ἕνα πόδι· τοῦ ἄλλου τοῦ ἔκοψαν καὶ τὰ δύο». Καὶ ἂν ἀκόμη μείνω ἕνα κούτσουρο, χωρὶς χέρια καὶ πόδια, πάλι νὰ πῶ: «Δόξα Σοὶ ὁ Θεός, ποὺ περπατοῦσα τόσα χρόνια, ἐνῶ ἄλλοι γεννήθηκαν παράλυτοι». Συνέχεια
ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ 