«Αὕτη ἡ ἡμέρα ἣν ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῆ».
Ακούγεται ίσως παράξενα η προτροπή για αγαλλίαση σε μια εποχή και σε μια περιοχή όπου γύρω ο θάνατος χορεύει με τον πιο κυνικό τρόπο, με την κλαγγή των όπλων και το θρήνο των διωκομένων. Αυτόν τον καιρό η πραγματικότητα που μας κυκλώνει είναι καταθλιπτική. Πυρκαγιά πολέμου, προσφυγιά, ανέχεια, αβεβαιότητα, απόγνωση. Παραταύτα, η ανέσπερη ημέρα της Αναστάσεως, «αὕτη ἡ ἡμέρα ἣν ἐποίησεν ὁ Κύριος», είναι για μας αστείρευτη πηγή εσωτερικής χαράς. Συνέχεια