Προς γνώσιν

Λόγος εις το Μ. Σάββατον και εις την Αγίαν Ανάστασιν

Του Αυτοκράτορος Θεοδώρου Δούκα του Λάσκαρι
«ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ»
(Απόσπασμα)

Νεοελληνική απόδοσις υπό των πατέρων
της Ι. Μονής Χρυσοποδαριτίσσης Νεζερών Πατρών

«Χριστός Ανέστη εκ νεκρών· αυτό είπε ο άγγελος· αυτό είδαν και οι γυναίκες· αυτό μαρτυρούν και οι σφραγίδες του Πιλάτου· ο άδειος τάφος το φωνάζει δυνατά· το μαρτυρεί ο κυλισμένος λίθος· οι φύλακες ελέγχονται με την φυγή τους· η κουστωδία (φρουρά) το ομολογεί και λαμβάνει τα χρήματα· οι αρχιερείς (Άννας και Καϊάφας) αποδεικνύονται ένοχοι· ο Πιλάτος αισθάνεται εντροπή· ο κεντυρίων (εκατόνταρχος), με το σχίσιμο του καταπετάσματος, πιστεύει· ο ήλιος το εδίδαξε(έδειξε) πριν, σκοτεινιάζοντας εις τον Σταυρό· τα αναστημένα σώματα των νεκρών την αλήθεια διετράνωσαν· όλη η φύσι την Ανάστασι εμαρτύρησε, που έγινε εις το τέλος του Σαββάτου προς την αρχή της πρώτης ημέρας.

Μ. Σάββατον – Ι. Μ. Βατοπεδίου

Κάποιο Μεγάλο Σαββάτο στην Πόλη με τους κρυπτοχριστιανούς…

Σαρακοστή του 1955.  

Ό Αγιορείτης Πνευματικός βρέθηκε στην Κωνσταντι­νούπολη για να λειτουργήσει και να εξο­μολογήσει τους Χριστιανούς. Πρώτη φορά στον τόπο, μα δεν ένιωθε ξένος. Τον στείλανε σε μια μικρή Εκκλησία στο Γα­λατά όπου ξωμάχοι ναυτικοί και προσκυ­νητές δικοί μας ήταν το μικρό ποίμνιο του Χριστού.

Η ποινή της σταύρωσης ως μέσο βασανισμού (ιστορικές αναφορές)

---

Το δράμα του Γολγοθά, η σταύρωση του Ιησού Χριστού, ήταν μεν μια από τις πολλές σταυρώσεις της εποχής Του, ήταν όμως αυτή που είχε μοναδική σημασία για την ανθρώπινη Ιστορία σε νόημα και συνέπειες. 

Η εκούσια θυσία Του στο σταυρό πρόσφερε τη σωτηρία στον αμαρτωλό άνθρωπο και άνοιξε το δρόμο προς τον Πατέρα.